Η Κωνσταντίνα, μία από τις πιο διαχρονικές φωνές του ελληνικού τραγουδιού, άνοιξε την καρδιά της σε μια συνέντευξη γεμάτη συναίσθημα και μνήμες που δεν ξεθωριάζουν. Το βράδυ της Τρίτης 3 Ιουνίου 2025, μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» με την Αθηναΐδα Νέγκα, αναφέρθηκε στον πατέρα της, ο οποίος αγνοείται από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Διαβάστε: Κωνσταντίνα για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο: “Έχω ζήσει βομβαρδισμούς, πυροβολισμούς, τανκς και αιχμαλωσία” (Βίντεο)

Κωνσταντίνα: «Πηγαίναμε στις ανταλλαγές αιχμαλώτων και περιμέναμε»

Με σπασμένη φωνή και φορτισμένο βλέμμα, η Κωνσταντίνα θυμήθηκε τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή. «Επειδή ήμουν σε πολύ νεαρή ηλικία, δεν είχα καταλάβει τι είχε γίνει. Δεν ήταν αγνοούμενοι από τότε. Υπήρχε ανταλλαγή αιχμαλώτων. Πηγαίναμε στις ανταλλαγές αιχμαλώτων και περιμέναμε να έρθει ο πατέρας μου. Ερχόντουσαν άνθρωποι και συγγενείς μας ήρθαν. Όταν περάσανε τα χρόνια και δεν ήρθε, τότε καταλάβαμε ότι είναι αγνοούμενος».


Η σύγκρουση με την πραγματικότητα

Η τραγουδίστρια μίλησε για τη σιωπή της οικογένειας και το βαρύ ψυχολογικό φορτίο. «Όταν μας λέγανε ότι έχουν επιστραφεί όλοι οι αιχμάλωτοι και να πάμε να ψάξουμε στους ομαδικούς τάφους, δεν μπορούσες να το διαχειριστείς αυτό… Δεν το είπαμε ποτέ μεταξύ μας ότι δε θα επιστραφεί ποτέ…»

Η ελπίδα που δεν έσβησε ποτέ

Ανατρέχοντας σε μια απροσδόκητη στιγμή, η Κωνσταντίνα εξομολογήθηκε πως κάποια στιγμή πίστεψε ότι ο πατέρας της ίσως να βρισκόταν ακόμα ζωντανός. «Θυμάμαι μετά από πολλά χρόνια, είχα ξεκινήσει την καριέρα μου, με είχαν πάρει τηλέφωνο και μου είχαν πει ότι εντόπισαν τον πατέρα μου σε κάποια φυλακή στα Άβανα. Είχα κινητοποιηθεί. Αυτός που με πήρε τηλέφωνο ήταν Κύπριος της Αγγλίας… Ξαναγεννήθηκε η ελπίδα. Είπαμε ότι θα βρεθεί ζωντανός».

Ακόμα και η μητέρα της, όπως αποκάλυψε, πίστευε μέχρι το τέλος της ζωής της, το 2007, πως ίσως τον δουν ξανά.


Η στιγμή της συγκίνησης

Καθώς η συνέντευξη προχωρούσε, η συγκίνηση ήταν τόσο έντονη που η τραγουδίστρια ζήτησε διακριτικά να αλλάξουν θέμα. «Όταν περνάνε τα χρόνια και ξέρεις ότι έχει περάσει τα 100…» είπε, αφήνοντας τη φράση της μετέωρη, με τη συναισθηματική φόρτιση να διαγράφεται ξεκάθαρα στο πρόσωπό της.