Γεράσιμος Ανδρεάτος στην Απογευματινή: "Το επάγγελμα διώχνει τους καβαλημένους"
«Το φετινό τραγούδι της Eurovision με την Κλαυδία με συγκίνησε πολύ»
Ο καταξιωμένος ερμηνευτής Γεράσιμος Ανδρεάτος μιλά στην «Κυριακάτικη Απογευματινή» για τις εμφανίσεις του στην «Ταράτσα» του «Λαμπέτη», τον Χιώτη, την Κλαυδία, τους αδελφούς Κατσιμίχα και το μέλλον του λαϊκού.
Ο Γεράσιµος Ανδρεάτος µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» για όλα: για την πολυαναµενόµενη µουσική παράσταση προς τιµήν του Μανώλη Χιώτη, στις 15 Ιουνίου και στις 3 Ιουλίου, στην «Ταράτσα» του θεάτρου «Λαµπέτη» - µια παραγωγή από τα Αθηναϊκά Θέατρα, συµφερόντων του επιτυχηµένου, οραµατιστή επιχειρηµατία ∆ιονύση Παναγιωτάκη-, για τη διαδροµή του στο πεντάγραµµο, τις σηµαντικές συνεργασίες, τη σηµασία της αυθεντικότητας στη ζωή και στην τέχνη. Αλλά και για την Κλαυδία , που θριάµβευσε στη Eurovision, φέρνοντας την 6η θέση για την Ελλάδα.
Η Λίνα Νικολακοπούλου επιµελείται µια ξεχωριστή µουσική παράσταση αφιερωµένη στον πρωτοπόρο του λαϊκού τραγουδιού Μανώλη Χιώτη, µε τη συµµετοχή σας, της Ασπασίας Στρατηγού και του δεξιοτέχνη του µπουζουκιού, Μανώλη Καραντίνη. Τι σηµαίνει για εσάς αυτό το εγχείρηµα;
Η ιδέα αυτή, όπως φάνηκε, ήταν πολύ έξυπνη, γιατί ο κόσµος ανταποκρίθηκε αµέσως. Γέµισαν οι παραστάσεις µας στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και συνεχίζουµε µε καλοκαιρινές συναυλίες µε αυτό το σχήµα. Το πρόγραµµα περιλαµβάνει τραγούδια του Μανώλη Χιώτη και πραγµατικά... δεν ξέραµε ποια να αφήσουµε έξω! Ο τίτλος «Τα σουίνγκ του Μανώλη Χιώτη» δηλώνει την ιδιαίτερη έµφαση που δίνουµε στα πιο ρυθµικά και κεφάτα κοµµάτια του, τα σουίνγκ, χωρίς να παραλείπουµε σηµαντικά ζεϊµπέκικα και χασάπικα που συνθέτουν το πλήρες φάσµα του έργου του.
Ποιο το µυστικό της αξίας του έργου του Μανώλη Χιώτη, που εξακολουθεί να συγκινεί κάθε γενιά;
Πολύ ωραία ερώτηση κατ’ αρχάς... Πιστεύω ότι είναι η προσωπικότητά του και το τεράστιο ταλέντο του που καθιστούν τα τραγούδια του διαχρονικά. Είχε ένα ραδιόφωνο παγκοσµίου λήψεως στο σπίτι του και άκουγε ξένη µουσική, εµπλουτίζοντας τον κόσµο του µε διεθνή ακούσµατα. Οταν πήγε στην Αµερική, γνώρισε τον Τζάνγκο Ράινχαρντ, τον πρωτοπόρο µουσικό των swing, που έπαιζε απίστευτα - καίτοι είχε µόνο δύο δάχτυλα στο ένα χέρι. Ο Χιώτης επηρεάστηκε βαθιά από αυτόν. Είχε ανάγκη αυτή τη χαρά, τη ζωντάνια που βρήκε στη µουσική, ίσως γιατί ως παιδί είχε δύσκολη ζωή, µε ορφάνια και µεγάλη φτώχεια. Και κάποιοι άνθρωποι αυτό το βγάζουν µε τρόπο αρνητικό, µε κατάθλιψη και πτώση. Κάποιοι άλλοι, όπως εκείνος, το γυρνάνε τελείως θετικά. Πιστεύω ότι είχε ανάγκη αυτή τη χαρά. Την αφοµοίωσε λοιπόν και την εµφύσησε στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, µε στίχους ανάλογους.
Εσείς πώς διαµορφώσατε τη σχέση σας µε το ελληνικό τραγούδι;
Γεννήθηκα και µεγάλωσα µέσα στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Ο πατέρας µου τραγουδούσε όµορφα και είχε µεγάλη αγάπη για τη µουσική. Είχε ένα µεγάλο µποµπινόφωνο γεµάτο µε λαϊκά τραγούδια: Τσιτσάνης, Χιώτης, Ζαµπέτας, Βαµβακάρης, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Μπέλλου, Νίνου, Θεοδωράκης. Αυτά µε µάγεψαν από µικρό παιδί. Ούτε τα παιχνίδια δεν µπορούσαν να µου τραβήξουν την προσοχή όσο τα τραγούδια. Οταν τελείωσα το ∆ηµοτικό, παρακάλεσα τον πατέρα µου και µου πήρε ένα µπουζούκι. Ετσι ξεκίνησα να παίζω.
