Η μεγάλη επιστροφή των ελληνικών ναυπηγείων: Οι στρατηγικές συμμαχίες με ΗΠΑ, οι νέες θέσεις εργασίας και τα "αγκάθια"

Για πρώτη φορά ξεκινά μια συντονισμένη προσπάθεια από επιχειρηματίες, εργαζόμενους, θεσμικούς φορείς, εφοπλιστές, αλλά και το ίδιο το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προκειμένου να συντονιστούν όλοι με κοινό στόχο να αποκτήσει η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία τη θέση που της αξίζει. Διότι, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει πλούσια ναυτική κληρονομιά και κυρίαρχη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία, δεν έχει καταφέρει -μέχρι σήμερα- να εξαργυρώσει το συγκριτικό της πλεονέκτημα στο ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο.

Διαβάστε: Κικίλιας από Ουάσιγκτον: Οι ΗΠΑ παράγουν LNG και η Ελλάδα, με τον πανίσχυρο στόλο της, μπορεί να το μεταφέρει σε όλο τον κόσμο

Η Ελλάδα επενδύει στη ναυπηγική βιομηχανία: Ανοίγουν δουλειές στα ναυπηγεία

Στα θετικά του ζητήματος, η βεντάλια εργασίας αναμένεται να ανοίξει τους επόμενους μήνες, αφού μετά από μία άνευρη χρονιά ανοίγουν νέες δουλειές στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.
Σύμφωνα με στοιχεία του parapolitika.gr, η φετινή σεζόν 2025-2026 εκτιμάται να είναι πολύ καλύτερη από την περσινή, με τα νέα deals να έχουν ήδη κλειδώσει και να βρίσκονται από την επόμενη εβδομάδα στα βάζα στήριξης των ναυπηγείων προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες.

Τα παραπάνω ενισχύουν και τα τελευταία στοιχεία που δίνει το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, εφόσον το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που μπαίνει ετησίως στην Ελλάδα αγγίζει τα 18 με 19 δισ. ευρώ. Από αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό επενδύεται όχι μόνο σε εκσυγχρόνιση του κλάδου και σε βαπόρια, αλλά και στον κλάδο του τουρισμού, με βλέψεις για νέα ξενοδοχεία, ανάπτυξη του real estate και υποστήριξη στο city-break και τον πολιτισμό.  

Την ίδια ώρα, εντείνεται μια ολοένα και πιο στενή συνεργασία Ελλάδας - ΗΠΑ στον τομέα των ναυπηγείων, γεγονός που επισφραγίστηκε από την πρόσφατη επίσκεψη του Νταγκ Μπέργκαμ, υπουργού Εσωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, στα ναυπηγεία του ομίλου ΟΝΕΧ στην Ελευσίνα. Άλλωστε, έπειτα από τις ενέργειες στο Νεώριο Σύρου, παίρνει σειρά η Ελευσίνα, με επενδύσεις που αφορούν στη ναυπήγηση μεγάλων εμπορικών πλοίων και συνεπώς τη διεύρυνση της παραγωγικής ικανότητας του ναυπηγείου.

Ακόμη, υπολογίζονται περισσότερες από 1.700 ναυτιλιακές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα. Μάλιστα, σε τούτες τις εταιρείες, οι 50.000 εργαζόμενοι χαρακτηρίζονται καλά αμειβόμενοι και ο απώτερος στόχος είναι να υπάρξει σταδιακή αύξηση του αριθμού. Επιπλέον, πάνω από 150.000 εργαζόμενοι υπολογίζεται ότι απασχολούνται στα ναυπηγεία της χώρας, κυρίως σε τομείς όπως είναι η τροφοδοσία, οι ναυτασφάλειες και οι πρακτορεύσεις.

Ήδη, με το νέο κρίσιμο νομοσχέδιο για τη ναυτική εκπαίδευση, ο στόχος, πέραν της προσέλκυσης περισσότερων νέων στο ναυτικό επάγγελμα, είναι να αναβαθμιστούν οι υποδομές εκπαίδευσης, να μειωθεί η γραφειοκρατία και να υπάρξει ένα πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό πλαίσιο, που θα δίνει περισσότερα κίνητρα σε πανεπιστήμια -δημόσια και ιδιωτικά- προκειμένου να επενδύσουν στη ναυτική εκπαίδευση.
Στο μέτωπο αυτό, τα ναυπηγεία ONEX -που διατηρούν σημαντικό ρόλο τα τελευταία χρόνια στον κλάδο- μέσω της συνεργασίας με τη ΔΥΠΑ Ελευσίνας στοχεύουν στη δημιουργία μιας νέας γενιάς τεχνιτών, εκπαιδευμένων με βάση τις πραγματικές απαιτήσεις της βιομηχανίας.

Στα "αγκάθια" της ναπηγοεπισκευαστικής ζώνης επικινδυνότητα και άνισες συμβάσεις

Στα αρνητικά, τώρα, οι παθογένειες του κλάδου είναι ακόμη «εδώ», απειλώντας να φρενάρουν το σχέδιο ανάπτυξης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του parapolitika.gr, οι συνθήκες εργασίες στα βαπόρια παραμένουν ένα άλυτο πρόβλημα, με βασικότερο ζήτημα τη χρόνια επικινδυνότητα και έλλειψη προστασίας, σε ένα επάγγελμα που βάλλεται από ένα άκρως ανθυγιεινό περιβάλλον. Η απουσία εξειδικευμένου προσωπικού που θα μπορούσε να εποπτεύει τις διεργασίες, χειροτερεύει την κατάσταση, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν μέχρι και θανάσιμα ατυχήματα.

Θολό, δε, παραμένει το τοπίο όσον αφορά τους εργαζόμενους στον κλάδο του τουριστικού γιότινγκ (βαφή, επισκευή, συντήρηση, ξυλουργικές εργασίες), καθώς, την ώρα που η ναυαρχίδα του ελληνικού θαλάσσιου τουρισμού βάλλεται από τις παράνομες ναυλώσεις και το υποτιθέμενο καμποτάζ, ένα από τα βασικά προβλήματα του κλάδου εξακολουθεί να εμποδίζει την όποια αναβάθμιση: Παρόλο που οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι απασχολούνται στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, δεν έχουν ίση σύμβαση εργασίας με τους υπόλοιπους εργάτες μετάλλου στα καράβια.

Αλλοδαποί εργαζόμενοι με χαμηλά μεροκάματα προβληματίζουν τους κύκλους του Περάματος

Την ίδια ώρα, ο αριθμός θέσεων εργασίας στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες δεν καλύπτεται από Έλληνες, αλλά από αλλοδαπούς, αφήνοντας ανοιχτά τα ενδεχόμενα για προτίμηση των εργοδοτών σε μικρά ημερομίσθια που ελαφρύνουν τα ταμεία.

Κύκλοι του Περαμάτος, πάντως, επιμένουν πως χωρίς ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας καμία επένδυση δεν θα μπορέσει να αποκτήσει βιώσιμη βάση. Με άλλα λόγια, τονίζουν πως η ανάπτυξη του κλάδου εξαρτάται κυρίως από τις σχέσεις εργοδότη και εφοπλιστή, καθώς οι συμφωνίες που κλείνονται σε αρκετές περιπτώσεις κλειδώνουν, αναγκαστικά, σε πολύ χαμηλά επίπεδα αμοιβής. Γεγονός που φέρνει ένα ντόμινο προβλημάτων με πρώτο και κύριο αποδέκτη τον εργαζόμενο.