Η ελληνική αγορά συνεχίζει να "σταυρώνεται" μέσα στο κλίμα ανασφάλειας και φόβου που επικρατεί σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Τα διάφορα σενάρια περί αδυναμίας συμφωνίας της Κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους και αδυναμίας πληρωμής των υποχρεώσεων του Μαΐου στους δανειστές της, με όλα τα οικονομικά συμφραζόμενα που αυτά συνεπάγονται, προκαλούν ένα διαρκές μούδιασμα σε επιχειρηματίες και καταναλωτές. Είναι ενδεικτικό ότι, εκτός από την απογοητευτική πασχαλινή περίοδο, η αγορά είναι υποτονική το πρώτο τρίμηνο του έτους και κινείται φέτος κατά περίπου 20% χαμηλότερα από τα ήδη χαμηλά περυσινά επίπεδα.

Η πολιτική ατμόσφαιρα και τα "μπαούλα"

Η πολιτική ατμόσφαιρα μυρίζει “ρήξη” με αποτέλεσμα οι σπασμωδικές κινήσεις πολιτών και επιχειρήσεων να αποτυπώνονται σε καταναλωτική αδράνεια, οικονομική ασφυξία και εκροή €26 δισεκατομμυρίων από τις ελληνικές τράπεζες προς ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και "ασφαλή" μπαούλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το εγχώριο τραπεζικό σύστημα να χάνει συνεχώς σε καταθέσεις, οι οποίες για πρώτη φορά έχουν μειωθεί στα €138 δισεκατομμύρια, κάτι που αυξάνει την ανησυχία για την προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης για την οικονομία, αφού κεντρική προϋπόθεση αυτής, είναι οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες να κυμαίνονται στα €200 δισεκατομμύρια. Το ίδιο ανησυχητικό είναι ότι πάνω από €15 δισεκατομμύρια διεθνών κεφαλαίων ρευστοποιήθηκαν, εγκαταλείποντας το Ελληνικό Χρηματιστήριο. Την ίδια στιγμή ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοπιστωτικούς οίκους αξιολόγησης υποβαθμίζει για άλλη μια φορά την ελληνική οικονομία και τις συστημικές τράπεζες κατά τρεις ολόκληρες βαθμίδες με αιτιολογία την έλλειψη πρόσβασης στις αγορές, τις αβέβαιες προοπτικές έγκαιρης εκταμίευσης από φορείς και τη περιορισμένη ρευστότητα στον εγχώριο τραπεζικό φορέα.

 Το Eurοgroup της 24ης Απριλίου

Παρά τις κινήσεις της Κυβέρνησης να καταλήξει σε μια συμβιβαστική επωφελή για την Ελλάδα συμφωνία και παρά την πληρωμή της δόσης των €448 εκ. στο Δ.Ν.Τ., έχουν περάσει σχεδόν τρείς μήνες και δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένες εγγυήσεις για τις “βαθιές μεταρρυθμίσεις” που συνεχώς ανακοινώνονται. Κι όσο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι επιδιώκουν να πείσουν με δικά τους επιχειρήματα, τόσο οι θεσμοί δεν συγκινούνται και τηρούν “σκληρή στάση” απέναντι στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να μην εκταμιεύεται η δόση των €7,2 δισεκατομμυρίων που αφορά στο 2014 και συνεχίζει να εκρεμμεί. Η νέα ημερομηνία ορόσημο για να υπάρχει ελπίδα, ταυτίζεται πλέον με το επικείμενο Eurοgroup της 24ης Απριλίου, στο οποίο απαιτείται η τελική έγκριση ενός πακέτου μέτρων επαρκώς κοστολογημένου, που να υπηρετεί τον στόχο του 1,5% του ΑΕΠ για το πρωτογενές πλεόνασμα και του 1,4% για θετικό ρυθμό ανάπτυξης.

Η καχυποψία των ξένων αγορών

Η Κυβέρνηση όμως δεν φαίνεται μέχρι τώρα να συνυπολογίζει, ότι κάθε καθυστέρηση στερεί από τη χώρα και τις επιχειρήσεις τη διεθνή αξιοπιστία που έχουν ανάγκη για να συνεχίσουν τις συναλλαγές τους με την ευρωπαϊκή και διεθνή εμπορική κοινότητα. Είναι αναγκαίο λοιπόν να συνειδητοποιήσει ότι διαταράσσονται μέρα με τη μέρα οι συναλλακτικές επιχειρηματικές σχέσεις με προμηθευτές στο εξωτερικό, λόγω μιας μετέωρης αντίληψης ότι η χώρα κινδυνεύει να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα της Ευρωζώνης. Το τελευταίο διάστημα οι μικρομεσαίοι επιχειρηματιές της αγοράς- ειδικά όσοι ανήκουμε στον κλάδο του εμπορίου και στην εγχώρια βιομηχανία και μεταποίηση - γινόμαστε μάρτυρες της καχύποπτης διεθνούς επιχειρηματικής κοινής γνώμης. Ο φόβος της αφερεγγυότητας δεν σχετίζεται πλέον με τη συναλλακτική συμπεριφορά μιας επιχείρησης αλλά κυρίως με αυτή της χώρας, με αλυσιδωτές συνέπειες, στις διεθνείς συναλλαγές μας.

Κάθε λοιπόν θετική απόφαση, που θα δώσει αίσιο τέλος στο οικονομικό ζήτημα της χώρας, θα δώσει άμεσα και μια ανάσα στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που για άλλη μια φορά βιώνουν το “μαρτύριο της σταγόνας” και βλέπουν τις δραστηριότητές τους να υπόκεινται σε "αργό θάνατο".

Ο εθνικός αυτοχειριασμός, ο αργός ή ξαφνικός θάνατος της αγοράς και της οικονομίας, η νέα φορολογική αφαίμαξη των Ελλήνων πολιτών δεν είναι στις επιλογές των μικρομεσαίων της αγοράς. Η μόνη επιλογή μας είναι μια “έντιμη και επωφελής συμφωνία” με "ειλικρινείς υποχωρήσεις" και με τον όρο να πραγματοποιηθεί μέσα στην Ευρωζώνη, με τρόπο που να ευνοεί την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Μόλις λοιπόν "κλειδώσει" η πολυπόθητη συμφωνία, τότε μόνο θα τελειώσει ο Γολγοθάς και η Σταύρωση μας, θα έρθει η λύτρωση της αγοράς και η "Ανάσταση" της κοινωνίας και οικονομίας μας.