Με λόγια απλά, γεμάτα ουσία, και χωρίς ίχνος επιτήδευσης, ο Γιάννης Πάριος αποκαλύπτεται σε μια σπάνια συνέντευξη στην «Athens Voice»και τον Δημήτρη Αθανασιάδη. Μιλά για τη μουσική, τη ζωή του, την Πάρο, αλλά και για όσα έχει μάθει με το πέρασμα του χρόνου. Ανάμεσα στις φράσεις του διακρίνεται η σοφία μιας πορείας γεμάτης επιτυχίες, μα και ειλικρινείς στοχασμοί για τη φθορά, την απώλεια, την αξιοπρέπεια.

Διαβάστε: Η εξομολόγησή του Πάριου για τους γάμους του: "Έκανα λάθη, αλλά τα μεγαλύτερα δώρα μου τα έκαναν οι πρώην γυναίκες μου" (Βίντεο)

Γιάννης Πάριος: Για τους νέους καλλιτέχνες που έρχονται και φεύγουν γρήγορα

«Χρειάζεται και μυαλό –όπως χρειάζονται όλα–, αλλά πάνω απ’ όλα ταλέντο. Θυμάμαι τη μάνα μου, όταν ξεκίνησα, να μου παίρνει το κατοστάρικο απ’ το χέρι και δείχνοντάς μου μια μπουκάλα πετρογκάζ στην κουζίνα, να μου λέει: “Γι’ αυτό είναι το κατοστάρικο. Μ’ αυτό τρώμε, παιδί μου”. Σήμερα μια μεγάλη μερίδα κοιτάζει πώς θα πάρει το γυαλιστερό αντικείμενο. Τα παιδιά που θα αντέξουν στον χρόνο δεν έχουν αυτό το ελάττωμα.»

Τι θα έλεγε στον νεαρό Γιάννη που ξεκινούσε από την Πάρο

«Θα του έλεγα να προσέξει μην καβαλήσει το καλάμι. Και τα κατάφερε! [...] Ποτέ μου δεν πίστεψα πως είμαι κάτι ξεχωριστό ή κάτι παραπάνω από κάποιον άλλον, κι αυτό μου το έκανε δώρο ο Θεός.»

Ένιωσε ποτέ «ναυαγός» στη ζωή του;

«Μα όλη μας η ζωή είναι ένα ναυάγιο. [...] Ένα ναυάγιο μπορεί να μας βγάλει σε μια ακτή που να ’ναι κομμάτι του Παραδείσου.»

Για τη δύναμη του τραγουδιού και της στιγμής στο πάλκο

«Όχι κρατώντας τους εκεί μέχρι το πρωί, αλλά βλέποντάς τους να φεύγουν χαμογελαστοί. Κι όταν βγεις, την ώρα που θ’ ανοίξεις το στόμα σου και πεις το πρώτο σου τραγούδι, ν’ αφήσουν τα πιρούνια κάτω και να σε κοιτάξουν, να σ’ ακούσουν. Τότε θα πεις πέτυχα, αλλιώς έχεις αποτύχει.»

Τι σκέφτεται όταν κοιτάζει τον καθρέφτη

«Ότι μεγάλωσα. Τι άλλο; [...] Ο καθρέφτης είναι ψυχρό πράγμα και, ως τέτοιο, θα σου πει την ψυχρή αλήθεια. [...] Δεν μεγαλώνουμε στον καθρέφτη αλλά μέσα μας.»

Τι σημαίνει «καλή ζωή» και «καλό τέλος»

«Το πιο σημαντικό στη ζωή για μένα είναι, φεύγοντας, τα παιδιά σου να μην ντρέπονται για σένα. [...] Δεν έχω αδικήσει κανέναν εκτός από τον εαυτό μου. Και επίσης, φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο, να μην πονάμε, κυριολεκτικά.»