Αρχικά μίλησε για την απώλεια του πατέρα της, Σωτήρη Μουστάκα: «Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει ημέρα που να μην έχω καλέσει στο μυαλό μου τον πατέρα μου αυτά τα 16 χρόνια. Ο πόνος δεν φεύγει ποτέ, απλά γίνεται πιο γλυκός».

Και περιγράφει μία έντονη ανάμνησή της: «Το καλοκαίρι που αρρώστησε όταν γύρναγα σπίτι μετά τις πρόβες έβαζα τα κλάματα στο κρεβάτι μου. Δεν μου μιλούσε για την αρρώστια του, με κράτησε πολύ απέξω, γιατί νόμιζε ότι μου κάνει καλό, ενώ δεν μου έκανε».

Μίλησε, επίσης, και για την απώλεια της μητέρας της: «Ύστερα από τρεις μήνες από τον θάνατο του πάτερα μου έφυγε και η μητέρα μου, δεν άντεξε την απουσία του. Η μητέρα μου δεν καταλάβαινε πολλά λόγω της ασθένειάς της».

«Είναι πάρα πολύ εύκολο σήμερα να βλέπω τον πατέρα μου στις ελληνικές ταινίες. Τον βλέπω πολύ συχνά στον ύπνο μου σαν να ζει», παραδέχθηκε.

Σε ποιον από τους δύο γονείς της είχε αδυναμία: «Είχα μεγαλύτερη αδυναμία στη μητέρα μου, με τον πατέρα μου ήρθαμε κοντά τα τελευταία χρόνια».

Ερωτώμενη πώς πήρε ο πατέρας της την απόφαση να ασχοληθεί και η ίδια με την υποκριτική απάντησε: «Όση υπερηφάνεια και να αισθανόμουν για τον πατέρα μου, δεν έλεγα ότι ο πατέρας μου ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας. Όταν ασχολήθηκα με την υποκριτική, του άρεσε του πατέρα μου, δεν μου έφερε καμία αντίρρηση».

Τι κρατάει από τους γονείς της;

«Ο πατέρας μου πάντα έλεγε να είμαι αληθινή και στη σκηνή και στη ζωή μου. Από τη μαμά μου κρατάω την πολλή αγάπη, είχαμε πολύ όμορφη σχέση».

Για το ταλέντο του πατέρα της και την πορεία του σχολίασε: «Δεν είμαι σίγουρη αν αναγνωρίστηκε η αξία του πατέρα μου στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι ο πατέρας μου ήταν τεράστιο ταλέντο και θα μπορούσε να κάνει και καριέρα στο εξωτερικό».