Ο Παύλος Ευαγγελόπουλος αναφέρθηκε σε κακοποιητικές συμπεριφορές που, όπως είπε, επικρατούσαν στα γυρίσματα αγαπημένων τηλεοπτικών σειρών των δεκαετιών του ογδόντα και του ενενήντα. Περιέγραψε το κλίμα φόβου που δημιουργούσε ο Γιάννης Δαλιανίδης στα πλατό, αναφέροντας ότι πολλοί ηθοποιοί βίωναν πίεση σε τέτοιο βαθμό ώστε έβαζαν τα κλάματα. Οι δηλώσεις του ανοίγουν ξανά τη συζήτηση για τις εργασιακές συνθήκες στον χώρο της υποκριτικής στις προηγούμενες δεκαετίες.

Διαβάστε: Παύλος Ευαγγελόπουλος: Οι βιντεοταινίες ήταν αυτό που έπρεπε να κάνει ένας ηθοποιός


Η αφήγηση του Παύλου Ευαγγελόπουλου για το «Ρετιρέ»

Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε ανοιχτά για τις εμπειρίες του από τα γυρίσματα του «Ρετιρέ», συνδέοντάς τες με τη σύγχρονη συζήτηση για κακοποιητικές συμπεριφορές στην τέχνη. Όπως είπε, «έχω ζήσει την κατάσταση αυτή στο "Ρετιρέ και τους Μικρομεσαίους" με τον Γιάννη Δαλιανίδη. Ήταν ένας τέτοιος τύπος, δημιουργούσε μια τέτοια ατμόσφαιρα τρόμου στο γύρισμα, το οποίο τότε το θεωρούσαμε φυσιολογικό γιατί είναι ο μύθος που θα φωνάξει και εμείς είμαστε το τίποτα και θα πρέπει να ακούσουμε και να πειθαρχήσουμε». Η περιγραφή του δείχνει πόσο βαθιά ριζωμένη ήταν η νοοτροπία του φόβου εκείνη την εποχή.

Η εικόνα ενός κλίματος που οδηγούσε ηθοποιούς στα δάκρυα

Ο Παύλος Ευαγγελόπουλος αναφέρθηκε και σε περιστατικά όπου συνάδελφοί του, μεγαλύτεροι σε ηλικία και εμπειρία, λύγιζαν ψυχικά. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «υπήρχαν στιγμές που ηθοποιοί πολύ μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι έβαζαν τα κλάματα. Εγώ είχα πει τότε, μάλιστα, ότι μετά από αυτή τη συνεργασία οτιδήποτε άλλο θα είναι πάρτι». Με αυτή τη δήλωση περιέγραψε το μέγεθος της πίεσης που ασκούνταν στα γυρίσματα, υπογραμμίζοντας ότι η κατάσταση εκείνη είχε λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς για την υπόλοιπη πορεία του.


Ο Παύλος Ευαγγελόπουλος διευκρινίζει τη δική του θέση στις συμπεριφορές αυτές

Παρότι περιέγραψε ένα περιβάλλον γεμάτο ένταση και φόβο, ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν υπήρξε αποδέκτης κακοποιητικής συμπεριφοράς. Όπως δήλωσε, «σε μένα όχι ποτέ, δεν ήμουν ποτέ αποδέκτης αυτής της συμπεριφοράς. Θεωρώ ότι ήμουν πολύ σωστός επαγγελματίας, γιατί μου το είχε πει αλλά υπήρχε η ατμόσφαιρα τρομοκρατίας το οποίο το θεωρούσαμε φυσιολογικό και πιστεύω ότι ήταν και άλλοι έτσι». Η ομολογία ότι η πίεση θεωρούνταν φυσιολογική τότε, αναδεικνύει πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνεται σήμερα ο χώρος τέτοιες συμπεριφορές.

Οι αναφορές του ηθοποιού στις νοοτροπίες άλλων εποχών

Μιλώντας για την κουλτούρα πειθαρχίας που επικρατούσε τότε, ο ηθοποιός σημείωσε πως «εμείς άλλωστε έχουμε μεγαλώσει και με τους δασκάλους που έδερναν με τη βέργα». Με αυτή τη φράση θέλησε να δείξει ότι οι άνθρωποι της προηγούμενης γενιάς είχαν μαθημένα αντανακλαστικά υπακοής και αυστηρότητας που μετέφεραν ασυνείδητα και στον χώρο εργασίας. Η αναφορά αυτή εξηγεί εν μέρει γιατί οι νεότερες συζητήσεις για κακοποιητικές συμπεριφορές φωτίζουν ξανά πρακτικές που κάποτε θεωρούνταν αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς.


Η σημερινή ανάγνωση ενός παλιού εργασιακού τοπίου

Οι δηλώσεις του Παύλου Ευαγγελόπουλου λειτουργούν ως υπενθύμιση της ανάγκης να εξετάζεται η τηλεοπτική και θεατρική ιστορία και από την οπτική των εργασιακών συνθηκών. Οι εμπειρίες που περιέγραψε αναδεικνύουν ένα αυστηρό και συχνά φοβικό περιβάλλον, το οποίο μπορεί να είχε σημαντικές ψυχολογικές συνέπειες σε ηθοποιούς και τεχνικούς. Η δημόσια κατάθεση τέτοιων εμπειριών συμβάλλει στη συλλογική κατανόηση του πώς εξελίχθηκε ο κλάδος και πόση απόσταση έχει διανύσει από εκείνες τις εποχές.