H Υρώ Μανέ συγκινείται για την Καίτη Κωνσταντίνου και μιλάει με περηφάνια για την κόρη της Φαίδρα (Βίντεο)
Τα λόγια καρδιάς της ηθοποιού
«Η Υρώ Μανέ συγκινείται μιλώντας για την Καίτη Κωνσταντίνου και εκφράζει με υπερηφάνεια την αγάπη και τον θαυμασμό της για την κόρη της, Φαίδρα

Διαβάστε: Συγκλονίζει η Υρώ Μανέ για την απώλεια της Καίτης Κωνσταντίνου: "Ήμασταν μαζί από τα νιάτα μας - Είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστώ"
Υρώ Μανέ: Για τις ταμπέλες και τους ρόλους της
«Εμένα να σου πω δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες», λέει η ηθοποιός στην Κατερίνα Καινούργιου. «Εμένα μου αρέσει να κάνω τον κόσμο να χαίρεται και με την κωμωδία και το δράμα. Αν θέλεις οι ρόλοι που επιλέγω τα τελευταία χρόνια και έχω την δυνατότητα να επιλέξω, είναι αυτοί που ακροβατούν μεταξύ κωμωδίας και δράματος, γιατί έτσι πιστεύω ότι είναι και η ζωή. Γιατί και στη ζωή δεν γελάμε πάντα από το πρωί μέχρι το βράδυ αλλά ούτε και είμαστε μέσα στο δράμα».
Για την Καίτη Κωνσταντίνου
Η συζήτηση μεταφέρθηκε στην αξέχαστη ηθοποιό και καλή φίλη της, Καίτη Κωνσταντίνου, συμπρωταγωνίστρια της Υρούς Μανέ στη σειρά «Τα Εγκλήματα». «Είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ήμασταν από παιδιά, από το ξεκίνημά μας μαζί, από τη σχολή συμπορευθήκαμε μετά στα «Εγκλήματα». Πάντα όταν θα είχε η Καίτη μια δουλειά εγώ θα πήγαινα, και θα ερχόταν αυτή στις δικές μου. Είναι κάτι πολύ νοπό ακόμα, είναι περίπου τέσσερις μήνες που έγινε (ο θάνατος της), συμπορεύεσαι με αυτό, συνηθίζεις. Την έχω πάντα στην καρδιά μου».Όταν ρωτήθηκε αν μπορεί να παρακολουθήσει τη σειρά μετά την απώλεια της Καίτης Κωνσταντίνου, η Υρώ Μανέ απάντησε: «Μου είναι δύσκολο (να δω τα «Εγκλήματα»). Και η «Τούρτα της μαμάς», που ήταν η τελευταία μας δουλειά μαζί, με ζορίζει και τα «Εγκλήματα» που τα έβλεπα τελείως αποστασιοποιημένα, τώρα δεν μου είναι εύκολο».
Για την κόρη της, Φαίδρα Νταϊόγλου
Η Υρώ Μανέ μίλησε με ενθουσιασμό για την κόρη της, η οποία ακολουθεί τον δικό της δρόμο στον χορό και τη χορογραφία: «Η κόρη μου, Φαίδρα, είναι χορεύτρια και χορογράφος. Έχει κάνει τη χορογραφία της δικής μας παράστασης, στη “Μητέρα του σκύλου”… Είμαι περήφανη και πολύ χαρούμενη για εκείνη. Χαίρομαι γιατί ακολουθεί το δικό της δρόμο με τον δικό της τρόπο… Πέρασε και από το δικό μου μυαλό μήπως ασχοληθεί η κόρη μου με την υποκριτική, αν της αρέσει, αλλά δεν της άρεσε και μπορεί να είναι για καλό. Κατάλαβα από όταν ήταν πολύ μικρή ότι είχε ταλέντο στον χορό. Είχε μια έφεση σε αυτό. Χόρευε, έπαιζε πιάνο. Προσπαθήσαμε να της δώσουμε τέτοια κατεύθυνση. Πήγαινε μπαλέτο από τριών χρονών, πήγε και σε διάφορα αθλήματα, αλλά κόλλησε στο μπαλέτο. Κι έτσι σιγά-σιγά το ακολούθησε. Δεν είχα τη σιγουριά ότι θα γίνει χορεύτρια και χορογράφος. Δεν ήξερα κάτι τέτοιο. Έδωσε εξετάσεις, μπήκε στο Πανεπιστήμιο, ακολούθησε αυτή την πορεία, αλλά η ψυχή της και η καρδούλα της χτυπούσε προς την τέχνη. Δε μπόρεσε να το αποφύγει, και καλά κάνει αφού εκφράζεται μέσα από αυτό».