Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, για δεύτερη χρονιά, πρωταγωνιστεί στον «Μισάνθρωπο» στο θέατρο Εμπορικόν, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Ο ηθοποιός, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αυγή», μίλησε μεταξύ άλλων και για την τηλεόραση και κατά πόσο η επιτυχία τον έκανε να καβαλήσει το καλάμι.

«Κόκκινος Κύκλος» και «Singles». Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή; Τι έχει αλλάξει;

Στον «Κόκκινο Κύκλο» είμαι 20 χρόνων. Στους «Singles» λίγο πριν γίνω μπαμπάς, στα 24. Η τηλεόραση έχει προϊόντα που έχουν ωριμάσει και προϊόντα που γίνονται με φτηνό τρόπο. Και τότε υπήρχαν τα αντίστοιχα προϊόντα. Δεν είχες εύκολα κινηματογραφιστές που κάνουν τηλεόραση με τον τρόπο που κάνει ο Κεκάτος σήμερα. Βλέπεις το «MilkyWay» και νιώθεις μια περηφάνια. Δεν είχαμε. Ο Χριστόφορος ήταν αυτός που έκανε τηλεόραση με άλλους όρους. Φρόντιζε πολύ τα πράγματα και τότε και τώρα. Και γύρω του υπήρχαν κλασικοί σκηνοθέτες που έκαναν ωραίες δουλειές, απλά ήθελα να αναφερθώ σε δύο νέους ανθρώπους.

Μετά την κρίση του 2010, πέρασε η τηλεόραση μια κατρακύλα. Τα τελευταία χρόνια, μέσα στον κορωνοϊό ξεκίνησε κάπως να ανθίζει λίγο, όπου εκεί έγιναν τα πράγματα εξευτελιστικά, γρήγορα και πρόχειρα. Έχουν μείνει κάποια κατάλοιπα αυτής της ταχύτητας, αλλά νομίζω ότι συνέρχεται η τηλεόραση. Η σημερινή τηλεόραση μοιάζει περισσότερο με την τηλεόραση του 2005 και όχι με του 2010.

Χρησιμοποιείς συχνά τη λέξη προϊόν για τη δουλειά σου.

Με προσγειώνει και είναι επιλογή. Κάθε πράγμα είναι ένα προϊόν. Παράγεται και είναι και στη διαδικασία της πώλησης. Έξω υπάρχει ένα ταμείο και για να υπάρχει μια παράσταση μέσα, πρέπει το ταμείο αυτό να γεμίσει με χρήματα, αλλιώς δεν θα υπάρξει. Ακόμα και αν επιθυμείς μια άλλη πραγματικότητα, οφείλεις να γνωρίζεις σε ποια πραγματικότητα βρίσκεσαι, γιατί αλλιώς ούτε να την αλλάξεις μπορείς, ούτε να επιθυμήσεις κάτι άλλο. Ονειροβατείς και ψευδαισθάνεσαι, ενώ θα ήταν ωραίο να ονειρεύεσαι.



Από όλη αυτή την επιτυχία ένιωσες να καβαλάς το καλάμι, που λέμε;

Ποτέ δεν υπήρξα hot. Τη γλίτωσα από αυτό. Αυτό ήταν πολύ προστατευτικό. Όλα γινόντουσαν απαλά. Ακόμα και οι «Singles» και το «4» του Παπακαλιάτη που έκαναν μεγάλη επιτυχία ήταν ομαδικές δουλειές και κανείς δεν το πήρε πάνω του. Δεν ήταν δική μου επιτυχία. Δεν ήταν οι «Ψίθυροι καρδιάς» με την Παπαχαραλάμπους ή η «Αναστασία» με την Αλικάκη που ξαφνικά ένα πρόσωπο συνοψίζει ένα σίριαλ. Δεν έζησα κάτι τέτοιο. Τη γλίτωσα από αυτό. Και λέω τη γλίτωσα γιατί είμαι σίγουρος ότι είναι πάρα πολύ δυσβάσταχτο. Και όποιος κουνήσει εύκολα το δάχτυλο στον άλλον ότι την ψώνισε είναι έξω από τον χορό. Δεν είναι απλό να γυρίσουν όλοι να σε κοιτάξουν ταυτόχρονα. Είμαι σίγουρος ότι είμαι ψωνισμένος, ματαιόδοξος, νάρκισσος και ένας άνθρωπος που παριστάνει ότι είναι ταπεινός την ίδια στιγμή που θέλει όλοι να ασχολούνται μαζί του. Είμαι βέβαιος. Το ομολογώ και αυτό με αθωώνει; Όχι. Προσπαθώ να αθωώσω αυτό για το οποίο γνωρίζω ότι είμαι ένοχος, είπε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στην εφημερίδα «Αυγή».