Το Σάββατο 22.10 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τα Παραπολιτικά επιλέξτε έναν από τους παρακάτω τόμους της σειράς, «Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ», από τα επίσημα αρχεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού:

-«ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΑΙ TOY ΕΛΛΗΝΟ - ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (1940-1941), Η ΠΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ (1923 - 1940)», όπου περιγράφονται όλα τα στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Όπως αναφέρει ο τότε ταξίαρχος Κ.Ευαγγελίου στην εισαγωγή της πρώτης έκδοσης το 1958, μέσα από την εξιστόρηση των γεγονότων βάσει των επίσημων στοιχείων διαπιστώθηκε η ιστορική αλήθεια αφενός της ευθείας και έντιμης στάσης της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης για αποφυγή του πολέμου με την Ιταλία, αφετέρου της προκλητικής στάσης της Ιταλικής Κυβέρνησης η οποία επεδίωκε πάντα να βρει αφορμές για την κήρυξη του πολέμου. Μάλιστα έγινε προσπάθεια για να συγκεντρωθούν πολλά στοιχεία και από τους πρωταγωνιστές της ιταλικής πλευράς, τα οποία αποδεικνύουν τις κατακτητικές βλέψεις της Ιταλίας...

-«Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ - (1940 - 1941), Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ», που αναφέρεται στην Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα κατά το έτος 1940. Όπως συγκεκριμένα αναφέρουν οι τότε Ταξίαρχοι Κων/νος Ευαγγελίου και Κων. Α. Αναγνωστόπουλος, την περίοδο εκείνη του Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940 - 41 τα ελληνικά στρατεύματα παρά την αιφνιδιαστική επίθεση από τις Ιταλικές δυνάμεις, κατόρθωσαν να διακόψουν τις επιθετικές ενέργειες των Ιταλών και ήταν πια έτοιμα να αναλάβουν επιθετικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα κατάφεραν να απορρίψουν τον εισβολέα από το εθνικό έδαφος και στη συνέχεια μπόρεσαν να του επιτεθούν εντός του αλβανικού εδάφους... Παράλληλα αποκαλυπτικός είναι στον πρόλογο της αρχικής έκδοσης του τόμου ο τότε Αντιστράτηγος Κ. Κανελλόπουλος, ο οποίος εξηγεί γιατί το ελληνικό θαύμα του ‘40 μόνο τυχαίο δεν ήταν...

-«Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ - (1940 - 1941), Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΙΣ», ο οποίος τόμος εξιστορεί τα πολεμικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στις παραμεθόριες Ηπειρωτικές και Βορειοηπειρωτικές περιοχές κατά τη δεύτερη περίοδο του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου 1940 – 1941. Όπου γράφει, μεταξύ άλλων, στον πρόλογο της αρχικής έκδοσης του τόμου ο τότε Αντιστράτηγος Κ. Κανελλόπουλος: «Η επιθετική ενέργεια των Ελληνικών δυνάμεων, μετά την απώθηση των Ιταλικών φαλάγγων εισβολής, αναπτύχθηκε εξολοκλήρου στο μέτωπο από το Ιόνιο πέλαγος μέχρι τη λίμνη Οχρίδα. Επιτεύχθηκαν λαμπρές τακτικές νίκες από τις Ελληνικές Μεραρχίες, χάρη στις οποίες απελευθερώθηκαν οι ελληνικές περιοχές της Κορυτσάς, του Αργυροκάστρου και της Χειμάρρας. Όμως η στρατηγική εκμετάλλευση των τακτικών αυτών επιτυχιών δεν κατέστη δυνατή μπροστά στην Ιταλική υπέροχη αλλά και την ανεπάρκεια των μέσων μεταφοράς από την ελληνική πλευρά...»

-«Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ», που περιγράφει την τελευταία φάση των επιχειρήσεων που έγιναν σε ελεύθερο ελληνικό έδαφος: «Τη Μάχη της Κρήτης». Την εποχή κατά την οποία έγιναν τα εξιστορούμενα γεγονότα ο νικηφόρος στρατός του αλβανικού μετώπου δεν υπήρχε πλέον και ολόκληρη η Ηπειρωτική Ελλάδα είχε καταληφθεί από τους γερμανικά στρατεύματα. Οι ελληνικές μονάδες που έλαβαν μέρος στη μάχη της Κρήτης δεν αποτελούσαν μέρος του οργανικού ελληνικού στρατού αλλά ήταν κάποιες πρόχειρα συγκροτημένες μονάδες χωρίς καμία ουσιαστική υποδομή. Τις ελλείψεις όμως ήρθε να αναπληρώσει η αποφασιστικότητα και ο ηρωïσμός με τον οποίο, μέσα και από τη βοήθεια των εμπειροπόλεμων κατοίκων της Κρήτης, οι άπειρες αυτές μονάδες πραγματοποίησαν την αποστολή τους...