Με ειλικρίνεια και γενναιότητα, ο Φώτης Σπύρος άνοιξε την καρδιά του στην εφημερίδα «On Time» και μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του. Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη σεξουαλική του ταυτότητα, στον κακοποιητικό πατέρα του αλλά και στη μάχη που έδωσε ο ίδιος με τον αλκοολισμό, από τον οποίο απέχει τα τελευταία δέκα χρόνια.

Διαβάστε: Φώτης Σπύρος: Δε μετάνιωσα που μίλησα για την ομοφυλοφιλία, αλλά για τον τρόπο που έγινε

Φώτης Σπύρος: «Από μικρός ανακάλυψα ότι είμαι γκέι»

Ο Φώτης Σπύρος αποκάλυψε πως ήδη από πολύ νεαρή ηλικία είχε αντιληφθεί ότι είναι γκέι. Η συνειδητοποίηση αυτή δεν ήταν εύκολη, καθώς, όπως εξήγησε, εκείνα τα χρόνια η κοινωνία ήταν ακόμη πιο κλειστή σε θέματα σεξουαλικής ταυτότητας. «Ήμουν πολύ δύσκολο παιδί, αλλά μαθητής του 20. Από πολύ μικρός ανακάλυψα ότι είμαι γκέι και αυτό εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολο», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η ρήξη με τον πατέρα του

Η αποκάλυψη της σεξουαλικότητάς του οδήγησε σε έντονες συγκρούσεις με τον πατέρα του, ο οποίος δεν μπόρεσε να το αποδεχτεί. Ο ηθοποιός περιέγραψε: «Μόνο κακοποιητική συμπεριφορά έχω δει κι έχω ζήσει από τον πατέρα μου. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστεί ότι ο γιος του ήταν ομοφυλόφιλος. Δεν τον αδικώ. Αυτή ήταν η παιδεία του».

Στα 18 του χρόνια αναγκάστηκε να φύγει από το πατρικό του σπίτι, αναζητώντας μια νέα αρχή: «Αναγκάστηκα να φύγω από 18 χρονών. Πήγα στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν και εκεί ανακάλυψα ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου παρά μόνο θέατρο».


Η μάχη με τον αλκοολισμό

Παράλληλα, ο Φώτης Σπύρος εξομολογήθηκε πως τόσο ο πατέρας του όσο και ο ίδιος αντιμετώπισαν σοβαρό πρόβλημα με το αλκοόλ. «Ο μπαμπάς μου ήταν αλκοολικός, όπως ήμουν κι εγώ. Έκανα απεξάρτηση στα 40 μου», είπε, τονίζοντας πως ο εθισμός αυτός τον οδήγησε σε συμπεριφορές που έβλαψαν τους ανθρώπους γύρω του. «Ένας αλκοολικός είναι η χειρότερη εκδοχή του εαυτού του, που αυτό σημαίνει ότι είναι ψεύτης, κλέφτης, χειριστικός, απατεώνας, βρομιάρης και μπορεί πολύ εύκολα να κάνει κακό για να εξασφαλίσει χρήματα για να πιει. Δεν αγαπάει, δεν αναγνωρίζει πρόσωπα. Είναι άρρωστος», περιέγραψε με σκληρή ειλικρίνεια.

Η συγχώρεση και η νέα αρχή

Μετά την απεξάρτησή του, που μετρά ήδη δέκα χρόνια, ο ηθοποιός ζήτησε συγγνώμη από όσους είχε πληγώσει. «Όταν βγήκα από το πρόγραμμα απεξάρτησης, πήγα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους και τους ζήτησα συγγνώμη. Άλλοι με συγχώρεσαν και άλλοι όχι», εξομολογήθηκε, αποδεικνύοντας ότι η διαδικασία της επανόρθωσης είναι δύσκολη αλλά απαραίτητη.

Το θέατρο ως καταφύγιο

Για τον Φώτη Σπύρο, το θέατρο αποτέλεσε σωσίβιο και διέξοδο. «Ανακάλυψα ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου παρά μόνο θέατρο. Ήθελα να γίνω σημαντικός. Ήθελα να με αγαπάνε και να με σέβονται. Μετά ανακάλυψα πόσο σημαντικά πράγματα μπορεί να μου δώσει το θέατρο», δήλωσε. Η εξομολόγηση του Φώτη Σπύρου είναι μια ιστορία δύναμης και αλήθειας. Μέσα από τη μάχη του με τον αλκοολισμό, τη δύσκολη σχέση με τον πατέρα του και την αποδοχή της σεξουαλικής του ταυτότητας, ο ηθοποιός δείχνει ότι η ειλικρίνεια και η προσπάθεια για αλλαγή μπορούν να χαρίσουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.