Δυνατότητα εργασίας σε πολλούς εργοδότες: Περισσότερες επιλογές σε εργαζόμενους και μικρότερη δοκιμαστική περίοδος - «Δεν θεσμοθετείται 16ωρο»
Η διευκρινιστική ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας μετά τις αντιδράσεις των υπόλοιπων κομμάτων
Με μια διπλή νομοθετική παρέμβαση, που έρχεται να βάλει τάξη σε αρρύθμιστες μορφές εργασίας, επιχειρεί η κυβέρνηση να φιλελευθεροποιήσει περαιτέρω την αγορά εργασίας, παρέχοντας αφενός περισσότερες επιλογές στους εργαζόμενους, ώστε να δουλεύουν νόμιμα πλέον σε διαφορετικούς εργοδότες τηρώντας το θεσμοθετημένο ωράριο, αφετέρου μειώνοντας στους έξι από τους δώδεκα μήνες την περίοδο δοκιμαστικής εργασίας.
Αποκαλύπτοντας πτυχές του εργασιακού νομοσχεδίου που πρόκειται να καταθέσει προς διαβούλευση το επόμενο διάστημα ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προανήγγειλε χθες τη δυνατότητα των εργαζομένων να δουλεύουν, εφόσον το επιλέξουν, σε δύο εργοδότες την ημέρα, αρκεί να τηρείται το προβλεπόμενο ωράριο. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του στον Σκάι, «οι εργαζόμενοι θα μπορούν να δουλεύουν οκτάωρο σε δύο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι απολύτως νόμιμο, δηλωμένο στα εισοδήματά τους», μια πρόβλεψη που στην πραγματικότητα απαγορεύει πλέον στους εργοδότες να μπλοκάρουν τη δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης των υπαλλήλων τους.
Σε αυτή επισημαίνεται πως «στο Σχέδιο Νόμου που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, την επόμενη εβδομάδα, ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε καμία όμως περίπτωση δεν σταματά να εφαρμόζεται το ΠΔ 88/1999 περί των ελαχίστων περιόδων ανάπαυσης που αποτελεί υπερεθνικό δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχών ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος».
Η εν λόγω ρύθμιση, που αποτελεί μεταφορά κοινοτικής οδηγίας στο ελληνικό εργασιακό θεσμικό πλαίσιο, δεν επηρεάζει σε καμία περίπτωση το θεσμοθετημένο ωράριο εργασίας. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι απαγορεύει στους εργοδότες να παρεμποδίζουν τους εργαζόμενούς τους να έχουν και δεύτερη δουλειά, περιορίζοντας έτσι και τις πιθανότητες να πέφτουν οι εργαζόμενοι θύματα εκμετάλλευσης μέσω της υποδηλωμένης ή αδήλωτης εργασίας, όπως κατά κόρον συμβαίνει σήμερα.
Η διαφορά με το ισχύον καθεστώς (άρθρο 16 παρ. 3 του ΠΔ 27/4.7.1932) είναι ότι μέχρι σήμερα ένας εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μέσα στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους. Μπορεί δηλαδή να απασχολήσει μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν την ίδια ημέρα (μέσα στο ίδιο 24ωρο) σε άλλο ή άλλους εργοδότες, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται, για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας.
Επιπλέον, στο ίδιο νομοσχέδιο, που ενσωματώνει σχετική ευρωπαϊκή οδηγία για τα δικαιώματα των εργαζομένων, θα περιλαμβάνεται διάταξη σύμφωνα με την οποία η περίοδος δοκιμαστικής πρόσληψης ενός εργαζομένου με σύμβαση αορίστου χρόνου μειώνεται στην πράξη από τους 12 στους έξι μήνες. Σύμφωνα με νομικούς, αυτό ενδεχομένως σημαίνει ότι θα μειωθεί αντίστοιχα και ο χρόνος που ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση απόλυσης, αν ο εργοδότης αποφασίσει να λύσει τη σύμβαση μετά την περίοδο των έξι μηνών. Μένει να φανεί και στην πράξη, μέσω της σχετικής πρόβλεψης του νομοσχεδίου, αν δικαίωμα αποζημίωσης θα αποκτάται μετά τον έκτο μήνα και όχι το δωδεκάμηνο που ισχύει σήμερα.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»
Αποκαλύπτοντας πτυχές του εργασιακού νομοσχεδίου που πρόκειται να καταθέσει προς διαβούλευση το επόμενο διάστημα ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προανήγγειλε χθες τη δυνατότητα των εργαζομένων να δουλεύουν, εφόσον το επιλέξουν, σε δύο εργοδότες την ημέρα, αρκεί να τηρείται το προβλεπόμενο ωράριο. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του στον Σκάι, «οι εργαζόμενοι θα μπορούν να δουλεύουν οκτάωρο σε δύο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι απολύτως νόμιμο, δηλωμένο στα εισοδήματά τους», μια πρόβλεψη που στην πραγματικότητα απαγορεύει πλέον στους εργοδότες να μπλοκάρουν τη δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης των υπαλλήλων τους.
