Η Κατερίνα Κούκα ήταν καλεσμένη στο «Στούντιο 4» και διηγήθηκε άγνωστες πτυχές της ζωής της.

«Έχω πει πολλά όχι τα τελευταία χρόνια. Από ένα σημείο και μετά είχα την πολυτέλεια να επιλέγω. Κάποια στιγμή βγήκα από το κάδρο χωρίς να συνειδητοποιώ ότι κάνω το καλύτερο. Από το να κάνω πράγματα που δεν μου άρεσαν καθόλου και να ντρέπομαι, η απόσταση που κράτησα μου βγήκε σε καλό. Δεν συνέβη κάτι, ούτε έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Ξεκίνησε για προσωπικούς λόγους να κατέβουμε από το τρένο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το άφησα και λίγο να με πάει. Ζω και δρω με το ένστικτο, με ακούω. Μετά από συνεχόμενη δουλειά και πρωταθλητισμό, ήθελα λίγο να ξεκουραστώ.» είπε.

«Παντρεύτηκα πολύ μικρή, έκανα τον γιο μου πολύ μικρή. Στα 15, 16 δεν αποφασίζεις. Είσαι ερωτευμένος με την πεταλούδα. Είναι λάθη αυτά. Ο δρόμος μέχρι να φτάσουμε σήμερα να έχουμε έναν υπέροχο γιο είναι μεγάλος, δεν θα το συμβούλευα ποτέ αυτό. Αν είχα κόρη δεν θα της επέτρεπα ποτέ να το κάνει αυτό, να ζήσει πρώτα» ανέφερε.

«Πήγα μεγάλη στη Γερμανία, όταν τελείωσα το Δημοτικό, οι γονείς μου είχαν φύγει ήδη. Όταν πήγα εκεί, πάλι επανάσταση γιατί η λογική των μεταναστών έλεγε να δουλέψεις για να κάνεις την προίκα σου. Πήγα σχολείο στα γερμανικά σχολειά. Θέλει λίγο στη ζωή να ορμάς. Την πληρώνεις την επανάσταση» ανέφερε για την παιδική σου ηλικία.

«Μου είχε λείψει η μαμά μου, είχα κάνα χρόνο να τη δω. Πήγα με τρένο στη Γερμανία, τότε ήταν τρεις μέρες. Από όλα κάτι παίρνεις, και από τα άσχημα, κυρίως από τα άσχημα. Οι γονείς μου ζούσαν σκληρά στην ξενιτιά, εγώ όμως δεν το έβλεπα έτσι γιατί εγώ πήγα στα σχολειά μου, έναν πολυπολιτισμικό χώρο. Αν έμενα στην Ηράκλεια Σερρών δεν θα ήμουν έτσι».

«Όταν ήμουν μικρή ονειρευόμουν να γίνω αρχιτέκτονας. Παράλληλα ήμουν ένα παιδάκι που έπαιρνε τη βούρτσα της μαμάς και έκανε ότι τραγουδάει, ήμουν ένα παιδάκι που φαινόταν. Ήταν απλώς μία τάση, ένας έρωτας στην καλλιτεχνική μου φύση. Δεν τολμούσα καν να το πω ότι θέλω να γίνω καλλιτέχνης».