Με έντονη συγκίνηση και προσωπική εξομολόγηση, η Μαρία Αναστασοπούλου μίλησε για την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της: τον αιφνίδιο θάνατο του αγαπημένου της σκύλου, Σωτήρη. Ο πιστός της σύντροφος για 8,5 χρόνια έφυγε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο συναισθηματικό κενό.Η δημοσιογράφος εμφανίστηκε στην εκπομπή «Pet Stories» και μίλησε ανοιχτά για τη βαθιά θλίψη και το σοκ που βίωσε, αποκαλύπτοντας ότι για σχεδόν ένα μήνα δεν μπορούσε να επιστρέψει στο σπίτι της. Η ανατροφή και η συνύπαρξή της με τον Σωτήρη την άλλαξε, όπως λέει, για πάντα, και την έκανε να αναρωτηθεί γιατί δεν απέκτησε σκύλο νωρίτερα στη ζωή της.


Μαρία Αναστασοπούλου για τον σκύλο της: «Ο Σωτήρης έπαθε ανακοπή - Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου»

Η Μαρία Αναστασοπούλου εξήγησε με λεπτομέρεια πώς εκτυλίχθηκε το δραματικό γεγονός:«Για τη συγκεκριμένη ράτσα είναι μια ηλικία που αρχίζουν και υπάρχουν θέματα. Ο Σωτήρης έφυγε πολύ ξαφνικά, για εκείνον πολύ καλό, γιατί δεν κατάλαβε τίποτα. Έπαθε ανακοπή, ήταν ελάχιστα τα περιθώρια αντίδρασης. Μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο ζώων, έγιναν προσπάθειες ανάνηψης, έδωσε 2-3 ανάσες και έφυγε. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο και κατάλαβα τι έχει συμβεί, είναι σαν να ένιωσα ένα χέρι να μπαίνει μέσα μου και να βγάζει την ψυχούλα μου».

 

«Μέναμε σε ξενοδοχείο 28 μέρες – Δεν μπορούσαμε να μπούμε στο σπίτι»

Η απώλεια του Σωτήρη ήταν τόσο βαριά, που για εβδομάδες απέφευγαν το σπίτι όπου έζησαν μαζί: «Γυρίσαμε μετά από 28 ημέρες στο σπίτι, δεν μπορούσαμε. Μέναμε στο ξενοδοχείο, οι δικοί μας άνθρωποι μάς έφερναν κάποια ρούχα. Όταν μπαίνεις στο σπίτι, είναι χειρότερο από αυτό που έχει συμβεί». Η δημοσιογράφος αναφέρθηκε με αγάπη στον χαρακτήρα του σκύλου της: «Ο Σωτήρης ήταν σνομπ πολύ, ήθελε τον χώρο του, ήταν λίγο "μη μου άπτου", ήξερε ότι ήταν γοητευτικός και φοβερά ευαίσθητος και ιδιόρρυθμος. Μπορεί να ήμασταν στο σαλόνι και να έφευγε να πήγαινε στην κρεβατοκάμαρα και να κοιτούσε από την μπαλκονόπορτα επί δύο ώρες. Σαν να σκεφτόταν την αγαπημένη του, τον έρωτά του. Ήρθε από πολύ νωρίς στη ζωή μου, ήταν 3 μηνών, ένα ιπποποταμάκι πολύ μικρό. Ήταν η πρώτη φορά που είχα σκυλάκο και εκεί κατάλαβα πώς είναι να έχεις σκύλο και αναρωτήθηκα, γιατί δεν είχα νωρίτερα. Τον είχα 8μιση χρόνια».