Η Κατερίνα Πλουμιδάκη, συγγραφέας και δημοσιογράφος, μοιράστηκε για πρώτη φορά δημόσια τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζει εδώ και τέσσερα χρόνια, μετά από μια αποτυχημένη επανορθωτική επέμβαση στα χείλη της. Η κατάσταση δεν επηρεάζει μόνο την εμφάνισή της, αλλά και την καθημερινή λειτουργικότητά της, καθιστώντας ακόμα και απλές πράξεις, όπως το να πιει νερό ή να φιλήσει, εξαιρετικά δύσκολες. Στην εκπομπή «Το Πρωινό», στις 7 Οκτωβρίου, η Κατερίνα δεν δίστασε να περιγράψει με λεπτομέρεια τον αγώνα της για αποκατάσταση, αποκαλύπτοντας τη συναισθηματική και σωματική κόπωση που βιώνει.

Διαβάστε: Συγκλονίζει η συγγραφέας Κατερίνα Πλουμιδάκη μετά την αποτυχημένη πλαστική: «Δεν μπορώ καν να φιλήσω - Με έκανε εξωγήινη»

Κατερίνα Πλουμιδάκη για την καθημερινή κόλαση και απώλεια λειτουργικότητας μετά την αποτυχημένη πλαστική στα χείλη

Περιγράφοντας τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της, η Κατερίνα Πλουμιδάκη εξηγεί τι σημαίνει για εκείνη η αποτυχημένη επέμβαση:«Λειτουργικά θα παραμείνω το ίδιο χάλια μέχρι το 2027. Δεν μπορώ να κλάψω, δεν μπορώ να γελάσω, δεν μπορώ να φιλήσω εδώ και τέσσερα χρόνια. Θεωρώ ότι ανήκω στην ανθρώπινη φυλή οπτικά πια -γιατί ήμουν στην τερατώδη φυλή- αλλά λειτουργικά δεν ανήκω ακόμα στην ανθρώπινη φυλή. Δεν έχω τα χαρακτηριστικά που έχουν όλοι οι άνθρωποι τα τελευταία τέσσερα χρόνια και δεν θα τα έχω για ακόμα δύο».

Το τελικό χειρουργείο και η ελπίδα για αποκατάσταση

Η δημοσιογράφος αναφέρθηκε στο χειρουργείο που έχει προγραμματιστεί για το 2027 και πώς αυτό θα λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει: «Ο λόγος που δεν μπορώ να γελάσω είναι επειδή δεν ανοίγει το στόμα πλάγια, το τελικό χειρουργείο το 2027 θα είναι γι’ αυτό το άνοιγμα του στόματος. Αν με εγχειρήσει τώρα, θα ανοίξει η περιοχή στα δύο. Δεν μπορώ να φιληθώ με τον άντρα μου». Με παραστατικές εικόνες, η Κατερίνα περιέγραψε πόσο επηρεάζει την καθημερινότητά της η κατάσταση των χειλιών της: «Η ζωή μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι μία κόλαση, μην κοιτάς που προσπαθώ να το ξεπερνάω και να είμαι καλά. Αντικειμενικά, δεν πάει χειρότερα από αυτό που έχω ζήσει. Το χείλος μου είναι σαν σαμπρέλα. Μπορώ τώρα να πιω από το ποτήρι νερό, αλλά το χείλος μου παίρνει το σχήμα του ποτηριού, είναι σαν σαμπρέλα, δεν είναι στιβαρό. Είναι πολύ μαλακό και το αισθάνομαι σε οτιδήποτε αγγίξω».

Η εξομολόγηση της Κατερίνας Πλουμιδάκη αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα δημόσιας αναφοράς στις συνέπειες μιας αποτυχημένης αισθητικής επέμβασης, δείχνοντας τον καθημερινό αγώνα και την υπομονή που απαιτείται για να αντιμετωπιστούν τόσο οι σωματικές όσο και οι ψυχολογικές προκλήσεις που προκύπτουν.