Η Αντιγόνη Κουλουκάκου, η αγαπημένη ηθοποιός που έχει κερδίσει το κοινό με το ταλέντο και την ευαισθησία της, μοιράστηκε μια ανάρτηση που ξεπερνά τα όρια της καθημερινής δημοσιότητας. Με αφορμή τη ζωή της από την παιδική ηλικία μέχρι τη μητρότητα, η ίδια άνοιξε την καρδιά της και περιέγραψε τη διαδρομή της με ειλικρίνεια, τρυφερότητα και βαθιά αυτογνωσία. Μέσα από αυτές τις σκέψεις, γίνεται ξεκάθαρο πόσο σημαντική είναι η σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό, πόσο καθοριστική είναι η εμπειρία της μητρότητας και πώς οι προσωπικές δοκιμασίες διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και τις αξίες μας. Η Αντιγόνη επέλεξε να μοιραστεί τρεις φωτογραφίες — μία σημερινή, μία ως έφηβη και μία από την παιδική ηλικία — συνοδεύοντάς τες με λόγια που αποκαλύπτουν τις πιο προσωπικές της αναμνήσεις και συναισθήματα. Με αυτή την ανάρτηση, η ηθοποιός δεν περιορίζεται απλώς να δείξει την εικόνα της ζωής της, αλλά δίνει φωνή σε κάθε γυναίκα που κάποτε ένιωσε την πίεση να τα καταφέρει όλα, να φανεί δυνατή και να συνδυάσει οικογένεια, δουλειά και προσωπική ζωή. Στα λόγια της, η μικρή Αντιγόνη συναντά τη σημερινή μητέρα και η ένωση αυτή αποτυπώνεται με έναν τρόπο συγκινητικό, καθηλωτικό και εμπνευστικό.

Διαβάστε: Συγκινεί η Αντιγόνη Κουλουκάκου: "Όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, θέλω να βάλω τα κλάματα"

Αντιγόνη Κουλουκάκου: Η συγκινητική κατάθεση ψυχής από την παιδική ηλικία έως τη μητρότητα

Στη λεζάντα των φωτογραφιών, η Αντιγόνη Κουλουκάκου έγραψε χαρακτηριστικά:«Στη ζωή μου έχουν αλλάξει τόσα πολλά απ’ την ημέρα που γεννήθηκε ο γιος μου, συνειδητά αλλά κ υποσυνείδητα, αβίαστα κ σαφώς αναμενόμενα. Αυτό που όμως συνειδητοποίησα ένα βράδυ που ότι είχε κοιμηθεί κ τον κοιτούσα... ξαφνικά είδα τον εαυτό μου παιδί στην ηλικία του πάνω κάτω. Δεν έχω σαφή εικόνα κ ανάμνηση γιατί κοιτάω με δυό θλιμμένα ματάκια, γενικά η μνήμη της παιδικής μου ηλικίας είναι πολύ χαρούμενη κ ξέγνοιαστη. Απ’ την άλλη όμως η έφηβη ζωή μου κ έπειτα, θυμάμαι διαρκώς τον εαυτό μου να προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει κ ότι αξίζει! Θυμάμαι αυτή τη νοητή ολόσωμη μάσκα της super woman… να προσπαθεί να τα συνδυάσει όλα, να τοὺς ευχαριστήσει όλους κ να τους πείσει ταυτόχρονα, ότι μπορεί κ αξίζει και τα καταφέρνει. Στο κομμάτι οικογένεια/κόρη/αδερφή… σπουδάζω κ δουλεύω ως μοντέλο παράλληλα γιατί “μπορούν” να συνδυαστούν. Έχω σχέση, ταξιδεύω συχνά κ λείπω αλλά όταν είμαι εκεί να γίνω χίλια κομμάτια για να “επανορθώσω” για την απουσία μου χωρίς καν να μου ζητηθεί. Φίλοι παντού κ για όλους εκεί γιατί οι φίλοι έχουν παιδιά, εσύ δεν έχεις κ “πρέπει” να είσαι εκεί όταν εκείνοι μόνο μπορούν. Στα επαγγελματικά μετά, “μπορείς, πρέπει, θέλεις” να τα κάνεις όλα κ διαρκώς να έχεις το χαμόγελο του τζόκερ, οτιδήποτε λιγότερο θα θεωρηθεί αδυναμία, αχαριστία, όχι αρκετά καλή. Σε όλα τα παραπάνω, μη δώσεις δικαίωμα να πουν ότι είσαι κακό παιδί ή δεν είσαι καλό παιδί. Και επιστρέφω στο παιδί μου και αγκαλιάζοντάς το, με αγκαλιάζω και μου ζητάω συγγνώμη και ψιθυρίζω στο αυτί του “Σ’αγαπώ”, αλλά το λέω και δυνατά σε εμένα. Με βλέπω ως μικρή Αντιγόνη να χαμογελώ εκεί, αγκαλιά με τα αρκουδάκια του. Κι μένω για λίγο εκεί σε αυτό το συναίσθημα ηρεμίας, γαλήνης και ειρήνης με το μέσα μου και νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη.»

Μέσα από αυτά τα λόγια, η Αντιγόνη Κουλουκάκου δεν έκανε απλώς μία προσωπική κατάθεση ψυχής — άνοιξε μια πόρτα για όλες τις γυναίκες που κάποτε φόρεσαν τη “μάσκα της super woman”, για να αντέξουν, να προχωρήσουν και να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους. Η ανάρτησή της είναι ένα γράμμα συμφιλίωσης. Προς το παρελθόν. Προς τον εαυτό. Προς το παιδί που κάποτε υπήρξε η ίδια.