Κλαυδία: Συγκινεί ερμηνεύοντας Καζαντζίδη για τη γιαγιά της - "Το μερτικό μου από την χαρά"
Έναν μήνα μετά τη συγκλονιστική εμφάνισή της στον τελικό της Eurovision
Η Κλαυδία συγκινεί με την ερμηνεία της, αφιερώνοντας το τραγούδι στη γιαγιά που την ενέπνευσε

Έναν μήνα μετά τη δυναμική της εμφάνιση στον τελικό της Eurovision 2025, όπου και κατέκτησε την 6η θέση με το τραγούδι «Αστερομάτα», η Κλαυδία συναντήθηκε με τον Σταύρο Θεοδωράκη και άνοιξε την καρδιά της στην κάμερα των «Πρωταγωνιστών» για τον Alpha TV. Η νεαρή ερμηνεύτρια, με την χαρακτηριστική φωνή και το αυθεντικό συναίσθημα, δεν μίλησε μόνο για τη μουσική της διαδρομή αλλά και για το παρελθόν της — τα φτωχικά παιδικά χρόνια στον Ασπρόπυργο, τους γονείς της, την καθημερινότητα με δυσκολίες αλλά και στοργή. Η Κλαυδία συγκίνησε με την ειλικρίνεια και την ευαισθησία της, ενώ δεν δίστασε να τραγουδήσει a capella ένα από τα πιο συγκινητικά λαϊκά τραγούδια όλων των εποχών, αφιερωμένο σε έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής της: τη γιαγιά της.
Κλαυδία: «Τα παιδικά χρόνια ήταν ωραία παρότι φτωχικά»
Με απλότητα και συγκίνηση, η Klavdia περιέγραψε τις εικόνες που σημάδεψαν την παιδική της ηλικία: «Τα παιδικά χρόνια ήταν ωραία παρότι φτωχικά», είπε, μιλώντας για τη ζωή της στον Ασπρόπυργο. Θυμήθηκε τη μητέρα της, που δούλευε ως κομμώτρια, και τον πατέρα της, οδηγό νταλίκας, που βρισκόταν συνεχώς στον δρόμο, προσπαθώντας να στηρίξει την οικογένεια. Παρόλο που εκείνη τραγουδά κυρίως pop μουσική —με επιρροές όπως ο Michael Jackson— εξομολογείται ότι στο σπίτι της ακουγόταν σχεδόν αποκλειστικά ελληνική μουσική, πράγμα που, όπως φαίνεται, σημάδεψε τον ψυχισμό και τη μουσική της ταυτότητα.
Μια αφιέρωση από καρδιάς: «Δε θα ξαν’ αγαπήσω» για τη γιαγιά της
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, η Κλαυδία μίλησε για τους δικούς της ανθρώπους με συγκίνηση. Σε μια από τις πιο έντονες στιγμές, τραγούδησε a capella το σπαρακτικό κομμάτι του Στέλιου Καζαντζίδη «Δε θα ξαν’ αγαπήσω (Το μερτικό μου απ’ τη χαρά)», αφιερώνοντάς το στη γιαγιά της, που είχε καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. Η στιγμή αυτή δεν ήταν απλώς μουσική· ήταν βιωματική, βαθιά συναισθηματική και γεμάτη ευγνωμοσύνη. Με τη φωνή της, η Klavdia τίμησε τις ρίζες της και έδειξε ότι η τέχνη της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογένεια, την αλήθεια και την ευαισθησία της ψυχής της.