Το ντεµπούτο σας στο πάλκο έγινε µε µπουζούκι, το 1988, κάνοντας φωνητικά στους Κατσιµίχα στο «Zoom», στις παραστάσεις του Μάνου Χατζιδάκι. Πώς σας επηρέασε αυτή η συνεργασία;
Ηταν καθοριστική για τη ζωή µου. Οι αδελφοί Κατσιµίχα είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες και ποιητές στη µουσική και στον στίχο. Με βοήθησαν να ανοίξω τους ορίζοντές µου και να σέβοµαι την καλή µουσική, ανεξαρτήτως είδους. Μέχρι τότε ήξερα µόνο το λαϊκό τραγούδι, αλλά εκείνοι µε δίδαξαν να ακούω και να αγαπώ κι άλλα είδη. Τους οφείλω πολλά. Πώς βλέπετε την επόµενη µέρα για το ελληνικό τραγούδι; Είµαι αισιόδοξος. Το λαϊκό τραγούδι µπορεί να χωρέσει περισσότερα πράγµατα. ∆εν περιορίζεται µόνο στο µπουζούκι ή στους κλασικούς ρυθµούς. Τραγούδια όπως «Τα κορίτσια της συγγνώµης» των Κατσιµίχα είναι λαϊκά µε τον τρόπο τους. Η καινοτοµία του Σαββόπουλου και µετά του Μαχαιρίτσα, του Πασχαλίδη, του Μάλαµα κ.ά., συνέβαλε σηµαντικά στη διεύρυνση του είδους. Επίσης, το φετινό τραγούδι της Eurovision µε την Κλαυδία µε συγκίνησε πολύ. Ενα σύγχρονο τραγούδι µε ρίζες στην παράδοση, µε ιστορικό και συναισθηµατικό βάρος. Είναι σπουδαίο που µια τόσο νέα τραγουδίστρια κατάφερε να φέρει στο σήµερα κάτι τόσο παλιό, µε τόσο αυθεντικό τρόπο.
Τι θα συµβουλεύατε τον νεαρό Γεράσιµο που ξεκινά τώρα την καριέρα του;
Τι λάθη θα αποφεύγατε; Να είµαι ψύχραιµος και προσγειωµένος. Να µην ξεχνώ ποτέ γιατί ξεκίνησα: επειδή αγαπούσα πάντα το τραγούδι. Να µη χάσω την ανθρωπιά µου, την πίστη στον άνθρωπο, την αλληλεγγύη. Αυτά κρατούν τον καλλιτέχνη αληθινό. Οποιος γίνει έµπορος, χάνει το παιχνίδι. Και όποιος «καβαλήσει το καλάµι», βγαίνει εκτός χάρτη. Το σηµαντικότερο είναι να µείνεις αυθεντικός και να µη χάσεις ποτέ το πάθος που σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή σου την ενασχόληση.
Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή
Η Λίνα Νικολακοπούλου επιµελείται µια ξεχωριστή µουσική παράσταση αφιερωµένη στον πρωτοπόρο του λαϊκού τραγουδιού Μανώλη Χιώτη, µε τη συµµετοχή σας, της Ασπασίας Στρατηγού και του δεξιοτέχνη του µπουζουκιού, Μανώλη Καραντίνη. Τι σηµαίνει για εσάς αυτό το εγχείρηµα;
Η ιδέα αυτή, όπως φάνηκε, ήταν πολύ έξυπνη, γιατί ο κόσµος ανταποκρίθηκε αµέσως. Γέµισαν οι παραστάσεις µας στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και συνεχίζουµε µε καλοκαιρινές συναυλίες µε αυτό το σχήµα. Το πρόγραµµα περιλαµβάνει τραγούδια του Μανώλη Χιώτη και πραγµατικά... δεν ξέραµε ποια να αφήσουµε έξω! Ο τίτλος «Τα σουίνγκ του Μανώλη Χιώτη» δηλώνει την ιδιαίτερη έµφαση που δίνουµε στα πιο ρυθµικά και κεφάτα κοµµάτια του, τα σουίνγκ, χωρίς να παραλείπουµε σηµαντικά ζεϊµπέκικα και χασάπικα που συνθέτουν το πλήρες φάσµα του έργου του.
