ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ λογοτεχνία

 

Η ΟΝ Time Σαββατοκύριακο σας προσφέρει κάθε εβδομάδα τα αριστουργήματα των σημαντικότερων συγγραφέων της ελληνικής λογοτεχνίας σε πολυτελή συλλεκτική έκδοση!

 

Γεώργιος Βιζυηνός, Ιάκωβος Πολυλάς, Δημήτριος Βικέλας, Ιωάννης Κονδυλάκης & πολλοί ακόμα!

Το Σάββατο 22 Ιουλίου με την ΟΝ Time Σαββατοκύριακο δύο αριστουργήματα της ελληνικής λογοτεχνίας για να επιλέξετε: Γεώργιος Βιζυηνός «Το αμάρτημα της μητρός μου» και Ιάκωβος Πολυλάς «Ένα μικρό λάθος»

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ

Το αμάρτημα της μητρός μου

Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως

Ο Γεώργιος Βιζυηνός θεωρείται ο πατέρας του ελληνικού διηγήµατος. Είχε την ικανότητα να παρατηρεί προσεκτικά τους ανθρώπους, να µελετά σε βάθος τον χαρακτήρα τους και να κάνει µια ξεχωριστή ψυχολογική ανάλυση που εντυπωσιάζει ακόµη και στις µέρες µας. Η αφήγησή του, σε γλώσσα καθαρεύουσα, είναι ιδιαίτερα ζωντανή και καλοδουλεµένη, ενώ επιλέγοντας τη δηµοτική για τους διαλόγους του, τους κάνει ρεαλιστικούς και περισσότερο παραστατικούς.

Το Αµάρτηµα της Μητρός µου είναι ένα αυτοβιογραφικό οικογενειακό δράµα µε δύο βασικά πρόσωπα: τον αφηγητή και τη µητέρα του. Η ιστορία ξεκινά µε τη µάνα και την άρρωστη κόρη της, την Αννιώ, η οποία λόγω της ασθένειάς της έχει αποσπάσει την ολοκληρωτική προσοχή της µητέρας, µε αποτέλεσµα τα τρία αδέρφια της να νιώθουν παραµεληµένα. Όταν η Αννιώ πεθαίνει, η µάνα τους υιοθετεί µια ψυχοκόρη, που τη φροντίζει σαν να είναι δικό της παιδί, χαρίζοντάς της όλη της τη στοργή. Όταν την παντρεύει, υιοθετεί ακόµη ένα κοριτσάκι, πράγµα που προκαλεί τις έντονες διαµαρτυρίες των γιων της. Στην επιµονή τους, η µάνα υποκύπτει και αποκαλύπτει το τροµερό µυστικό της…

Ο Γεώργιος Βιζυηνός γεννήθηκε στη Βιζύη της Αν. Θράκης –σηµερινό Βιζέ της Τουρκίας– το 1849. Στα δέκα του χρόνια, έχοντας µείνει ορφανός από πατέρα, πηγαίνει σε έναν θείο του στην Κωνσταντινούπολη για να µάθει την τέχνη της ραπτικής. Ωστόσο, όταν γίνεται δεκαοχτώ, καταφέρνει να περάσει στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου γνωρίζεται µε τον ποιητή Ηλία Τανταλίδη, ο οποίος υπήρξε ένας από τους καθηγητές του. Ο ποιητής, διακρίνοντας το ξεχωριστό ταλέντο και τη σπάνια ευφυΐα του νεαρού σπουδαστή, τον συστήνει στον εθνικό ευεργέτη Γεώργιο Ζαρίφη, που τον παίρνει υπό την προστασία του και τον στέλνει στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Φιλοσοφική Σχολή. Με έξοδα πάντα του Ζαρίφη, πηγαίνει στη Γοτίγγη της Γερµανίας, όπου σπουδάζει φιλολογία και φιλοσοφία. Έχει ήδη αρχίσει να γράφει διηγήµατα, ποιήµατα και µυθιστορήµατα και να αποσπά επαίνους και βραβεία για το έργο του. Το 1884, όταν πεθαίνει ο προστάτης του, επιστρέφει στην Αθήνα και διορίζεται καθηγητής σε γυµνάσιο, συνεχίζοντας να γράφει και να δηµοσιεύει κείµενά του. Το 1892 προσβάλλεται από φρενική νόσο και το 1896 αφήνει την τελευταία του πνοή στο ∆ροµοκαΐτειο Νοσοκοµείο, στο οποίο παρέµεινε έγκλειστος επί τέσσερα χρόνια.

