Στις πιο προσωπικές και τρυφερές πτυχές της ζωής του αναφέρθηκε ο Ιβάν Σβιτάιλο, μιλώντας για τις γιορτές, τα παιδικά του βιώματα και τον τρόπο με τον οποίο η πατρότητα τού επέτρεψε να ξαναζήσει όσα στερήθηκε. Με λόγια ειλικρινή και βαθιά ανθρώπινα, ο γνωστός χορευτής άνοιξε την καρδιά του, περιγράφοντας πώς οι μνήμες των Χριστουγέννων λειτουργούν σαν γέφυρα ανάμεσα στο τότε και το τώρα, αλλά και πώς μέσα από τα παιδιά του βρίσκει κομμάτια του εαυτού του που έμειναν ανεκπλήρωτα. Καλεσμένος την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;», ο Ιβάν Σβιτάιλο μίλησε για τις εικόνες που ξυπνούν μέσα του αυτές τις ημέρες, για την έννοια της οικογένειας και για τις αναμνήσεις που, όσο κι αν περνούν τα χρόνια, παραμένουν ζωντανές. Πριν αναφερθεί στα προσωπικά του βιώματα, στάθηκε στο συναίσθημα που γεννούν οι γιορτές και στη δύναμη της παιδικής μνήμης.

Διαβάστε: Ιβάν Σβιτάιλο: Πώς η δυναμική μητέρα του διαμόρφωσε τον τρόπο που βλέπει τις γυναίκες (Βίντεο)

Ιβαν Σβιτάιλο: Οι γιορτές ως επιστροφή στην παιδική ηλικία

Ο Ιβάν Σβιτάιλο εξήγησε πως η περίοδος των Χριστουγέννων λειτουργεί σχεδόν αναπόφευκτα ως επιστροφή στο παρελθόν, φέρνοντας στην επιφάνεια εικόνες και συναισθήματα από τα πρώτα χρόνια της ζωής. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά:«Σ’ αυτές τις χριστουγεννιάτικες γιορτές, είτε θες είτε δεν θες, επιστρέφεις στις αναμνήσεις του παιδιού που ήσουν εσύ. Θέλεις ή δεν θέλεις θα αναζητήσεις αυτή τη ζεστασιά της οικογένειας που κάποιοι την έζησαν και κάποιοι άλλοι όχι».Στη συνέχεια, μίλησε για τον τρόπο που σήμερα, ως πατέρας, βιώνει μέσα από τα παιδιά του εμπειρίες που ο ίδιος δεν είχε την ευκαιρία να ζήσει όταν ήταν μικρός, τονίζοντας με ειλικρίνεια: «Εγώ ας πούμε μέσα από τα παιδιά μου ζω πολλά πράγματα τα οποία τα στερήθηκα».

Μνήμες από την Κριμαία και εικόνες που δεν σβήνουν

Αμέσως μετά, ο χορευτής ανακάλεσε εικόνες από την παιδική του ηλικία και το σπίτι όπου μεγάλωσε, επιστρέφοντας νοερά στην Κριμαία και στα Χριστούγεννα των πρώτων του χρόνων. Όπως περιέγραψε:«Σίγουρα σαν παιδί αυτές τις μέρες θυμάμαι το σπίτι που μεγάλωσα στην Κριμαία και το χριστουγεννιάτικο δέντρο».Μεταξύ αυτών των αναμνήσεων, στάθηκε και σε ένα απρόοπτο περιστατικό που έχει χαραχτεί έντονα στη μνήμη του, λέγοντας: «Θυμάμαι μια χρονιά μάλιστα, που είχε ο αδερφός μου κάτι σαν πυροτέχνημα για να ρίξει στο δέντρο και αυτό λαμπάδιασε. Πήρε τότε ο πατέρας μου το δέντρο με το χέρι, όπως ήταν και το έβαλε στην μπανιέρα για να μην καούμε». Κλείνοντας, ο Ιβάν Σβιτάιλο αναφέρθηκε στη μετέπειτα παιδική του ηλικία και στις αλλαγές που έφερε η μετακόμισή του στην Ελλάδα μαζί με τη μητέρα του, περιγράφοντας πώς οι γιορτές συνδέθηκαν πια με τις οικογένειες άλλων ανθρώπων: «Θυμάμαι τα ευτράπελα, τα ωραία, τις στιγμές. Έπειτα, μετά από τα δέκα μου, ζούσα πιο πολύ τις οικογένειες των άλλων, γιατί ήρθα με τη μητέρα μου στην Αθήνα, ήμασταν οι δυο μας εδώ και πιο πολύ ήμασταν φιλοξενούμενοι σε άλλες οικογένειες».