Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης βρέθηκε καλεσμένος στο «The 2Night Show» και μίλησε για τη μακρά πορεία του στην τηλεόραση, τη σχέση του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και την επιστροφή του στη μικρή οθόνη ύστερα από δεκαπέντε χρόνια. Με ειλικρίνεια και αναλυτικότητα, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης περιέγραψε πώς εξελίχθηκε η δημιουργική του πορεία και πώς αντιλαμβάνεται σήμερα την έννοια της επιτυχίας.

Διαβάστε: Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο parapolitika.gr: "Όταν βλέπω τον εαυτό μου, στην οθόνη, δεν ψάχνω τελειότητα, ψάχνω αλήθεια"



Η επιστροφή του Μαρκουλάκη στην τηλεόραση μετά από δεκαπέντε χρόνια

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αποκάλυψε ότι για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια είχε απομακρυνθεί από την τηλεόραση, καθώς το θέατρο και η σκηνοθεσία κάλυπταν πλήρως τις καλλιτεχνικές του ανάγκες. Όπως είπε, «Είχα να κάνω τηλεόραση δεκαπέντε χρόνια. Κάνοντας θέατρο άρχισα να σκηνοθετώ. Ζούσα πολύ καλά έτσι και δημιουργικά και οικονομικά. Η επιθυμία μου αλλάζει. Εκεί που είμαι εδώ, ξαφνικά θέλω να πάω κάπου αλλού». Ο ηθοποιός εξήγησε ότι, παρά τη σταθερότητα που είχε κατακτήσει, η δημιουργική του ανάγκη τον οδηγεί συχνά σε νέα μονοπάτια. «Αν μου έλεγες “σταματάμε”, θα σου έλεγα: είμαι πολύ ευχαριστημένος, απλώς δεν θα σταματούσα. Θα έφτιαχνα κάτι άλλο». Η ανάγκη του για εξέλιξη και δημιουργικότητα αποτυπώθηκε ξεκάθαρα σε αυτή τη φράση.


Η σχέση Μαρκουλάκη με τον Παπακαλιάτη

Μιλώντας για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επέλεξε απόλυτη ειλικρίνεια. «Δεν είμαστε πολύ φίλοι. Τον αγαπώ πολύ. Τον θαυμάζω και τον εκτιμώ πολύ. Αλλά δεν έχουμε ξαναβρεθεί μαζί». Τόνισε ωστόσο ότι ανάμεσά τους υπήρχε μια αμοιβαία εκτίμηση και δημιουργική εγρήγορση. «Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό που λες για τον άτυπο ανταγωνισμό, κάνουμε διαφορετικά πράγματα με τον Χριστόφορο. Αυτή η ευγενής άμιλλα όμως υπήρχε». Ο ηθοποιός αποκάλυψε ότι αυτή η δυναμική υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος της συγγραφής των χαρακτήρων που είχαν μοιραστεί στο παρελθόν. «Σε αυτήν είχε στηρίξει και όλη τη γραφή των δύο αδερφών. Έγραψε τους ρόλους πάνω μας και γι’ αυτό λειτούργησε τόσο καλά».


Η δημιουργική πορεία από το "Λόγω Τιμής" μέχρι τον "Δικαστή"

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης έκανε μια σύντομη αναδρομή στις σημαντικές δουλειές της τηλεοπτικής του πορείας, αναφέροντας χαρακτηριστικά έργα που σημάδεψαν διαφορετικές περιόδους της καριέρας του. «Το 2000 ήταν το Να με προσέχεις με τον Χριστόφορο. Μετά το Έτσι Ξαφνικά, το Η Ζωή που Δεν Έζησα. Ύστερα ήταν ο Γιούγκερμαν. Αμέσως μετά μια πολύ φιλόδοξη παραγωγή, που όμως δεν πήγε». Η αποτίμηση του ηθοποιού είχε έναν ξεκάθαρο τόνο ρεαλισμού, καθώς σημείωσε ότι δεν υπάρχει εξασφαλισμένη συνταγή επιτυχίας. «Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Καλούμε τον κόσμο να δει τη δουλειά μας. Άλλες φορές τη βλέπει, άλλες όχι. Το γιατί, το αναλύεις μονάχα εκ των υστέρων».

Τι εκτιμούν πραγματικά οι θεατές στους ηθοποιούς

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μίλησε με βαθύτερο στοχασμό για τη σχέση θεατή και δημιουργού. Κατά την άποψή του, οι θεατές δεν αγαπούν μόνο τις δεξιότητες και το ταλέντο των ηθοποιών, αλλά τα στοιχεία της προσωπικότητάς τους που διαχέονται στους ρόλους. «Οι θεατές θαυμάζουν τις δεξιότητες των ηθοποιών. Αυτό που μας συνδέει όμως μέσα στα χρόνια είναι κάτι που κουβαλούν οι ίδιοι σαν προσωπικότητες. Το κουβαλάμε κι εμείς ερήμην». Έδωσε επίσης μια ξεκάθαρη απάντηση σχετικά με το αν υπάρχουν ρόλοι ή συνεργασίες που θα απέρριπτε. «Δεν υπήρξε ούτε παράσταση, ούτε ταινία, ούτε σειρά, ούτε εκπομπή που να έλεγα ότι δεν θα το έκανα αυτό».


Ο αληθινός εαυτός ως ο μόνος ασφαλής δρόμος στη δουλειά

Κλείνοντας, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μίλησε για την αυθεντικότητα ως τον σημαντικότερο οδηγό μιας δημιουργικής πορείας. «Ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό που του είναι οικείο, όχι απαραίτητα αυτό που του είναι εύκολο. Ο καλύτερος τρόπος να περάσει κανείς τη ζωή του στη δουλειά του είναι να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στον αληθινό του εαυτό». Με αυτή τη φράση έδωσε το προσωπικό του στίγμα για το πώς αντιλαμβάνεται το ταξίδι της υποκριτικής και της καλλιτεχνικής ταυτότητας.