Η Ευδοκία Ρουμελιώτη, μία από τις πιο αγαπημένες και ευαίσθητες παρουσίες του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης, μίλησε στην εκπομπή «Happy Day» του Alpha για μια ιδιαίτερη και απαιτητική περίοδο της ζωής της. Η ηθοποιός, που επιστρέφει φέτος τηλεοπτικά μετά από καιρό στην σειρά «Τρομεροί γονείς», άνοιξε την καρδιά της για τις δυσκολίες που βιώνει, τη σχέση με τον γιο της, την εμπειρία της να γίνει ανάδοχος παιδιού, αλλά και για τη διάγνωση με ένα αυτοάνοσο νόσημα που σχετίζεται με το άγχος.

Διαβάστε: Ευδοκία Ρουμελιώτη: Αποκάλυψε την ιστορία πίσω από την υιοθεσία που δεν προχώρησε (Βίντεο)


Η Ευδοκία Ρουμελιώτη για τη δυσκολία της καθημερινότητας

Η ηθοποιός δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για τις ενοχές που νιώθει απέναντι στην οικογένειά της, καθώς προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις επαγγελματικές και τις προσωπικές της υποχρεώσεις. «Με δυσκολεύουν οι ενοχές μου. Είμαι πάρα πολύ ενοχική. Είναι η πρώτη φορά από τη γέννηση του Δημήτρη που κάνω κάτι. Είναι πολλές ώρες το γύρισμα και χάνω τις ισορροπίες μου. Δυσκολεύομαι αυτή την περίοδο», είπε συγκινημένη.

Ο γιος της και η δυσκολία να αποδεχθεί τη νέα της καθημερινότητα

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη αποκάλυψε ότι ο γιος της, Δημήτρης, δεν έχει πάρει καλά το γεγονός ότι η μητέρα του επιστρέφει στην τηλεόραση. «Ο γιος μου δεν το έχει πάρει καλά. Δεν θέλει να βλέπει το σίριαλ, δεν θέλει να έρχεται εδώ, δεν του αρέσει που έχω άλλα παιδιά στο σίριαλ. Μου λέει κάθε πρωί “θα φύγεις τώρα έτσι (από το σίριαλ);”», είπε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας με ειλικρίνεια τη δυσκολία μιας μητέρας που προσπαθεί να συνδυάσει τον ρόλο της οικογένειας με την αγάπη της για την τέχνη.


Η Ευδοκία Ρουμελιώτη για την εμπειρία της ως ανάδοχος μητέρα

Η ηθοποιός αναφέρθηκε και στην εμπειρία που έζησε με τον σύζυγό της, όταν αποφάσισαν να γίνουν ανάδοχοι γονείς. «Δεν θα το ξαναέκανα. Δεν πήγαινε όπως ήθελα. Δεν το έχω μετανιώσει», είπε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η διαδικασία αυτή, αν και ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις, αποδείχθηκε δύσκολη και ψυχοφθόρα. Η ειλικρίνειά της, ωστόσο, δείχνει το βαθύ ενδιαφέρον της για τα παιδιά και την ευαισθησία με την οποία αντιμετωπίζει τέτοια θέματα.


Το αυτοάνοσο νόσημα που ταλαιπωρεί την Ευδοκία Ρουμελιώτη

Στο πιο προσωπικό σημείο της συνέντευξης, η Ευδοκία Ρουμελιώτη αποκάλυψε ότι πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια χρόνια φλεγμονώδη πάθηση που επηρεάζει τις αρθρώσεις και συνδέεται με το έντονο άγχος. «Το άγχος μου πάντα με ξεπερνάει. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ζωής μου. Έχω άγχος να ανταποκριθώ σε όλα καλά. Πολεμάω με κάτι που δεν μπορώ να πετύχω, αλλά δεν μπορώ να το περιορίσω. Αγχώνομαι εγώ, αγχώνεται ο Δημήτρης… Έχω ένα αυτοάνοσο που έχει να κάνει με το άγχος. Έχω ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά δεν ισορρόπησα μετά το αυτοάνοσο», εξομολογήθηκε. Η ίδια συμπλήρωσε πως προσπαθεί να βρει ισορροπία μέσα στις απαιτήσεις της καθημερινότητας: «Ίσως είμαι λίγο καλύτερα, αλλά είναι τόσες οι ανάγκες της καθημερινότητας και της μητέρας… Δυσκολεύομαι να πω ότι θα γίνουν όλα σιγά σιγά γιατί έχει μόνο 24 ώρες η μέρα και πρέπει να γίνουν όλα γρήγορα».


Τι είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι χρόνια, συμμετρική και συστηματική φλεγμονώδης νόσος που προσβάλλει κυρίως τις αρθρώσεις, προκαλώντας πόνο, παραμόρφωση και σε κάποιες περιπτώσεις αναπηρία. Μπορεί να συνοδεύεται από εξωαρθρικές εκδηλώσεις όπως ρευματοειδή οζίδια ή αγγειίτιδα. Πρόκειται για μια πάθηση που προσβάλλει περίπου το 1% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως και είναι δύο φορές πιο συχνή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες.
Η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με πορεία που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, και απαιτεί συνεχή ιατρική παρακολούθηση, φυσικοθεραπεία και ψυχική ανθεκτικότητα.


Η Ευδοκία Ρουμελιώτη ως παράδειγμα ειλικρίνειας και δύναμης

Με τη συνέντευξή της αυτή, η Ευδοκία Ρουμελιώτη απέδειξε για ακόμη μία φορά ότι δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για όσα βιώνει. Με απλότητα και ευαισθησία, μοιράστηκε με το κοινό της τις αγωνίες μιας μητέρας, μιας γυναίκας και μιας καλλιτέχνιδας που προσπαθεί να τα προλάβει όλα.
Η ειλικρίνειά της αγγίζει το κοινό, υπενθυμίζοντας πως πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με τα ίδια άγχη και τις ίδιες ευαισθησίες όπως όλοι μας.