Ποιο το µυστικό της αξίας του έργου του Μανώλη Χιώτη, που εξακολουθεί να συγκινεί κάθε γενιά;
Πολύ ωραία ερώτηση κατ’ αρχάς... Πιστεύω ότι είναι η προσωπικότητά του και το τεράστιο ταλέντο του που καθιστούν τα τραγούδια του διαχρονικά. Είχε ένα ραδιόφωνο παγκοσµίου λήψεως στο σπίτι του και άκουγε ξένη µουσική, εµπλουτίζοντας τον κόσµο του µε διεθνή ακούσµατα. Οταν πήγε στην Αµερική, γνώρισε τον Τζάνγκο Ράινχαρντ, τον πρωτοπόρο µουσικό των swing, που έπαιζε απίστευτα - καίτοι είχε µόνο δύο δάχτυλα στο ένα χέρι. Ο Χιώτης επηρεάστηκε βαθιά από αυτόν. Είχε ανάγκη αυτή τη χαρά, τη ζωντάνια που βρήκε στη µουσική, ίσως γιατί ως παιδί είχε δύσκολη ζωή, µε ορφάνια και µεγάλη φτώχεια. Και κάποιοι άνθρωποι αυτό το βγάζουν µε τρόπο αρνητικό, µε κατάθλιψη και πτώση. Κάποιοι άλλοι, όπως εκείνος, το γυρνάνε τελείως θετικά. Πιστεύω ότι είχε ανάγκη αυτή τη χαρά. Την αφοµοίωσε λοιπόν και την εµφύσησε στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, µε στίχους ανάλογους.
Εσείς πώς διαµορφώσατε τη σχέση σας µε το ελληνικό τραγούδι;
Γεννήθηκα και µεγάλωσα µέσα στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Ο πατέρας µου τραγουδούσε όµορφα και είχε µεγάλη αγάπη για τη µουσική. Είχε ένα µεγάλο µποµπινόφωνο γεµάτο µε λαϊκά τραγούδια: Τσιτσάνης, Χιώτης, Ζαµπέτας, Βαµβακάρης, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Μπέλλου, Νίνου, Θεοδωράκης. Αυτά µε µάγεψαν από µικρό παιδί. Ούτε τα παιχνίδια δεν µπορούσαν να µου τραβήξουν την προσοχή όσο τα τραγούδια. Οταν τελείωσα το ∆ηµοτικό, παρακάλεσα τον πατέρα µου και µου πήρε ένα µπουζούκι. Ετσι ξεκίνησα να παίζω.
Το ντεµπούτο σας στο πάλκο έγινε µε µπουζούκι, το 1988, κάνοντας φωνητικά στους Κατσιµίχα στο «Zoom», στις παραστάσεις του Μάνου Χατζιδάκι. Πώς σας επηρέασε αυτή η συνεργασία;
Ηταν καθοριστική για τη ζωή µου. Οι αδελφοί Κατσιµίχα είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες και ποιητές στη µουσική και στον στίχο. Με βοήθησαν να ανοίξω τους ορίζοντές µου και να σέβοµαι την καλή µουσική, ανεξαρτήτως είδους. Μέχρι τότε ήξερα µόνο το λαϊκό τραγούδι, αλλά εκείνοι µε δίδαξαν να ακούω και να αγαπώ κι άλλα είδη. Τους οφείλω πολλά. Πώς βλέπετε την επόµενη µέρα για το ελληνικό τραγούδι; Είµαι αισιόδοξος. Το λαϊκό τραγούδι µπορεί να χωρέσει περισσότερα πράγµατα. ∆εν περιορίζεται µόνο στο µπουζούκι ή στους κλασικούς ρυθµούς. Τραγούδια όπως «Τα κορίτσια της συγγνώµης» των Κατσιµίχα είναι λαϊκά µε τον τρόπο τους. Η καινοτοµία του Σαββόπουλου και µετά του Μαχαιρίτσα, του Πασχαλίδη, του Μάλαµα κ.ά., συνέβαλε σηµαντικά στη διεύρυνση του είδους. Επίσης, το φετινό τραγούδι της Eurovision µε την Κλαυδία µε συγκίνησε πολύ. Ενα σύγχρονο τραγούδι µε ρίζες στην παράδοση, µε ιστορικό και συναισθηµατικό βάρος. Είναι σπουδαίο που µια τόσο νέα τραγουδίστρια κατάφερε να φέρει στο σήµερα κάτι τόσο παλιό, µε τόσο αυθεντικό τρόπο.
Τι θα συµβουλεύατε τον νεαρό Γεράσιµο που ξεκινά τώρα την καριέρα του;
Τι λάθη θα αποφεύγατε; Να είµαι ψύχραιµος και προσγειωµένος. Να µην ξεχνώ ποτέ γιατί ξεκίνησα: επειδή αγαπούσα πάντα το τραγούδι. Να µη χάσω την ανθρωπιά µου, την πίστη στον άνθρωπο, την αλληλεγγύη. Αυτά κρατούν τον καλλιτέχνη αληθινό. Οποιος γίνει έµπορος, χάνει το παιχνίδι. Και όποιος «καβαλήσει το καλάµι», βγαίνει εκτός χάρτη. Το σηµαντικότερο είναι να µείνεις αυθεντικός και να µη χάσεις ποτέ το πάθος που σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή σου την ενασχόληση.
Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή
