Χωρίς νόημα είναι τελικά η επιδοματική πολιτική που επέλεξε η κυβέρνηση, καθώς από τη μια τσέπη τα δίνει για να τα πάρει από την άλλη. Δεν πρόλαβε να ψηφιστεί χθες το νομοσχέδιο για το κοινωνικό μέρισμα και το 1 δισ. ευρώ στα νοικοκυριά (συν την επιδότηση 360 εκατ. ευρώ προς τη ΔΕΗ για ΥΚΩ), και σήμερα το απόγευμα η κυβέρνηση καταθέτει για ψήφιση και τον νέο κρατικό προϋπολογισμό για το 2018, που συνοδεύεται από τουλάχιστον μια ντουζίνα νέα μέτρα λιτότητας όπως: κατάργηση της έκπτωσης φόρου 10% στις ιατρικές δαπάνες, περικοπή 50% για το επίδομα θέρμανσης, κατάργηση της έκπτωσης φόρου 1,5% μισθωτών και συνταξιούχων, φόροι σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και AirBNB, κατάργηση επιδομάτων για δικαιούχους του ΚΕΑ, αύξηση εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες κ.λπ.

Άγνωστο παραμένει αν θα «παγώσει» η επαναφορά του φόρου υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων και η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ σε 32 νησιά.  

Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η μετρολογία θα συνοδευτεί και τις επόμενες μέρες, με προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει -όπως όλη μέρα εχθές- ότι το κοινωνικό μέρισμα προήλθε από «υπεραπόδοση» της ελληνικής οικονομίας και όχι από υπερβάλλουσα λιτότητα που επεβλήθη. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός μίλησε ξανά για «ανάπτυξη κοντά στο 2%», αν και το τελικό σχέδιο προϋπολογισμού θα αναγράφει 1,6% αντί 1,8% που έλεγε προ μηνός το προσχέδιο - κι ενώ την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση επέλεξε να μην εμφανίσει από τώρα και ακόμα χαμηλότερη εκτίμηση για ανάπτυξη μόλις 1,4% του ΑΕΠ εφέτος.