Τυχερός ο κ. Σπυρόπουλος. Αφάνταστα τυχερός, θα έλεγα, πάνω σε μία άτυχη στιγμή της ζωής του.

Ομιλώ για τον κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο, διοικητή του ΙΚΑ, στον οποίο χθες ασκήθηκε δίωξη από τον εισαγγελέα σε βαθμό κακουργήματος για το αδίκημα της απιστίας.

Ο κ. Σπυρόπουλος, έχει την τύχη να μην είναι παράγων του ποδοσφαίρου, μέλος σωματείου, αθλητής προπονητής, διαιτητής, διευθυντής, μέτοχος, ιδιοκτήτης, μέλος διοίκησης ή απλό μέλος Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας. Αν ήταν κάτι εξ όλων αυτών, η θέση του θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, σύμφωνα με το νομοσχέδιο περί Αθλητισμού πού έχει ετοιμάσει ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Ανδριανός και έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο «για δημόσια διαβούλευση».

Σύμφωνα με άρθρο αυτού του νομοσχεδίου, για να δικαιούται να έχει κάποιος μία εκ των παραπάνω σχετικών με το ποδόσφαιρο ιδιοτήτων, θα πρέπει απαραιτήτως «να μην του έχει ασκηθεί δίωξη για οποιοδήποτε κακούργημα» ( άρθρο 27, παρ. 1γ ) !!!

Ενας άνθρωπος δηλαδή, έστω και διακεκριμένος, έστω και με μία συνεχή χρονικά διευθυντική παρουσία σε ένα εκ των κορυφαίων δημόσιων Οργανισμών, όπως το ΙΚΑ, δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει μέλος π.χ. της ΕΠΟ, να συνεργασθεί επαγγελματικά ή να κατέχει μετοχές μίας Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας π.χ. του Παναθηναϊκού, ή της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ κ.λ.π. μετά την δίωξη πού άσκησε εναντίον του, «για οποιονδήποτε λόγο» ο εισαγγελέας!

Όχι, αγαπητοί φίλοι, δεν είναι καλαμπούρι, δεν είναι παροξυσμός νοσηρής ψυχικής κατάστασης, δεν είναι ανέκδοτο με … «ξανθιές». Είναι διάταξη πού περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο Ανδριανού, αυτό πού ο υφυπουργός φιλοδοξεί να το δεί κάποια στιγμή να ψηφίζεται από το ελληνικό κοινοβούλιο. Και βεβαίως, να … πάρει το όνομά του και να μείνει αναλλοίωτο στα βάθη των αιώνων, ως «νόμος Ανδριανού» !

Πρόκειται βεβαίως για ΜΙΑ από τις διατάξεις του νομοσχεδίου – αποκυήματος ημιμαθών εγκεφάλων, πού θεωρούνται εξ αρχής και κατά βάση απορριπτέες από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και από τις εγχώριες και διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές. Μία διάταξη πού, πέρα από την κραυγαλέα αντισυνταγματικότητά της, αντίκειται και στο διεθνές ποδοσφαιρικό Δίκαιο, όπως καθορίζεται από τα Καταστατικά της FIFA και της UEFA, τα οποία έχουν εναρμονισθεί με το Καταστατικό της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ακόμη, η διάταξη αυτή καταργεί το διεθνώς αποδεκτό και νομικά κατοχυρωμένο «τεκμήριον αθωότητος», κάτι πού θα προκαλούσε ( αν τελικά περνούσε σαν νόμος από τη Βουλή ) και έντονες αντιδράσεις των διεθνών και εγχώριων νομικών κύκλων και οργάνων.

Ο κ. Σπυρόπουλος, λοιπόν, πάνω στην ατυχία του είναι και τυχερός. Μετά την δίωξη πού ασκήθηκε εναντίον του, θα έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να χρησιμοποιήσει όλα τα ένδικα μέσα, προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του. Ισως και να μη χρειαστεί καν να φτάσει η υπόθεσή του σε δίκη, μπορεί προηγουμένως να έχει αποφανθεί υπέρ της αθωότητάς του κάποιο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο. Αλλά και αυτό να μη συμβεί, ο κ. Σπυρόπουλος θα έχει τη δυνατότητα να εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα, χωρίς ο νόμος να του ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ να ασκεί και τα καθήκοντά του στην κορυφαία κρατική θέση πού κατέχει, αυτή του διοικητή του ΙΚΑ, του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού της χώρας.

Αν όμως δεν ήταν σ’ αυτή τη θέση, αλλά σε κάποια σχετική με το ποδόσφαιρο, θα του ήταν … απαγορευμένο, λόγω της περίεργης αντιλήψεως του υφυπουργού Ανδριανού και των νομικών εγκεφάλων πού τον πλαισιώνουν.

Τυχερός λοιπόν ο κ. Σπυρόπουλος. Ακόμα πιο τυχεροί όμως όλοι εμείς, πού αυτό το νομοσχέδιο δεν πρόκειται ποτέ να περάσει και να γίνει νόμος του κράτους.

Δόξα τω θεώ, πρέπει να λέμε, πού δεν έχουμε φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο ξεχαρβαλώματος και διάλυσης των πάντων