Λευτέρης Γκιωνάκης: Από ηθοποιός, εκπαιδευτής σκύλων ο εγγονός του Γιάννη Γκιωνάκη
"Προτιμώ την επαφή με τα ζώα, παρά με τους ανθρώπους"
Πώς συνδυάζει την υποκριτική με την αγάπη του για τα ζώα ο Λευτέρης Γκιωνάκης
Σασα Σταματη
Ο Λευτέρης Γκιωνάκης, εγγονός του Γιάννη Γκιωνάκη, πλέον ασχολείται και με την εκπαίδευση σκύλων, όπως λέει αποκλειστικά στην «ΟΝ time». «Εδώ και δέκα χρόνια ασχολούμαι με την εκπαίδευση σκύλων. Είναι η ζωή μου. Από μικρός είχα σκυλί και πάντα ήθελα να ασχοληθώ με τα ζώα. Προτιμώ την επαφή με τα ζώα, παρά με τους ανθρώπους, στο επαγγελματικό κομμάτι. Μπορεί να είμαι ηθοποιός, αλλά δεν το συγκρίνω με τη δουλειά του ηθοποιού. Αυτό που παίρνω από τα ζώα είναι πολύ μεγαλύτερο από τους ανθρώπους. Εγώ αναλαμβάνω σκυλιά πελατών, πηγαίνω σπίτι και τους κάνω βασική εκπαίδευση μέχρι και φύλαξη. Πριν από αυτό εκπαίδευα σκυλιά στρατού και αστυνομίας. Μου αρέσει τόσο πολύ, που αισθάνομαι σαν να μη δουλεύω» μας είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά στην ηθοποιία, ο ίδιος μας ανάφερε: «Αυτή την περίοδο δουλεύω μαζί τη μητέρα μου Πωλίνα στο θέατρο “Βικτώρια” στην παράσταση “Έγκλημα Λάθους, Ελένη Παπαδάκη”. Πρόκειται για τη ζωή της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη, την οποία εκτέλεσαν οι κομμουνιστές στα Δεκεμβριανά. Εγώ κάνω τον εκτελεστή της, που της έκοψε το κεφάλι με το τσεκούρι».
Ο ταλαντούχος ηθοποιός, μάλιστα, μας είπε πώς βιώνει τη στιγμή επί σκηνής να της κόβει το κεφάλι με τσεκούρι: «Αν το έκανα πιο μικρός, θα ήταν δύσκολο. Τώρα που έχω μεγαλώσει, είναι μια χαρά, είμαστε επαγγελματίες και δεν υπάρχουν προστριβές. Δεν βάζω συναίσθημα στο χώρο της δουλειάς, είμαι αποστασιοποιημένος τελείως, κάνω απλά τη δουλειά μου. Οπότε, την ώρα που της κόβω το λαιμό με το τσεκούρι, δεν νιώθω κάτι, απλά κάνω τη δουλειά μου».
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε τι θυμάται από τον αείμνηστο παππού του, Γιάννη Γκιωνάκη. «Ό,τι θυμάται ο κάθε άνθρωπος από τον παππού του. Όταν “έφυγε”, ήμουν δεκαεπτά ετών, οπότε δεν είχα καταλάβει τον αντίκτυπο που είχε. Όταν το κατάλαβα, μου έκανε τρομερή εντύπωση. Έχω απομυθοποιήσει το χώρο της υποκριτικής. Όλοι μιλάνε για μαγεία κτλ, όλο αυτό είναι μια μπούρδα. Αν σου αρέσει, σου αρέσει, μέχρι εκεί...».
Όσον αφορά στην πλοκή του έργου, σημείο αναφοράς είναι η μεγάλη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη, που εκτελέστηκε από την πολιτοφυλακή στα Δεκεμβριανά, η σύντομη ζωή της, η μεγάλη καριέρα της, το μίσος των συναδέλφων της και το έγκλημα.
Δημοσιεύθηκε στην Ontime
Όσον αφορά στην ηθοποιία, ο ίδιος μας ανάφερε: «Αυτή την περίοδο δουλεύω μαζί τη μητέρα μου Πωλίνα στο θέατρο “Βικτώρια” στην παράσταση “Έγκλημα Λάθους, Ελένη Παπαδάκη”. Πρόκειται για τη ζωή της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη, την οποία εκτέλεσαν οι κομμουνιστές στα Δεκεμβριανά. Εγώ κάνω τον εκτελεστή της, που της έκοψε το κεφάλι με το τσεκούρι».
Ο ταλαντούχος ηθοποιός, μάλιστα, μας είπε πώς βιώνει τη στιγμή επί σκηνής να της κόβει το κεφάλι με τσεκούρι: «Αν το έκανα πιο μικρός, θα ήταν δύσκολο. Τώρα που έχω μεγαλώσει, είναι μια χαρά, είμαστε επαγγελματίες και δεν υπάρχουν προστριβές. Δεν βάζω συναίσθημα στο χώρο της δουλειάς, είμαι αποστασιοποιημένος τελείως, κάνω απλά τη δουλειά μου. Οπότε, την ώρα που της κόβω το λαιμό με το τσεκούρι, δεν νιώθω κάτι, απλά κάνω τη δουλειά μου».
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε τι θυμάται από τον αείμνηστο παππού του, Γιάννη Γκιωνάκη. «Ό,τι θυμάται ο κάθε άνθρωπος από τον παππού του. Όταν “έφυγε”, ήμουν δεκαεπτά ετών, οπότε δεν είχα καταλάβει τον αντίκτυπο που είχε. Όταν το κατάλαβα, μου έκανε τρομερή εντύπωση. Έχω απομυθοποιήσει το χώρο της υποκριτικής. Όλοι μιλάνε για μαγεία κτλ, όλο αυτό είναι μια μπούρδα. Αν σου αρέσει, σου αρέσει, μέχρι εκεί...».
Όσον αφορά στην πλοκή του έργου, σημείο αναφοράς είναι η μεγάλη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη, που εκτελέστηκε από την πολιτοφυλακή στα Δεκεμβριανά, η σύντομη ζωή της, η μεγάλη καριέρα της, το μίσος των συναδέλφων της και το έγκλημα.
Δημοσιεύθηκε στην Ontime
