Η Φωτεινή Πελούζο, η Ελληνοϊταλίδα πρωταγωνίστρια της πολυαναμενόμενης υπερπαραγωγής της ΕΡΤ «Η Μεγάλη Χίμαιρα», βρέθηκε καλεσμένη στο «Στούντιο 4» με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο και μίλησε με συγκίνηση για τον βαθύ δεσμό της με την Ελλάδα. Μέσα από προσωπικές αναμνήσεις, καλοκαιρινές εικόνες και οικογενειακές στιγμές, η ηθοποιός αποκάλυψε πώς η χώρα μας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς της από τα παιδικά της χρόνια. Η ίδια αναφέρθηκε στα καλοκαίρια που περνούσε στην Ελλάδα, στις εικόνες της γιαγιάς της, στη μουσική που άκουγε μεγαλώνοντας, αλλά και στο πώς η ελληνική γλώσσα και κουλτούρα μπήκαν φυσικά στη ζωή της, πολύ πριν την επαγγελματική της πορεία στη χώρα.

Διαβάστε: Το parapolitika.gr στα παρασκήνια των γυρισμάτων της "Μεγάλης Χίμαιρας" στη Δήλο - Όσα αποκάλυψαν οι πρωταγωνιστές 

«Τα παιδικά μου χρόνια είναι πολύ δεμένα με την Ελλάδα»

Μιλώντας για τις πρώτες της αναμνήσεις, η Φωτεινή Πελούζο περιέγραψε πώς η Ελλάδα υπάρχει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά της από πολύ μικρή ηλικία:«Τα παιδικά μου χρόνια δεν μπορώ να τα… κάπως το μυαλό μου είναι πολύ δεμένα με την Ελλάδα. Θυμάμαι τη γιαγιά μου, θυμάμαι τα καλοκαίρια στη Χίο και στη Σκύρο. Δεν έχουμε σχέση με τα συγκεκριμένα νησιά, απλά οι γονείς μου είχαν πάθει κόλλημα. Η Σκύρος ήτανε ακόμα ερημιά τότε. Δεν είχε φώτα, δεν είχε ζεστό νερό, δεν είχε άσφαλτο, δεν είχε τίποτα. Άκουγα μουσική από Μπέλλου, Τσιτσάνη, Μπιθικώτση». Οι εικόνες αυτές, όπως εξήγησε, τη σημάδεψαν και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της προσωπικής και καλλιτεχνικής της ταυτότητας, δημιουργώντας έναν συναισθηματικό δεσμό με την Ελλάδα που παραμένει ζωντανός μέχρι σήμερα.

Η ελληνική γλώσσα, το σπίτι και οι πρώτες κινηματογραφικές επιρροές

Στη συνέχεια, η Φωτεινή Πελούζο μίλησε για τη σχέση της οικογένειάς της με την ελληνική γλώσσα και το πώς η ίδια την κατέκτησε μέσα από την καθημερινότητα και την αγάπη για τον πολιτισμό:«Μιλάμε πολύ ελληνικά στο σπίτι. Δηλαδή με τη μάνα μου μιλάω πάρα πολύ ελληνικά. Και ο μπαμπάς μου ξέρει, καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά. Μιλάει λιγότερο γιατί ντρέπεται, αλλά μόνο και μόνο γιατί ντρέπεται. Δεν είχα καμία επαφή με τη γραμματική, δηλαδή με τα σχολικά ελληνικά, τα ακαδημαϊκά δηλαδή ελληνικά, δεν είχα καμιά σχέση, οπότε ήτανε κάπως μια αυτό-εκπαίδευση που έπρεπε να κάνω. Και από πλευράς λογοτεχνίας και σινεμά. Ταινίες της Βουγιουκλάκη ήταν οι πρώτες που έβλεπα».