Ο Νίκος Γρίτσης, ένας από τους πιο αναγνωρισμένους στιχουργούς της ελληνικής δισκογραφίας, μίλησε για πρώτη φορά αναλυτικά για το πώς οι δύσκολες στιγμές της ζωής του διαμόρφωσαν τη μουσική του πορεία. Από την περίοδο που βρέθηκε στη φυλακή μέχρι τη δημιουργία τραγουδιών που σημάδεψαν την ελληνική σκηνή, ο ίδιος εξομολογείται με ειλικρίνεια τον τρόπο που μεταμόρφωσε προσωπικές δυσκολίες σε καλλιτεχνική έμπνευση. Η αποκάλυψη αυτή έγινε στην εκπομπή Buongiorno, την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου, όπου ο στιχουργός μίλησε για τη δημιουργία του επιτυχημένου τραγουδιού «Έκπτωτος άγγελος», αλλά και για την πορεία του στην τέχνη μέσα από προσωπικά βιώματα.

Διαβάστε: Ο Νίκος Γρίτσης αποκαλύπτει για τον Παντελή Παντελίδη: "Έβγαλε 150 χιλιάρικα σε εξάμηνο χωρίς καν να έχει κυκλοφορήσει 20 τραγούδια" (Βίντεο)

Νίκος Γρίτσης: Η ιστορία πίσω από το «Έκπτωτος Άγγελος» που ερμήνευσε ο Νίκος Οικονομόπουλος

Ο Νίκος Γρίτσης αποκάλυψε την προέλευση του γνωστού τραγουδιού που ερμήνευσε ο Νίκος Οικονομόπουλος, περιγράφοντας με λεπτομέρεια την έμπνευσή του:«Ο “Έκπτωτος άγγελος” ήταν ιστορία από μία ημέρα κρατητηρίου, που έμεινα μέσα. Μπήκα στη διαδικασία αυτοκαταστροφής για να καταλάβω το λάθος και να το παραδεχτώ. Μπορείς να πάρεις μία ασχήμια και να την κάνεις ομορφιά. Επιτυχία για μένα είναι να επιβιώσει ένα τραγούδι μία και δύο χρονιές. Ένα τραγούδι που μπορεί για ένα εξάμηνο να κάνει κάτι, δεν μου έδωσε χαρά και ικανοποίηση, ούτε και τα λεφτά που θα μου επέτρεπαν να ζήσω. Εμείς οι στιχουργοί είμαστε οι φτωχοί συγγενείς του ελληνικού τραγουδιού.»Παράλληλα, ο ίδιος τόνισε ότι η δημιουργία των τραγουδιών του βασίζεται σε προσωπικά βιώματα και συγκλονιστικές εμπειρίες: «Τα περισσότερα τραγούδια που γράφω είναι βιωματικά, όπως και το τραγούδι “Κρίση”, το οποίο αφορά σε πρώην σύντροφό μου, η οποία με είχε επισκεφθεί στη φυλακή και μου ανακοίνωσε πως ήταν έγκυος με το παιδί ενός άλλου άντρα.»

Η φυλάκιση και η ενασχόληση με τη μουσική

Ο Νίκος Γρίτσης περιέγραψε αναλυτικά την περίοδο της φυλάκισής του και πώς εκείνη η δύσκολη εμπειρία τον οδήγησε στη στιχουργία: «30 χρόνια πριν, το 1995, υπήρξε μία προφυλάκιση, την οποία δεν θα την έλεγα άδικη, αλλά ήταν "πολύ" για εκείνο που είχε συμβεί εκείνη την εποχή. Από αυτή την προφυλάκιση είδα μονοπάτι, δρόμο, πήρα χαμπάρι σιγά σιγά τον εαυτό μου. Έμεινα 15 μήνες στη φυλακή, στην απομόνωση άρχισα να γράφω στίχους. Ήταν Χριστούγεννα του '95 μέσα στην απομόνωση και σκεφτόμουν "τι θα κάνεις τώρα που δεν θα σε παίρνει κανένας για δουλειά;" και άκουσα από πίσω το τραγούδι της Καίτης Γαρμπή "Θα μελαγχολήσω", αλλά χωρίς στίχους. Άκουγα μόνο τη μελωδία. Και σιγά σιγά επειδή δεν είχα τι να κάνω στην απομόνωση, άρχισα να γράφω λόγια πάνω στη μελωδία αυτή και άρχισα να εκπαιδεύομαι σαν στιχουργός. Διάβαζα κυρίως μέσα στη φυλακή, πράγμα που σε κάνει να θέλεις μετά να γράψεις. Διάβαζα Χρόνη Μίσσιο, Καρυωτάκη, Πολυδούρη, Ρίτσο. Για να με βοηθήσει ψυχολογικά το έκανα. Πρέπει με κάτι να ασχοληθείς. Ακούς μουσική, γυμνάζεσαι και διαβάζεις και κανένα βιβλίο.»