Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αλλάζει τα δεδομένα για χιλιάδες φορολογούμενους, καθώς ορίζει πως η Εφορία πρέπει να επιβάλλει φόρο δωρεάς σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μέλη της ίδιας οικογένειας, οι οποίοι διατηρούσαν κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς, συνήθιζαν μέσω αυτών να μεταφέρουν χρήματα.

Συγκεκριμένα, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, με την απόφαση ΔΕΔ 333/2025 έκρινε ότι όταν χρήματα αναλαμβάνονται από κοινό τραπεζικό λογαριασμό και χρησιμοποιούνται προς όφελος συνδικαιούχου που δεν τα είχε καταθέσει, τεκμαίρεται ως άτυπη δωρεά και υπόκειται σε φόρο. Στην εν λόγω υπόθεση, η μητέρα εκταμίευσε ποσό από κοινό λογαριασμό και με επιταγή εξοφλήθηκε δάνειο εταιρείας στην οποία ο γιος ήταν μέτοχος. Η μεταφορά λογίστηκε ως δωρεά προς το τέκνο, άρα φορολογητέα από πλευράς Εφορίας αν δεν καλύπτεται από το αφορολόγητο και αν δεν έχει δηλωθεί σωστά.

Πότε επιβάλλεται φόρος δωρεάς

Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη; Σημαίνει πως η απλή κατάθεση σε κοινό λογαριασμό δεν φορολογείται από μόνη της. Ωστόσο, ο κίνδυνος ξεκινά όταν ο μη καταθέτης συνδικαιούχος «τραβά» χρήματα και τα χρησιμοποιεί ο ίδιος ή τα κατευθύνει σε πρόσωπο ή οφειλή που τον αφορά προσωπικά. Σε τέτοια περίπτωση, αν δεν έχει προηγηθεί δήλωση δωρεάς ή γονικής παροχής, η φορολογική διοίκηση μπορεί να καταλογίσει φόρο.

Υπενθυμίζεται πως για συγγενείς Α’ κατηγορίας ισχύει αφορολόγητο έως 800.000 ευρώ όταν η μεταφορά γίνεται μέσω του τραπεζικού συστήματος και δηλώνεται κανονικά. Αν η παροχή γίνει εκτός τραπεζικού συστήματος, επιβάλλεται φόρος 10% χωρίς αφορολόγητο όριο. Οι δηλώσεις υποβάλλονται ψηφιακά μέσω της πλατφόρμας myProperty της ΑΑΔΕ.

Όπως προκύπτει από την απόφαση της ΔΕΔ, εάν οι φορολογούμενοι δεν θέλουν να «μπλέξουν», όταν η πρόθεση είναι να ενισχυθεί παιδί ή σύζυγος, θα πρέπει να κάνουν κανονική δήλωση δωρεάς/γονικής παροχής, να φροντίσουν η μεταφορά να γίνεται απευθείας από τον λογαριασμό του δωρητή στον λογαριασμό του δωρεοδόχου και να κρατήσουν όλα τα παραστατικά (καταθετήρια, επιταγές, extrait). Η «παράκαμψη» μέσω κοινού λογαριασμού ή η εξόφληση οφειλής που τελικά ωφελεί τον συνδικαιούχο, όπως έδειξε η ΔΕΔ 333/2025, μπορεί να οδηγήσει σε αναπάντεχες επιβαρύνσεις.