Ο ηθοποιός
Γεράσιμος Μιχελής έφυγε από τη ζωή το πρωί της Τρίτης 15 Ιουλίου, σκορπίζοντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Η είδηση του
θανάτου του γνωστοποιήθηκε αρχικά από την ενορία Αγίου Νικολάου Ραγκαβά, όπου ανήκε ως μέλος της κοινότητας, και στη συνέχεια μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
Διαβάστε: Πέθανε ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής - Ο "κακός" από το "Παρά Πέντε" και η σπουδαία θεατρική διαδρομή (Βίντεο)
Γεράσιμος Μιχελής: Η γνωριμία με τον Καπουτζίδη και το «Παρά Πέντε»
Το 2022, στην εκπομπή «
Καλύτερα δεν γίνεται», ο Γεράσιμος Μιχελής είχε παραχωρήσει την τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη. Μεταξύ άλλων, είχε αναφερθεί στη γνωριμία του με τον
Γιώργο Καπουτζίδη και στο πώς κατέληξε να συμμετάσχει στη θρυλική σειρά του Mega, «
Παρά Πέντε». «Είχα δει τις “Σαββατογεννημένες” του Γιώργου Καπουτζίδη, μου άρεσαν πολύ και λέω στη φίλη και κουμπάρα μου, Ράνια Σχίζα πως θέλω να γνωριστώ μαζί του. Την επόμενη βδομάδα σε ένα καφέ έγινε η συμφωνία για το “Παρά Πέντε”».
Ο ρόλος του «κακού» στο «Παρά Πέντε» και η ταύτιση
Στην ίδια συνέντευξη, ο ηθοποιός είχε εκφράσει με χιούμορ και προβληματισμό το πώς η επιτυχία του ρόλου του στο «Παρά Πέντε» τον στιγμάτισε για καιρό. «Μου πρότειναν εκ τότε τέτοιους ρόλους. Ο σκοτεινός, ο βλοσυρός, ο πολλά υποσχόμενος. Οι παραγωγοί μας θέλουν να κάνουμε ένα πράγμα. Εγώ κακός; Θα μου δίνουν λοιπόν όλους τους ρόλους των κακών. Μας χαρακτηρίζουν με ένα χαρακτηριστικό και το κουβαλάμε δια βίου».
Ένα τρομακτικό περιστατικό από τη ζωή
Ο Γεράσιμος Μιχελής είχε αποκαλύψει και ένα περιστατικό που τον είχε σοκάρει, όταν ένας περαστικός τον μπέρδεψε με τον τηλεοπτικό του ρόλο. «Περπατώ στην Αθηνά και έρχεται κατά πάνω μου ένας με μια μηχανή! Τα χάνω! Και μου λέει, “εγώ θα σε σκοτώσω πρώτος πριν προλάβεις να σκοτώσεις αυτούς”. “Είσαι καλά ρε άνθρωπε;” του λέω και ευτυχώς ήταν εκεί ένας αστυνομικός που σταμάτησε. Κάπως έτσι ηρέμησαν τα πράγματα. Ήταν πολύ τρομακτικό όλο αυτό για μένα».
Ένας ηθοποιός με ήθος και βάθος
Η τελευταία αυτή συνέντευξη αποκτά σήμερα μια ξεχωριστή σημασία, ως αποτύπωμα ενός ανθρώπου που έζησε το θέατρο με σεμνότητα και βαθιά συνείδηση. Ένας ηθοποιός με σπάνιο εσωτερικό κόσμο, που ακόμη κι όταν γνώρισε τη μαζική αναγνώριση, παρέμεινε ουσιαστικός, αληθινός και ταπεινός.