Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΠΟΥ, ένθετο Moneypro

Εφημερίδα Παραπολιτικά 

Έντονο παρασκήνιο ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη του ΣΔΟΕ φαίνεται πως συνοδεύει το σχέδιο του νέου οργανογράμματος του Σώματος, το οποίο, ενώ ήταν προγραμματισμένο να έχει περάσει σε Προεδρικό Διάταγμα από τις αρχές του έτους, κάποιο… αόρατο χέρι πάγωσε τις διαδικασίες, γεγονός που ρίχνει λάδι στη φωτιά φημών η οποία έχει φουντώσει εδώ και εβδομάδες. 

Εχοντας χάσει από τον Νοέμβριο την αρμοδιότητα των προληπτικών ελέγχων και βλέποντας ακόμα και την Οικονομική Αστυνομία να μπλέκεται στα πόδια του, το ΣΔΟΕ, μένοντας «λειψό» από προσωπικό -αν και υπερφορτωμένο με υποθέσεις… βαρέων βαρών-, φέρεται να προορίζεται για πλήρη απορρόφηση από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Το σενάριο μάλιστα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο, αφού η απορρόφηση αυτή συνδυάζεται με αντικατάσταση του Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος, ως γνωστόν, δεν έχει ιδιαίτερες... συμπάθειες στο περιβάλλον του Μεγάρου Μαξίμου, παρά το ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει εκφραστεί πολλάκις θετικά για τις επιδόσεις του νεοσύστατου φοροελεγκτικού μηχανισμού. 

Μιλώντας με υψηλόβαθμα και έμπειρα στελέχη του Σώματος, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το κλίμα αβεβαιότητας είναι διάχυτο στους διαδρόμους, καθώς, παρά τις διαβεβαιώσεις -από τον Γιάννη Στουρνάρα οι πιο πρόσφατες- ότι το ΣΔΟΕ θα ενισχυθεί, όλα φαίνονται «παγωμένα», ενώ ο όγκος των υποθέσεων φαντάζει απειλητικός. Το γεγονός αυτό υποχρεώνει ακόμα και τους οικονομικούς εισαγγελείς να κινητοποιηθούν -αν και άκομψα- προκειμένου να μη χαθούν υποθέσεις. 

Μόνο οι εισαγγελικές παραγγελίες που έχουν συσσωρευθεί στα συρτάρια των ελεγκτών του Σώματος αγγίζουν τις 1.500, ενώ άλλες 1.000 υποθέσεις «ξεπλύματος» επιβαρύνουν το προσωπικό. Το... κερασάκι στην τούρτα είναι ο «πάγος» στο νέο οργανόγραμμα, εξέλιξη που ενισχύει τις πληροφορίες για ραγδαίες εξελίξεις ή μάλλον ανατροπές. 

ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ. Με βάση το σχέδιο του νέου οργανογράμματος, το Σώμα καθίσταται πιο ευέλικτο, αφού στόχος των επιτελών είναι να λειτουργεί με 770 άτομα. Πέρα από την Κεντρική Υπηρεσία, με τις 2 Διευθύνσεις (Διοικητικής Υποστήριξης, με 4 τμήματα, και Σχεδιασμού Ερευνών, με 6 τμήματα), ο οργανισμός «ξεδιπλώνεται» σε άλλες 7 Διευθύνσεις, που «απορροφούν» τις σημερινές περιφερειακές:

?Επιχειρησιακή Διεύθυνση Ειδικών Υποθέσεων Αθηνών, με 2 Υποδιευθύνσεις και 6 τμήματα.

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Αττικής, με 3 Υποδιευθύνσεις και 13 τμήματα (1 στη Ρόδο και 1 στη Μυτιλήνη).

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Κ. & Αν. Μακεδονίας και Θράκης με έδρα τη Θεσσαλονίκη, με 3 Υποδιευθύνσεις και 10 τμήματα (1 στην Κομοτηνή και 1 στην Αλεξανδρούπολη).

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Δ. Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ν. Ιονίων με έδρα την Πάτρα, με 1 Υποδιεύθυνση και 3 τμήματα (1 στη Τρίπολη και 1 στην Καλαμάτα).

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Ηπείρου, Δ. Μακεδονίας και Β. Ιονίων με έδρα τα Ιωάννινα και 5 τμήματα (1 στην Κέρκυρα και 1 στην Κοζάνη).

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Θεσσαλίας και Στ. Ελλάδας, με έδρα τη Λάρισα και 4 τμήματα (1 στη Λαμία).

?Διεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος Κρήτης, με έδρα το Ηράκλειο και 3 τμήματα.

Κι ενώ όλα έδειχναν ότι από τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο το νέο ΣΔΟΕ θα ξεκινούσε να λειτουργεί, η επιτροπή που είχε επιφορτιστεί με το «σκανάρισμα» των νέων οργανογραμμάτων πήρε αίφνης... παράταση μέχρι νεωτέρας, γεγονός που «έριξε νερό στον μύλο» της σεναριολογίας για το μέλλον του Σώματος. 

«ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ». Αυτό που λένε στελέχη του Σώματος είναι ότι, πέρα από το σενάριο της απορρόφησης από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, είχε φτάσει πληροφορία ακόμα και περί «απορρόφησης» του ΣΔΟΕ από το υπουργείο Δικαιοσύνης, ως ελεγκτικού βραχίονα των εισαγγελικών Αρχών, όπως επίσης περί συγχώνευσης με την Οικονομική Αστυνομία! 

Αυτό που δεν μπορεί να εξηγήσει κανείς είναι γιατί ξαφνικά «φούντωσε» η φημολογία περί διάλυσης επί της ουσίας του Σώματος και απορρόφησής του από τη ΓΓΔΕ, όταν πριν από μερικούς μήνες το Μαξίμου αλλά και το υπουργείο Οικονομικών είχαν απορρίψει κατηγορηματικά την ίδια ακριβώς εισήγηση από την τρόικα, η οποία ακόμη επιμένει ότι δεν μπορεί παρά να υπάρχει μόνο μία ελεγκτική «ομπρέλα». Οι... κακές γλώσσες λένε ότι και τότε και τώρα το πρόσωπο-κλειδί είναι ο Χ. Θεοχάρης. Τότε, οι άσπονδοι «φίλοι» του δεν ήθελαν επ’ ουδενί τη γιγάντωση των αρμοδιοτήτων της νεοσύστατης Γενικής Γραμματείας και μάλιστα υπό έναν τεχνοκράτη, ενώ τώρα, με την «παραίτησή» του, θα διευκόλυνε τον σχηματισμό ενός ελεγκτικού «υπερόπλου» υπό τις εντολές κάποιου άλλου.