Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της γενιάς του, με πλούσιο έργο που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική μουσική και πολιτιστική σκηνή. Οι συνεργασίες του, οι μουσικές του επιλογές και η ιδιαίτερη καλλιτεχνική του ματιά τον κατέστησαν αγαπητό και σεβαστό σε φίλους, συναδέλφους και το κοινό. Τις τελευταίες του στιγμές, ο σπουδαίος δημιουργός περιβάλλονταν από στενούς φίλους και συνεργάτες, οι οποίοι έζησαν την ποιοτική του παρουσία μέχρι το τέλος. Ο Γιώτης Κιουρτσόγλου, πολυετής συνεργάτης και φίλος του, μοιράστηκε συγκλονιστικές λεπτομέρειες για την παραμονή του δίπλα στον αγαπημένο καλλιτέχνη τις ώρες που εκείνος νοσηλευόταν, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη και ποιητική διάσταση ενός τεράστιου καλλιτέχνη. Ο Κιουρτσόγλου βρισκόταν κοντά στην οικογένεια και στους φίλους, παρακολουθώντας τη διαχείριση των τελευταίων ωρών του Σαββόπουλου και μοιράζεται την ένταση και τη συγκίνηση που υπήρχε στο δωμάτιο. «Ήμουν σχεδόν κοντά του τις τελευταίες ώρες. Πήγα στο νοσοκομείο και είχαν διώξει όλη την οικογένεια και όλο τον κόσμο μαζί για να πάμε στο σπίτι που ήταν σχετικά κοντά».

Διαβάστε: Το τραγούδι του Μίκη για τον Σαββόπουλο: "Ημέρα δέκατη έκτη της Δημιουργίας, Διονύση" - Η ανατριχιαστική αποκάλυψη της Φαραντούρη

Διονύσης Σαββόπουλος: Η τελευταία αναλαμπή και η σύνδεση με τον Μάνο Χατζιδάκι

Ο Γιώτης Κιουρτσόγλου περιγράφει την πιο συγκινητική στιγμή της παραμονής του Σαββόπουλου στο νοσοκομείο, την ύστατη ώρα πριν κλείσει τα μάτια του, μια στιγμή γεμάτη ποιητική διάσταση και αναφορά στον μεγάλο φίλο και συνεργάτη του, Μάνο Χατζιδάκι. «Υπήρξε μια τελευταία αναλαμπή, τους χαιρέτησε όσους ήταν στο δωμάτιο μέσα». Η σύνδεση με τον Μάνο Χατζιδάκι και η αναφορά στο έργο του προσδίδει έναν βαθιά προσωπικό και καλλιτεχνικό επίλογο στη ζωή του Σαββόπουλου. «Ο άνθρωπος που τον συνόδευε τα τελευταία χρόνια του κρατούσε το βιβλίο του Χατζιδάκι και στην παράγραφο που λέει: “Μια χώρα που μοιράζει με τη δική μας” διάβασε αυτή τη σελίδα, διάβασε και τη δεύτερη, το έκλεισε και το έβαλε δίπλα στο κομοδίνο και μετά έκλεισε τα μάτια του. Αυτή ήταν η τελευταία σκηνή του Διονύση Σαββόπουλου διαβάζοντας Χατζιδάκι και έφυγε και μια πικρία που δεν γιορτάστηκαν τα 100 του χρόνια».