Στο βιβλίο αυτό εξιστορείται ο στρατιωτικός βίος του έφεδρου Λοχία Γεωργίου Μ. Γαβριλάκη στο Μικρασιατικό μέτωπο (1920-1922). Ενός νεαρού στρατιώτη που, όταν ξεκινούσε από την πατρίδα του, τα Χανιά, το περιπετειώδες ταξίδι του στη μακρινή γη της Ιωνίας, δεν μπορούσε να φανταστεί –ο ονειροπόλος πολεμιστής– το τραγικό τέλος της ιστορίας.

Ο αναγνώστης του βιβλίου μελετώντάς το θα ζήσει, μέρα με την ημέρα και ώρα με την ώρα, τις δραματικές εκείνες εξελίξεις των πολεμικών συγκρούσεων, τόσο κατά την διάρκεια της προέλασης του Ελληνικού Στρατού προς την Άγκυρα μέσω του Σαγγάριου και της Αλμυράς Ερήμου, όσο και της δραματικής και ασύντακτης υποχώρησής του από το Αφιόν Καραχισάρ και το Αλή Βεράν προς την Σμύρνη και τα παράλια της Μ. Ασίας, με μία σπάνια ιστορική και χρονολογική ακρίβεια.

Επίσης, ο μελετητής θα πληροφορηθεί από αυθεντικό μάρτυρα τις προπαρασκευαστικές κινήσεις του στρατού της Μ. Ασίας στη Χίο, για τα πρώτα βήματα της επανάστασης της 11ης Σεπτεμβρίου από την τριανδρία με αρχηγό τον Ν. Πλαστήρα, καθώς και τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν την μετά την Μικρασιατική καταστροφή περίοδο, που τόσο βαθιά σημάδεψαν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Ο έφεδρος Λοχίας καταγράφει λεπτομερώς, ως μάρτυρας που ήταν, τις εικόνες ενός στρατού που βάδιζε προς τη νίκη, χωρίς καμιά μέριμνα για ανεφοδιασμό, με ελάχιστα μεταφορικά μέσα, με στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, με σοβαρές ελλείψεις σε πολεμικό υλικό, κυρίως όμως με μια ανεύθυνη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.

Ο στρατιώτης, και μαζί μ’ αυτόν χιλιάδες άλλοι στρατιώτες, χάθηκε στα βάθη της Μ. Ασίας αναζητώντας την ≪Μεγάλη Ιδέα≫ με μοναδικό όπλο την πίστη του προς τον Θεό και την Πατρίδα, μία πίστη που μας την μεταφέρει με τον απλό, αποκαλυπτικό του λόγο, στο ημερολόγιό του.