Andre Courreges και ο Paco Rabanne σχεδίαζαν ήδη από τη δεκαετία του ’60 φουτουριστική μόδα για την Jane Fonda ως «Barbarella» και τους κλώνους της, την ίδια στιγμή που ο Pierre Cardin σχεδίαζε για το Διάστημα και τις γυναίκες που αγαπούσαν και τις 50 αποχρώσεις της ασημένιας στολής. Και το 2025; Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ο φόβος και ο τρόμος δημιουργών και καταναλωτών, μαζί και άλλοθι για πειραματισμό, με τον Donald Trump να σκηνοθετεί το παραμύθι της πολυτέλειας made in USA.

Κι εμείς τι θα πρέπει να κάνουμε; Να ρισκάρουμε, να ακολουθήσουμε το ένστικτο μας ή να επιμείνουμε στις παραδοσιακές λύσεις; Μόλις διάβασα ότι ένας κολοσσός της μόδας του δρόμου, η H&M, θα ξεκινήσει να χρησιμοποιεί μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης. Δηλαδή; Δεν θα ξαναδούμε την Gisele Bundchen και την Gigi Hadid να ποζάρουν χαμογελαστές με τζιν; Γιατί στους οίκους της υψηλής πολυτέλειας τα χαμόγελα απαγορεύονται αυστηρά.

Σκέφτομαι και τα πατρόν. Ποιος θα τα σχεδιάζει; Ποιος θα υλοποιεί τα σχέδια; Οι επιδείξεις μόδας, τα δοκιμαστήρια, οι βιτρίνες, οι ντουλάπες μας, γίνεται ο εφιάλτης στο δρόμο με τις κρεμάστρες σαν ένα θηρίο που ζωντανεύει με χρώματα, μαύρο σαν βάση, και τον Φράνκενστάιν σε νέες περιπέτειες.

Μπορεί και όχι. Οι φιλόδοξες καμπάνιες μόδας που δείχνουν το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης έχουν ήδη ξεκινήσει. Το Mango το τόλμησε. Η Levis και ο Hugo Boss έχουν επίσης πειραματιστεί με την τεχνολογία. Ο ιστορικός οίκος Gucci το δοκίμασε. Μπορεί και όχι. Γιατί έχουμε αρχίσει να μην πιστεύουμε πια και αυτά που βλέπουμε. Έχουμε δει «ψεύτικες» διαφημίσεις, με «ψεύτικα» μοντέλα, και «ψεύτικες» υποσχέσεις. Σαν μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που δεν είχαμε καταλάβει ότι αναζητά κομπάρσους και πρωταγωνιστές.

*Διαβάστε τη συνέχεια στο thefashionbible.gr