Σάλο έχει προκαλέσει στα σαλόνια των art funds, γκαλερί και οίκων δημοπρασιών, η «καυτή» πρόβλεψη του Γάλλου επιχειρηματία και συλλέκτη έργων τέχνης John Dodelande σχετικά με την πορεία της κινεζικής αγοράς τέχνης.

Ο έμπειρος κατά τα άλλα, στην αγορά ακινήτων βλέπει ξεκάθαρη άνοδο στα έργα Κινέζων εικαστικών, θεωρώντας μάλιστα, πως πολύ σύντομα θα είναι οι κυρίαρχοι της διεθνούς αγοράς.
john-dodelande-a-chinese-art-collector


Οπως και στη χρηματαγορά, όταν βγαίνουν οι γκουρού και κάνουν συγκεκριμένες προβλέψεις κανείς δεν ξέρει αν από πίσω κρύβεται ένα βιαστικό συμπέρασμα, μία καλοστημένη σπέκουλα ή μια ρεαλιστική εκτίμηση.

Το πόσο άμεσα θα επηρεάσει τους επενδυτές η πρόβλεψη του Dodelande, θα φανεί λίαν συντόμως στο ταμπλό των επόμενων συναλλαγών της κατηγορίας.

ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ
Τα πρώτα σημάδια της εκρηκτικής ανόδου στην Κινεζική art market είχαν αρχίσει να φαίνονται εδώ και μια δεκαετία, εν μέσω μιας άλλου είδους κρίσης. Οι Κινέζοι εικαστικοί τότε, σκαρφάλωναν, με τα έργα τους, προς την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης με τις ακριβότερες υπογραφές.

Ο ετήσιος τζίρος των πωλήσεων έργων τέχνης στην Ασιατική αγορά το 2009 είχε αυξηθεί κατά 158% ενώ το 2010, ακόμα περισσότερο κατά 187%.

Την ίδια χρονιά, μόνο ο τζίρος της Κινεζικής αγοράς για το πρώτο εξάμηνο του 2010 άγγιζε τα 322 εκατ. ευρώ, ενώ τρία χρόνια πριν, το 2007 έκλεινα στα 210 εκατ. Ευρώ.

Τα θεαματικά νούμερα δεν άφησαν ανεπηρέαστους τους μεγάλους επενδυτές του Χρηματιστηρίου Τέχνης οι οποίοι έχτισαν τα πιο κερδοφόρα χαρτοφυλάκια με ονόματα όπως ο Zao Wou Ki, Chen Yifei, Zang Xiaogang, Jue MinJun (φωτ.)κ.α.
jue


Οι οίκοι δημοπρασιών έβλεπαν κάθε χρόνο, αυτό που θα ερχόταν. Κάτι που ενισχύθηκε το 2012, οπότε ο οίκος Sotheby’s είχε προχωρήσει σε μία κίνηση έκπληξη.

Υπέγραψε δεκαετή συμφωνία με το μεγαλύτερο κέντρο Τέχνης στο Πεκίνο, το GeHua Art Company, επενδύοντας 1,2 εκατομμύρια δολάρια για την ιδιοκτησία του 80% μιας νέας επιχείρησης μεταξύ των δύο εταιρειών.
sothebys_hong_kong


Η κίνηση αυτή έκανε ακόμη πιο δυνατή τη παρουσία του οίκου στην Κίνα σε σχέση με τον ανταγωνισμό καθώς όταν οι υπόλοιοι οίκοι περιορίζονταν στα salerooms του Χονγκ Κονγκ, ο Sotheby’s μπορούσε να δημοπρατεί στην αγορά του Πεκίνου.