Πώς πεθαίνει ένας άντρας; Παράξενο, κανένας δεν το συλλογίστηκε… Κι όµως, κερδίζει κανείς τον θάνατό του, τον δικό του θάνατο, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλον, και τούτο το παιχνίδι είναι η ζωή».

Η «Τελευταία µέρα» του Γ. Σεφέρη είναι τα µόνα λόγια που µπορεί να ακουµπήσει κανείς πάνω στο κυριακάτικο βράδυ της 8ης Ιανουαρίου του χρόνου που φεύγει και παίρνει µαζί του τον διευθυντή των «Παραπολιτικών», Παναγιώτη Τζένο, τον Παναγιώτη µας.

Το επόµενο Σάββατο το πρωί, στις 30 ∆εκεµβρίου, στην Κέρτεζη των Καλαβρύτων θα τελεστεί το ετήσιο µνηµόσυνό του.

Ο καιρός κύλησε βασανιστικά για την Αντριάνα του, τον Γιάννη του, τους γονείς, τα αδέλφια, τους φίλους, τους συνεργάτες, για όλους όσοι τον συναναστράφηκαν. Ο ανείπωτος πόνος εξακολουθεί να στέκεται πιο πάνω από τη γλυκιά ανάµνηση.

Έφυγε στα 47 του, από οξύ έµφραγµα του µυοκαρδίου, σκορπίζοντας θλίψη και οδυρµό.

Η διαδροµή του από το Πειραµατικό Σχολείο της Πάτρας, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έως τη Νοµική Αθηνών, τα περιοδικά και τις εφηµερίδες ήταν άρρηκτα συνδεδεµένη µε έναν διαρκή αγώνα για τη ζωή, τη δηµιουργία, την αγάπη για την κοινωνία, την επιθυµία για µάθηση, τη σχέση του µε την Εκκλησία, το πάθος για τη δηµοσιογραφία και το κυνήγι της εί δησης.

*Διαβάστε εδώ: «Aντίο, φίλε και συνάδελφε»: Η οικογένεια των «Παραπολιτικών» αποχαιρετά με θλίψη τον Παναγιώτη Τζένο

Παρότι πολιτικοποιηµένος και διαπνεόµενος ιδεολογικά από τις αξίες της φιλελεύθερης παράταξης, ο Παναγιώτης δεν θέλησε να εµπλακεί περαιτέρω.

«Μου αρέσει να µιλάω µε το πουκάµισο ξεκούµπωτο», έλεγε από νωρίς, όταν µετέφερε τελάρα στη Λαχαναγορά του Ρέντη για το µεροκάµατο. ∆ιψούσε για µάθηση. Επεδίωκε πάντα τη συναναστροφή µε τον λαό κι αυτό του έδωσε µεγαλύτερη αξία. Ηταν µαθήµατα ζωής για έναν άνθρωπο που επέλεξε να κατέβει στα «πεζοδρόµια» και να ανέβει όλα τα σκαλοπάτια µέχρι το ρετιρέ.

∆ίπλα στον Γιάννη Κουρτάκη, έφτιαξε την εφηµερίδα, µεγέθυνε την εταιρεία, την εδραίωσε σε όµιλο, πολλαπλασίασε τον αριθµό των εργαζοµένων και παράλληλα από τη συχνότητα του «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» FM και την εκποµπή του, «Secret», πρωταγωνιστούσε στις εξελίξεις.

Το «αντίο» είναι η µαντινάδα που του ’φερε πέρυσι από την Κρήτη ο Γ. Κουρτάκης:
Καλλιά στα όρη άρχοντας παρά στον κάµπο δούλος,
θωρώ τον κόσµο από ψηλά κι είναι δικός µου ούλος.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 23/12/2023