Η πρόσφατη μελέτη μικροκοστολόγησης σε 4 χώρες της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης - στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα-, ήρθε να αποκαλύψει ότι η παχυσαρκία δεν επιβαρύνει μόνο την υγεία αλλά και την οικονομία.

Η μελέτη εκπονήθηκε από συνολικά 10 ειδικούς από Ελλάδα, Τσεχία, Ουγγαρία και Ρουμανία και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του ετήσιου Πανελληνίου Συνεδρίου για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας, με τα  αποτελέσματά της να έχουν  ιδιαίτερο αρνητικό… «βάρος».

Σε κάθε χώρα, ζητήθηκε από έμπειρους κλινικούς γιατρούς να εκτιμήσουν τη χρήση πόρων υγειονομικής περίθαλψης (HCRU) που σχετίζεται με κάθε ORC, ενώ οι Διοικητές των Νοσοκομείων κλήθηκαν να εκτιμήσουν το κόστος της μονάδας υγειονομικής περίθαλψης. Το συνολικό ετήσιο κόστος ανά ασθενή ORC υπολογίστηκε αθροίζοντας όλα τα στοιχεία κόστους σε κάθε κατηγορία κόστους ORC και οι δαπάνες καθοδηγήθηκαν κυρίως από τη βαρύτητα της νόσου και την επακόλουθη αυξημένη χρήση πόρων, κυρίως για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη.                           

Η ετήσια επιβάρυνση κόστους ανά ORC υπολογίστηκε -περίπου- σε πάνω από 1.500 δολ*.                                                                                  

Ο πρώτος υπογράφων της μελέτης, κ. Κώστας Αθανασάκης, καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Οικονομικής Αξιολόγησης των Τεχνολογιών Υγείας, στο Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, τόνισε ότι πρόκειται για την πρώτη μελέτη σε παρεμφερείς χώρες που αξιολογεί διεξοδικά το κόστος και την επιβάρυνση που σχετίζεται με τη διαχείριση των ORC, σε μέσο επίπεδο μεμονωμένου ασθενή.

Πόσο «κοστίζει» η παχυσαρκία;

Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της μελέτης «Η Οικονομική Επιβάρυνση της Παχυσαρκίας σε 4 Χώρες της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης: Μελέτη μικροκοστολόγησης», η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) και οι καρδιαγγειακές νόσοι (δηλ., ΚΑ, Στηθάγχη και Κολπική Μαρμαρυγή) είναι οι πλέον δαπανηρές συννοσηρότητες σχετιζόμενες με την παχυσαρκία (ORC).

Η ετήσια δαπάνη που προκύπτει στην Ελλάδα για την ΧΝΝ είναι τουλάχιστον 3 φορές μεγαλύτερη από τη δαπάνη που εκτιμάται στην Ουγγαρία, στη Ρουμανία και στη Δημοκρατία της Τσεχίας, γεγονός που αποδίδεται στο υψηλότερο κόστος των θεραπειών, των ανεπιθύμητων συμβάντων και επιπλοκών και σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά χρήσης και δαπανών της μονάδας.

Την ίδια στιγμή, η ετήσια δαπάνη στην ΚΑ που προκύπτει στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 2,5 φορές μεγαλύτερη από τη δαπάνη συγκριτικά με τις άλλες 3 χώρες, γεγονός που αποδίδεται στο υψηλότερο κόστος θεραπειών, επιπλοκών και ενδονοσοκομειακών διαδικασιών – σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά συνταγογράφησης σύμφωνα με τις επιστημονικές κατευθυντήριες οδηγίες ιατρικής θεραπείας, μεγαλύτερες δαπάνες μονάδας και μεγαλύτερη χρήση πόρων.        

Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα διαθέτει 2,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο για τη διαχείριση της παχυσαρκίας και των συννοσηροτήτων, ξοδεύοντας περί τα 5 δισ. ευρώ που θα μπορούσε να κερδίσει και να δώσει σε άλλα πεδία του συστήματος υγείας.

Στις «οικονομικότερες» τώρα ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία η HTN, το άσθμα και η υπερλιπιδαιμία η έρευνα έδειξε ότι είναι οι λιγότερο δαπανηρές ORC και στις 4 χώρες, προκαλώντας περίπου το ένα δέκατο έως ένα πέμπτο των δαπανών των πιο ακριβών συννοσηροτήτων λόγω των απλούστερων αλγορίθμων θεραπείας και έχουν λιγότερες «απαιτήσεις» για δαπανηρές υπηρεσίες ενδονοσοκομειακής και εξειδικευμένης φροντίδας που έγκεινται στη διαχείριση της νόσου.

pin-
*οι υπολογισμοί έγιναν σε δολάρια επειδή οι τέσσερις υπό μελέτη χώρες έχουν διαφορετικό νόμισμα