Oι θεατές υφίστανται ένα είδος σταδιακής πνευματικής κάθαρσης, καθώς ανηφορίζουν την οδό Διονυσίου Αεροπαγίτου με κατεύθυνση προς το Ηρώδειο. Η επιρροή του ιερού βράχου είναι έντονη ακόμη και σε όσους δεν πιστεύουν στο δωδεκάθεο, ενώ την ίδια ώρα η "σκιά της Ακρόπολης" προσδίδει μια πνευματικότητα στη μικρή πορεία προς το Ωδείο, είναι μια σύγχρονη πομπή των Παναθηναίων.

Το Ηρώδειο έχει την ικανότητα να συνεπαίρνει τον θεατή, προτού η θεϊκή φωνή της Μαρίας Κάλλας διαχυθεί στην αθηναϊκή νύκτα, πριν το μαγικό δοξάρι του Mstislav Rostropovich ακουμπήσει τις χορδές ή τα δάκτυλα του Wim Mertens πιέσουν τα πρώτα πλήκτρο, προτού καν ακουστεί η βροντερή φωνή του Μάνου Κατράκη.

Διαβάστε περισσότερα στο thefashionbible.gr