 

Η ψυχή του Γ. Βιζυηνού χαρακτηρίζεται από τρυφερότητα, αβρότητα, βαρυθυµία και λυρισµό. ∆εν παύει ποτέ να αναπολεί τα παιδικά του χρόνια, τους γονείς του, το χωριό που µεγάλωσε, και στην ποίησή του διακρίνεται ολοκάθαρα αυτή η µελαγχολική νοσταλγία. Τα έργα του (ποιήµατα, διηγήµατα, µελέτες, άρθρα) βασίζονται σε προσωπικές και οικογενειακές µνήµες, στις παραδόσεις της πατρίδας του, καθώς και στις σηµαντικές µελέτες που έκανε στον τοµέα της ψυχολογίας, έχουν δε µεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.

Από τα πιο γνωστά του διηγήµατα:

Το αµάρτηµα της µητρός µου

Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού µου

Ο Μοσκώβ-Σελήµ

Το µόνον της ζωής του ταξείδιον

Το σκιάχτρο

Ο Άραψ και η κάµηλος αυτού

Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως

ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΟΛΥΛΑΣ

Ένα μικρό λάθος

Τα τρία φλωριά

Ο Ιάκωβος Πολυλάς προσπάθησε να πλάσει µια δηµοτική γλώσσα, ικανή να εκφράσει ανώτερες έννοιες και υψηλά ιδανικά. Χρησιµοποίησε πλούσιο λεξιλόγιο και δηµιούργησε δικούς του τύπους λέξεων, γι’ αυτό και θεωρείται ως ένα σηµείο γλωσσοπλάστης.

Το διήγηµα Ένα Μικρό Λάθος θεωρείται από τα µεγαλύτερα αριστουργήµατα της ελληνικής λογοτεχνίας, µε δύναµη στον λόγο και ζωντάνια στις εικόνες του.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στις αγροτικές περιοχές της Κέρκυρας, όπου ζει σε συνθήκες απόλυτης ανέχειας ένα φτωχό ανδρόγυνο. Η γυναίκα, για να βοηθήσει την κόρη της που ανησυχεί για το άρρωστο παιδί της, ενδίδει στα παρακάλια της και της δίνει όλα τα χρυσαφικά της. Ωστόσο, τα όσα επακολούθησαν τη βρήκαν εντελώς απροετοίµαστη…

 

Ο Ιάκωβος Πολυλάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1825 και ήταν γιος του νοµικού και λόγιου Γεωργίου Πολυλά και της Ελένης Βούλγαρη. Η οικογένειά του ανήκε στις παλιές αρχοντικές οικογένειες της Κέρκυρας και είχε ρίζες στην Κωνσταντινούπολη. Από τη µητέρα του διδάχτηκε τα πρώτα γράµµατα καθώς και ξένες γλώσσες – αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερµανικά και αρχαία ελληνικά. Η µακρόχρονη σχέση της οικογένειάς του µε τον ∆ιονύσιο Σολωµό, καθώς και η επιστήθια φιλία που ένωσε τον ίδιο µε τον εθνικό µας ποιητή, ήταν καθοριστική για την εξέλιξη του Πολυλά.

Αυστηρών αρχών και µε ηθικές βάσεις, έµεινε πιστός και επίµονος σε ό,τι θεωρούσε δίκαιο και πρέπον, γι’ αυτό τα ενδιαφέροντα και οι δραστηριότητές του δεν περιορίστηκαν µόνο στη λογοτεχνία αλλά επεκτάθηκαν και σε κοινωνικοπολιτικά θέµατα. Εξελέγη τέσσερις φορές βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, µε τη ριζοσπαστική παράταξη του Χαρίλαου Τρικούπη. Το 1892 απεσύρθη από την πολιτική και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Πέθανε στο νησί του το 1896.

 

Η λογοτεχνική παραγωγή του Πολυλά είναι ελάχιστη, όχι όµως και η ποιότητα των έργων του. Αγαπούσε τη λαϊκή γλώσσα και τη δηµοτική µούσα και διέθετε ένα πνεύµα ιδιαίτερα κριτικό και στοχαστικό. Τα διηγήµατά του χαρακτηρίζονται από ένα ιδιαίτερο ύφος, προσέδωσαν δε στη νεοελληνική πεζογραφία µια ξεχωριστή χροιά, άγνωστη µέχρι τότε.

Πέρα από το αξιόλογο κριτικό, φιλολογικό και ποιητικό του έργο, πέρα από τις έξοχες µεταφράσεις του (Γκαίτε, Σίλερ, Χέγκελ, Σαίξπηρ, Όµηρο), ο Πολυλάς δηµοσίευσε στην Εστία τρία σηµαντικά ηθογραφικά διηγήµατα:

 

Ένα µικρό λάθος

Η συγχώρεσις

Τα τρία φλωριά