Ο Σταμάτης Φασουλής βρέθηκε σήμερα, 30 Οκτωβρίου, στο πλατό του Buongiorno με τη Φαίη Σκορδά, σε μια από τις σπάνιες και ανοιχτές του συνεντεύξεις, και μίλησε χωρίς φίλτρα για μια δεκαετία της ζωής του που τον σημάδεψε βαθιά. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός για την έντονη παρουσία του στο θέατρο και τη μεγάλη του αφοσίωση στην τέχνη, αποκάλυψε προσωπικές πτυχές της ζωής του, αποκαλύπτοντας πώς η προσπάθειά του να υπάρξει και να ενταχθεί σε έναν κόσμο που ένιωθε ότι δεν αντέχει τον οδήγησε σε δύσκολες συνήθειες. Η δεκαετία των 30 με 40 ετών, όπως εξομολογείται ο ίδιος, ήταν γεμάτη εσωτερικές συγκρούσεις και ανασφάλειες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, στράφηκε στο αλκοόλ για να αντιμετωπίσει τον κόσμο γύρω του, καταφεύγοντας σε ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα. Σήμερα, έχοντας αφήσει πίσω του τον εθισμό, μιλάει για την προσωπική του μάχη με την ανασφάλεια, τη μοναξιά και την πίεση της κοινωνικής αποδοχής, δείχνοντας ένα ανθρώπινο πρόσωπο που σπάνια αποκαλύπτεται στους θαυμαστές και το κοινό.

Διαβάστε: Σταμάτης Φασουλής για Πέτρο Φιλιππίδη: "Βεβαίως και θα έπαιζα μαζί του"

Σταμάτης Φασουλής: Η ανασφάλεια και η μοναξιά στις κοινωνικές επαφές

Ο Σταμάτης Φασουλής περιέγραψε πώς ένιωθε μέσα σε κοινωνικές καταστάσεις και πώς η ανασφάλεια τον οδήγησε στο αλκοόλ:«Είμαι πολύ ανασφαλής. Σε μια παρέα με πολλά άτομα δεν είμαι καλός. Κάποτε, για να το ξεπεράσω, στα 30 με 40, έπινα για να αντιμετωπίσω τον κόσμο. Τώρα δεν πίνω καθόλου. Εδώ και 20 χρόνια δεν το βάζω στο στόμα μου, ή πίνω λίγο κρασί όταν βγαίνω, γιατί βγαίνω μια φορά στις 15 μέρες. Τότε έπινα για να αντιμετωπίσω όλο αυτό. Τώρα δεν το αντιμετωπίζω. Η ανασφάλεια δεν είναι θέμα αποδοχής. Αισθάνομαι πάντα έξω από τα νερά μου, εκτός από το θέατρο, που νομίζω ότι κολυμπάω μια χαρά. Ακόμα και τώρα, για να μιλήσω στον οδηγό ταξί, το σκέφτομαι πολύ. Όχι για να μην κριθώ, μήπως μου πει, “τι θες μωρέ, σήκω φύγε”. Μη με ρωτήσεις γιατί. Έτσι αισθάνομαι. Αισθάνομαι ότι όλοι στον κόσμο δεν είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία. Πρέπει να το κερδίσουμε αυτό το πράγμα. Έτσι αισθάνομαι εγώ. Μπορεί να είναι λάθος. Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι ο φόβος να μη με αγαπήσουν. Ο καλλιτέχνης θέλει να τον αγαπάνε…»

Η παρέα και η ζωή του σήμερα

Παρά την ανασφάλεια που νιώθει στις μεγάλες παρέες, ο Σταμάτης Φασουλής εξήγησε πώς αισθάνεται με τους στενούς φίλους του και την κοινωνική του ζωή: «Με την παρέα μου, τα 4-5 άτομα, είμαι μια χαρά. Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Όταν ανοίγομαι κοινωνικά, όταν ας πούμε είναι να μπω σε ένα εστιατόριο μέχρι να κάτσω στη θέση μου, δεν αισθάνομαι και τόσο καλά. Σπάνια βγαίνω έξω, μια φορά στις 15 μέρες και αν… Η ζωή μου είναι μοναχική. Κάποτε δεν ήταν και το είχα πληρώσει άσχημα αυτό. Μετάνιωσα τη συμπεριφορά μου και το ότι έπινα ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα. Δεν υπήρχε λόγος.»

Η δεκαετία του αλκοόλ και η επιβίωση σε έναν κόσμο που δεν άντεχε

Στη συνέχεια, ο ηθοποιός μίλησε για τα χρόνια που η καθημερινή του ζωή ήταν συνδεδεμένη με το ποτό και πώς προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τον κόσμο τεχνητά: «Αυτό κράτησε 10 χρόνια, 30 με 40. Έκανα πράγματα και πιεζόμουν για να ανταπεξέλθω. Κάθε μέρα ήμουν και σε ένα κάλεσμα με ένα ουίσκι ή μια βότκα στο χέρι και έλεγα κάτι αηδίες και ξεράσματα. Και τώρα τα σκέφτομαι και λέω, “γιατί τα έκανες αυτά;”. Θέλοντας όμως να υπάρξω σε έναν κόσμο που δεν άντεχα, έπρεπε να το αντέξω τεχνητά και κατέφευγα στο ποτό ή στη λογοδιάρροια, Μίλαγα για τα πάντα, έκανα ότι τα ήξερα όλα. Ξεράδια ήξερα».