Αντιδράσεις
Οι δηλώσεις Γεωργιάδη προκάλεσαν την έντονη αντίδραση κομμάτων της αντιπολίτευσης, με το ΚΚΕ να κάνει λόγο για «Μεσαίωνα» και τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει από τον υπουργό «να μη διανοηθεί να φέρει νομοσχέδιο για 16ωρη εργασία» και το υπουργείο Εργασίας να σπεύδει από την πλευρά του να εκδώσει διευκρινιστική ανακοίνωση.Σε αυτή επισημαίνεται πως «στο Σχέδιο Νόμου που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, την επόμενη εβδομάδα, ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε καμία όμως περίπτωση δεν σταματά να εφαρμόζεται το ΠΔ 88/1999 περί των ελαχίστων περιόδων ανάπαυσης που αποτελεί υπερεθνικό δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχών ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος».
Πλήρης-μερική απασχόληση
Στην πράξη δηλαδή δεν ισχύει η δυνατότητα εργασίας των 16 ωρών (8+8), καθώς το ανώτατο όριο που ορίζει ο νόμος είναι 13 ώρες εργασίας και 11 ώρες ανάπαυσης. Ωστόσο, η νομοθετική ρύθμιση δίνει πλέον την ευχέρεια σε κάποιον εργαζόμενο, που θέλει να εργαστεί περισσότερες ώρες και να αυξήσει νόμιμα το εισόδημά του, να το κάνει χωρίς κανέναν περιορισμό, δουλεύοντας π.χ. οκτώ ώρες με σύμβαση εργασίας πλήρους απασχόλησης σε έναν εργοδότη και με μερική απασχόληση σε άλλον/άλλους εργοδότες.Η εν λόγω ρύθμιση, που αποτελεί μεταφορά κοινοτικής οδηγίας στο ελληνικό εργασιακό θεσμικό πλαίσιο, δεν επηρεάζει σε καμία περίπτωση το θεσμοθετημένο ωράριο εργασίας. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι απαγορεύει στους εργοδότες να παρεμποδίζουν τους εργαζόμενούς τους να έχουν και δεύτερη δουλειά, περιορίζοντας έτσι και τις πιθανότητες να πέφτουν οι εργαζόμενοι θύματα εκμετάλλευσης μέσω της υποδηλωμένης ή αδήλωτης εργασίας, όπως κατά κόρον συμβαίνει σήμερα.
Η διαφορά με το ισχύον καθεστώς (άρθρο 16 παρ. 3 του ΠΔ 27/4.7.1932) είναι ότι μέχρι σήμερα ένας εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μέσα στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους. Μπορεί δηλαδή να απασχολήσει μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν την ίδια ημέρα (μέσα στο ίδιο 24ωρο) σε άλλο ή άλλους εργοδότες, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται, για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας.
Επιπλέον, στο ίδιο νομοσχέδιο, που ενσωματώνει σχετική ευρωπαϊκή οδηγία για τα δικαιώματα των εργαζομένων, θα περιλαμβάνεται διάταξη σύμφωνα με την οποία η περίοδος δοκιμαστικής πρόσληψης ενός εργαζομένου με σύμβαση αορίστου χρόνου μειώνεται στην πράξη από τους 12 στους έξι μήνες. Σύμφωνα με νομικούς, αυτό ενδεχομένως σημαίνει ότι θα μειωθεί αντίστοιχα και ο χρόνος που ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση απόλυσης, αν ο εργοδότης αποφασίσει να λύσει τη σύμβαση μετά την περίοδο των έξι μηνών. Μένει να φανεί και στην πράξη, μέσω της σχετικής πρόβλεψης του νομοσχεδίου, αν δικαίωμα αποζημίωσης θα αποκτάται μετά τον έκτο μήνα και όχι το δωδεκάμηνο που ισχύει σήμερα.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»
