Big Brother - Αφροδίτη: «Το πιο δύσκολο ήταν ότι μας τάιζε η Εκκλησία»
Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της, όταν αναφέρθηκε στη σχέση με τον πατέρα της που «έφυγε» από τη ζωή στα 48 του χρόνια.
H Αφροδίτη Γεροκωνσταντή βρέθηκε στο δωμάτιο επικοινωνίας στο χθεσινό επεισόδιο του Big Brother και αποκάλυψε πολλές λεπτομέρειες από την οικογενειακή της ζωή στον «Μεγάλο Αδελφό».
«Η μαμά μου μεγάλωσε μαζί μας, οπότε ήμασταν πάντα πάρα πολύ κοντά αν και διαφέρουμε πάρα πολύ σαν χαρακτήρες» ανέφερε.
«Θα με μαλώσει, θα με επαναφέρει στην πραγματικότητα παρόλο που της λέω πως αυτή και ο μπαμπάς μου φταίνε που είμαι τόσο ονειροπόλα. Έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και με μένα και με τα αδέλφια μου».
Η παίκτρια του reality show του ΣΚΑΪ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της, όταν αναφέρθηκε στη σχέση με τον πατέρα της που έφυγε από τη ζωή στα 48 του χρόνια.
«Ήμουν 23 όταν πέθανε ο πατέρας μου. Έφυγε και ήμασταν τσακωμένοι, αυτά τα χαζά που κάνουν οι κόρες με τους μπαμπάδες.
Ήμουν έξω από την εντατική και έλεγα ότι θα βγει οπότε μέσα στο μυαλό μου δεν είχα την παραμικρή υποψία ότι θα πεθάνει. Και ήταν 48 χρονών.
Δε νομίζω ότι ξεπερνάει κανείς τον θάνατο του γονιού του. Απλά συνηθίζεις στην ιδέα ότι έφυγε.
Η ζωή μου μετά ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Εκτός από το ψυχολογικό ήταν το οικονομικό που άφησε πίσω του και βρεθήκαμε σε κατάσταση που δεν θα ήθελα να βρεθεί κανείς.
Μου λέγανε ενός κακού μύρια έπονται. Δεν μπορούσα να το καταλάβω. Το πιο δύσκολο ήταν ότι μας τάιζε η Εκκλησία.
Μας κόβανε το ρεύμα γιατί δεν είχαμε να το πληρώσουμε και η μάνα μου ήταν διαβητική. Για ένα εξάμηνο μας φέρνανε κούτες γιατί δεν είχαμε να φάμε».
«Η μαμά μου μεγάλωσε μαζί μας, οπότε ήμασταν πάντα πάρα πολύ κοντά αν και διαφέρουμε πάρα πολύ σαν χαρακτήρες» ανέφερε.
«Θα με μαλώσει, θα με επαναφέρει στην πραγματικότητα παρόλο που της λέω πως αυτή και ο μπαμπάς μου φταίνε που είμαι τόσο ονειροπόλα. Έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και με μένα και με τα αδέλφια μου».
Η παίκτρια του reality show του ΣΚΑΪ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της, όταν αναφέρθηκε στη σχέση με τον πατέρα της που έφυγε από τη ζωή στα 48 του χρόνια.
«Ήμουν 23 όταν πέθανε ο πατέρας μου. Έφυγε και ήμασταν τσακωμένοι, αυτά τα χαζά που κάνουν οι κόρες με τους μπαμπάδες.
Ήμουν έξω από την εντατική και έλεγα ότι θα βγει οπότε μέσα στο μυαλό μου δεν είχα την παραμικρή υποψία ότι θα πεθάνει. Και ήταν 48 χρονών.
Δε νομίζω ότι ξεπερνάει κανείς τον θάνατο του γονιού του. Απλά συνηθίζεις στην ιδέα ότι έφυγε.
Η ζωή μου μετά ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Εκτός από το ψυχολογικό ήταν το οικονομικό που άφησε πίσω του και βρεθήκαμε σε κατάσταση που δεν θα ήθελα να βρεθεί κανείς.
Μου λέγανε ενός κακού μύρια έπονται. Δεν μπορούσα να το καταλάβω. Το πιο δύσκολο ήταν ότι μας τάιζε η Εκκλησία.
Μας κόβανε το ρεύμα γιατί δεν είχαμε να το πληρώσουμε και η μάνα μου ήταν διαβητική. Για ένα εξάμηνο μας φέρνανε κούτες γιατί δεν είχαμε να φάμε».