Αφροδίτη Γραμμέλη: "Έχω περάσει κατάθλιψη και κρίσεις πανικού - Η απώλεια του πατέρα μου ήταν από τα ισχυρότερα σοκ"
Η εξομολόγηση της δημοσιογράφου
Η δημοσιογράφος Αφροδίτη Γραμμέλη μιλά με ειλικρίνεια για τις δύσκολες ψυχικές μάχες που έχει δώσει και το βαθύ τραύμα που της άφησε ο θάνατος του πατέρα της

Αφροδίτη Γραμμέλη: "Πλήγωσα την ψυχική μου υγεία στην προσπάθεια να είμαι καλή"
«Θέλω να κρατήσω την αθωότητα, την καλοσύνη, την καλή πίστη και τη συγχώρεση. Την παρακράτησα όμως και άρχισα να κάνω κακό στον εαυτό μου, οπότε θεωρώ ότι κι εκεί πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Πλήγωσα τον εαυτό μου και την ψυχική μου υγεία», είπε συγκινημένη, μιλώντας για τα όρια που πολλές φορές αγνοούμε στην προσπάθεια να είμαστε «καλοί». Η πίεση της καθημερινότητας και οι εξαντλητικοί ρυθμοί της δουλειάς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ψυχική της κατάρρευση. Όπως εξομολογήθηκε: «Επειδή τα 3/4 της καθημερινότητάς μου είναι δουλειά, λιγότερο ζούμε και περισσότερο δουλεύουμε και στη ζωή αντιμετωπίζουμε μεγάλη πίεση, νομίζω ότι δεν προστάτευσα τον εαυτό μου όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα κι εγώ να νοσήσω και να πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά και να προστατεύσω λίγο την ισορροπία μου, την ψυχή μου, το χαμόγελό μου και την καθαρότητα του μυαλού μου. Έχω περάσει δύσκολα, έχω περάσει κατάθλιψη, έχω πάθει κρίσεις πανικού. Δεν ντρέπομαι να το πω γιατί δεν είναι ντροπή και πρέπει να το διαγνώσεις, να το αντιμετωπίσεις με τον σωστό τρόπο».
"Ένα κομμάτι μου έχει πεθάνει με τον πατέρα μου»
Ιδιαίτερα φορτισμένη ήταν η στιγμή που η Αφροδίτη Γραμμέλη μίλησε για τον πατέρα της, εξηγώντας πώς η απώλειά του άλλαξε ριζικά τον εσωτερικό της κόσμο: «Εμένα με οδήγησε σε μια φοβερή πτώση ο θάνατος του πατέρα μου, ήταν από τα ισχυρότερα σοκ που έχω δεχτεί στη ζωή μου και δεν το έχω ξεπεράσει. Θεωρώ ότι ένα κομμάτι μου έχει πεθάνει και δεν θα ξαναγυρίσει. Δεν μπορώ να ξαναγίνω όπως ήμουν και το έχω αποδεχτεί. Ο μπαμπάς μου άφησε ένα τεράστιο κενό και δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Ακόμα πενθώ. Ο μπαμπάς μου επέλεξε την καύση και δεν υπάρχει τάφος να πάω και θεωρώ ότι είναι κάπου στον ορίζοντα της θάλασσας. Εκεί άρχισα να αντιμετωπίζω τα πιο γερά προβλήματα. Ξεκινά από την νύχτα, από τον ύπνο και συνεχίζει με τη διάθεση, με μια άρνηση».