Ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς, με μια πορεία γεμάτη επιτυχίες και ερμηνείες που άφησαν το στίγμα τους στο θέατρο και την τηλεόραση. Παρά τη μεγάλη του καριέρα και την αναγνώριση που έχει γνωρίσει, παραμένει σεμνός, προσγειωμένος και βαθιά ανθρώπινος. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή «Buongiorno», ο ηθοποιός μίλησε με ειλικρίνεια για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, για το πώς κατάφερε να μετατρέψει το κακό σε καλό, αλλά και για το πώς το θέατρο λειτούργησε σαν ψυχοθεραπεία στη ζωή του.Μέσα από τις δηλώσεις του ξεδιπλώνεται όχι μόνο η καλλιτεχνική του φιλοσοφία, αλλά και η στάση ζωής που τον καθόρισε: η ανάγκη του να αποφεύγει την τοξικότητα, η επιλογή του να μένει μακριά από την έπαρση και η αφοσίωσή του στην ουσία της τέχνης.

Διαβάστε: Γρηγόρης Βαλτινός: "Ποτέ δεν έφαγα αυτή τη φόλα του γκόμενου, του ζεν πρεμιέ με το βρεγμένο μπλουζάκι"

Γρηγόρης Βαλτινός: «Δεν πέρασα ωραία παιδικά χρόνια, αλλά μετέτρεπα το κακό σε καλό»

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ο Γρηγόρης Βαλτινός αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά του χρόνια: «Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρός. Δεν είχα περάσει ωραία παιδικά χρόνια αλλά, είχα ένα dna, έναν ψυχισμό που ενδεχομένως το κακό μπορούσε να το μεταλλάξει σε καλό, σαν αλχημιστής. Ένιωθα ότι αυτό το πράγμα δεν πρέπει να συνεχίσω να το ζω, ή να το κληροδοτήσω κάπου, στα παιδιά μου π.χ. Ό,τι άσχημο και στενάχωρο πέρασα, ήθελα να μη συνεχιστεί», είπε χαρακτηριστικά. Και συμπλήρωσε με μια βαθιά του πεποίθηση: «Εκείνο που συνηθίζω να λέω πάντα, είναι ότι το καλό γεννάει καλό, και το κακό γεννάει κακό. Γι’ αυτό πρέπει να φροντίσουμε να αυξάνουμε τα ποσοστά του καλού στον κόσμο, γιατί έτσι η αγάπη είναι ανταποδοτική. Αγάπη θα δώσεις, αγάπη θα πάρεις. Καμιά φορά όμως, το κακό μπορεί να γεννήσει καλό και εκεί είναι η μεγάλη νίκη».

«Δεν μπορώ να ζήσω σε τοξική ατμόσφαιρα»

Σε ερώτηση για το αν οι εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας τον οδήγησαν να αποφύγει συγκεκριμένες καταστάσεις στην ενήλικη ζωή του, ο Γρηγόρης Βαλτινός απάντησε με σαφήνεια:  «Δεν ήθελα να ζήσω μια ενδεχόμενη τοξική ατμόσφαιρα. Το είχα ζήσει αυτό. Δε μπορώ να ζήσω σε μια σχέση, σε μια φιλία, σε ένα επάγγελμα, σε μια σχέση τοξική. Ξυπνάω στενοχωρημένος. Όλη μου η μέρα είναι στενοχωρημένη. Δε μπορώ επίσης να τσακωθώ. Μπορεί κάποια στιγμή σαν άνθρωπος να εκνευριστώ και να φωνάξω». Ο ηθοποιός εξήγησε, μάλιστα, πώς διαχειρίζεται τέτοιες στιγμές: «Φωνάζω, δεν κακοποιώ, δε μπορώ να φερθώ κακοποιητικά και επιθετικά σε κάποιον. Θα φωνάξω όμως για να εκτονωθώ αν σκάσω, γιατί κρατιέμαι πολύ καιρό, εβδομάδες, μήνες, χρόνια… Όμως, από εκεί και πέρα, μετά από πέντε λεπτά είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένος. Μπορώ να σπεύσω να ζητήσω συγγνώμη για να μην υπάρχει αυτή η τοξική ατμόσφαιρα».

«Το θέατρο λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά»

Μιλώντας για την καλλιτεχνική του πορεία, ο Γρηγόρης Βαλτινός στάθηκε στο πώς το θέατρο άλλαξε τη ζωή του: «Ήμουν περισσότερο φιλόδοξος και δεν ήθελα να σταθώ εκεί στην πρώτη εικόνα και στην επιφάνεια. Υπήρχαν πολύ πιο όμορφα αγόρια στη δική μου γενιά. Δεν ψωνίστηκα, μπορεί να ένιωσα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ψώνιο είναι κάτι, το οποίο εξωτερικεύεται και περνά και στη συμπεριφορά, στους φίλους, στην οικογένεια και στις σχέσεις του. Υπήρξε πάντα μια ταπεινότητα και σεμνότητα, όχι υστερόβουλα αλλά από χαρακτήρα. Τοποθετώ εκεί την τύχη μου». Και πρόσθεσε για το πώς το θέατρο επηρέασε τη ζωή και την ψυχοσύνθεσή του: «Το θέατρο λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά. Μορφώθηκα και διαμορφώθηκα μέσα από το θέατρο. Είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου τύχει στη ζωή μου. Αυτό το πράγμα το κάνω για εμένα. Αν ωφελήσει και κάποιους άλλους, γίνεται εν αγνοία μου».