Διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου και μέχρι τώρα η αντιπαράθεση των κομμάτων κινείται γύρω από το μνημόνιο, τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ. Είναι όμως αυτό το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών;

Με την εξαίρεση του ΚΚΕ, η επίσημη τουλάχιστον θέση όλων των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου είναι ότι επιθυμούν την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και στο κοινό νόμισμα. Μπορεί, επομένως, να υποθέσει κανείς ότι όποια κι αν είναι η αυριανή κυβέρνηση της χώρας, θα κινηθεί με αυτό το στόχο ως πρωταρχική προτεραιότητα. Επίσης, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς, είναι δεδομένο ότι η επιλογή των άφθονων δανεικών για το κράτος δεν θα υπάρχει πια.
Αυτό που ζητούν, ουσιαστικά, οι πολίτες είναι συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης η οποία θα παράγει περισσότερο εθνικό πλούτο, θα δημιουργεί ποιοτικές θέσεις εργασίας και θα επιτρέπει την ενεργοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, ενσωματώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερους στην παραγωγική διαδικασία.

Ποιες είναι, λοιπόν, οι θέσεις και το στρατηγικό σχέδιο που έχει να παρουσιάσει κάθε κόμμα ως προς αυτό το ζητούμενο; Από πού θα προέλθει η ανάπτυξη και οι ευκαιρίες απασχόλησης που έχει ανάγκη η χώρα; Θα επιδιώξουμε μια ανάπτυξη, η οποία θα εκπορεύεται από το κράτος ή από έναν υγιή ιδιωτικό τομέα; Θέλουμε μια οικονομία η οποία απλώς θα καταναλώνει εισαγόμενα προϊόντα, στηρίζοντας θέσεις εργασίας στο εξωτερικό, ή μια οικονομία η οποία παράγει, καινοτομεί και εξάγει προϊόντα και υπηρεσίες στον υπόλοιπο κόσμο;

Θέλουμε ή δεν θέλουμε ιδιωτικά κεφάλαια και επενδύσεις, για να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας, πρόσθετα έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία;
Πως θα στηριχθεί η καινοτόμος μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, ώστε να αποκτήσει προοπτική η νέα γενιά και να δημιουργηθούν νέοι εργοδότες; Πως θα περιοριστούν οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί και οι αγκυλώσεις, πώς θα αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση με βιώσιμους όρους για τις επιχειρήσεις;

Με ποιο φορολογικό σύστημα θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία; Θέλουμε η φορολογία να λειτουργεί ως εύκολη λύση για να συντηρείται ένα σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος, ή ως στρατηγικό εργαλείο πολιτικής με αναπτυξιακό προσανατολισμό;

Σε αυτά τα βασικά θέματα χρειάζεται να τοποθετηθούν όλα τα κόμματα, ενόψει των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Να τοποθετηθούν με σαφείς δεσμεύσεις και προτάσεις, όχι με ευχές και αόριστες υποσχέσεις για αναδιανομή ενός πλούτου που η χώρα μέχρι τώρα δεν μπορεί να παράγει.

Οι ανούσιες αντιπαραθέσεις και η ακραία ρητορική δεν αφορούν κανέναν εκτός από τα κομματικά επιτελεία. Οι πολίτες, έχοντας βιώσει διαδοχικά τον εφιάλτη της κρίσης, το θυμό, την απογοήτευση, την απελπισία, αλλά και την αμυδρή ελπίδα, ζητούν τώρα ξεκάθαρες απαντήσεις από όλους.