Eυγενική, πιο χαρούμενη από ποτέ και λαμπερή μετά τη γέννηση της κόρης της, η αγαπημένη ηθοποιός Άριελ Κωνσταντινίδη μάς υποδέχτηκε στο σπίτι της. Άνετη και χαλαρή, μιλώντας για πρώτη φορά, αποκλειστικά στο parapolitika.gr, μετά τη γέννηση της κόρης της, αναφέρθηκε στο πώς είναι η νέα της καθημερινότητα ως μητέρα, στα συναισθήματα που βίωσε στην εγκυμοσύνη, αλλά και στη στιγμή που κράτησε για πρώτη φορά στα χέρια το παιδί της. «Δεν έχω λόγια να πω αυτό που αισθάνομαι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Είχαν αρχίσει οι συσπάσεις, έπρεπε όμως να κάνω τελικά καισαρική γιατί υπήρξε αναγκαιότητα. Όλα καλά». Είπε επίσης: «Μ'αρέσει πάρα πολύ αυτό, το θήλυ. Άρρεν και θήλυ. Είναι ένα παιδί θυληκό και θέλω να είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος, ό,τι στόχους, ό,τι επιθυμεί. Θέλω να έχει την ελευθερία της και να ξέρει ότι δεν μπορεί κανένας να τη σταματήσει. Δεν υπάρχει ηλικία, δεν υπάρχει όριο».
Σε ερώτηση πώς τα κατάφερε χωρίς να ρισκάρει ή να κινδυνέψει η ζωή της, είπε: «Δε θα μπορούσα να έχω αυτήν την επιλαιότητα. Έπειτα η επιθυμία να μεγαλώσει η οικογένειά μου οφείλεται ακριβώς σε αυτά τα παιδιά, πιστεύω ότι η αγάπη δεν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται». «Έπρεπε να έρθω σε επαφή με τα αγόρια μου, με τα παιδιά μου, για να δω πόσο υπέροχο είναι να έχεις παιδιά», πρόσθεσε.
«Για την κάθε γυναίκα είναι μία πολύ ξεχωριστή ιστορία και ένας ξεχωριστός δρόμος και απόφαση. Εγώ με το παράδειγμά μου δεν με ενδιαφέρει να εξαρτηθώ από μία "κατάλληλη" σχέση, μία "κόλαση" με την έννοια της ασυμβατότητας, που ξαφνικά μετά είμαστε δύο άνθρωποι που θέλουν άλλα πράγματα», τόνισε για τη μονογονεϊκότητα η Άριελ Κωνσταντινίδη. Και πρόσθεσε: «Δεν θα ήθελα να εξαρτηθώ από έναν άνδρα ή από ένα συναίσθημα που μπορεί να μου προκαλέσει ένας άνδρας και να έχουμε ένα παιδί "σέντρα" για οτιδήποτε συμβαίνει μεταξύ μας. Ήταν ξεκάθαρη η απόφασή μου ότι δεν θέλω το πλαίσιο του συντρόφου και του γάμου».
Άριελ Κωνσταντινίδη: "Δέχεσαι το παιδί να μην είναι δικό σου, όμως να το μεγαλώσουμε μαζί;"
«Είχα έναν σύντροφο που του είχα πει ότι έχω αποφασίσει να κάνω ένα παιδί. Του είπα: "Δέχεσαι να μην είναι δικό σου, να μην υπάρχει το δικό σου γενετικό υλικό, όμως να το μεγαλώσουμε μαζί, επειδή αγαπιόμαστε;". Στην αρχή μου είπε ναι, μετά ήταν έξαλλος».
En
