Μάλλον «χαλαροί» εμφανίζονται οι Ερωπαίοι μετά τις διορθώσεις που υπέδειξαν στην ελληνική πλευρά επί του πολύνομοσχεδίου, ειδικά όσον αφορά στο πλαίσιο των πλειστηριασμών, και ήδη έχουν αρχίσει να «μετράνε τα κουκιά» για την επόμενη δόση.

Το ελληνικό θέμα θα είναι για πρώτη φορά έπειτα από καιρό στην κορυφή της ατζέντας του Eurogroup και, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, η δόση που θα επισφραγίσει την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης μπορεί να ανέλθει στα 7,58 δισ. ευρώ, εν σωματώνοντας έτσι και ένα «μαξιλάρι» ρευστότητας τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ.

Και κάπως έτσι ξε κίνησε ένα μίνι σίριαλ καθώς η ελληνική πλευρά επιμένει ότι δεν χρειάζεται τέτοιο «μαξιλάρι» και ότι ως το τέλος Αυγούστου θέλει μόνο όσα καλύπτουν τις δανειακές ανάγκες και την εξόφληση οφειλών του Δημοσίου, κοινώς το πολύ 5 δισ ευρώ

Μετά το νομοθέτημα μαμούθ, η προσοχή όλων στρέφεται στην επόμενη έκδοση ομολόγου, η οποία, όπως έχει γράψει το «ΜΡ», χαρακτηρίζεται ως «στρωμένη δουλειά» και εντός και εκτός συνόρων, μετά το εξαιρετικά πετυχημένο και πολυσύνθετο swap ομοόγων του PSI.

Η συγκυρία στις αγορές είναι, άλλωστε, εξαιρετικά θετική, με αποτέλεσμα η τιμή του 10ετούς να παραμένει στα επίπεδα του 3,6% 3,7%, δηλαδή σε επίπεδα προ κρίσης. Και κάπου εκεί τελειώνουν τα χαμόγελα, αφού τα νέα που έρχονται από το πιο δύσκολο μέτωπο αυτό των συζητήσεων για το χρέος δεν είναι ενθαρρυντικά.
Μιλώντας με ευρωπαϊκές πηγές, γίνεται αντιληπτό ότι ο… ενθουσιασμός, τα θετικά σχόλια και τα εύσημα εξαντλούνται στη διαφαινόμενη ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και στην προοπτική να περάσουν, έστω διά πυρός και σιδήρου, τα εναπομείναντα 82 προαπαιτούμενα της τελικής αξιολόγησης. Αντιθέτως, όταν πηγαίνει η κουβέντα στο… «ψητό», δηλαδή στις συζητήσεις και στις αποφάσεις για το χρέος, όλοι κοιτάνε το… ταβάνι.

«Δυστυχώς είναι ακόμα πολύ νωρίς», παραδέχονται ευρωπαϊκές πηγές με άμεση γνώση των δια πραγματεύσεων, σημειώνοντας ότι κανείς δεν εμφανίζεται έτοιμος να ανοίξει στην παρούσα φάση την πιο «καυτή» συζήτηση, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει ακόμα κυβέρνηση στη Γερμανία.

Στην πραγματικότητα, δείχνουν να επιβεβαιώνονται οι φόβοι όσων είχαν εκφράσει από το φθινόπωρο τον προβληματισμό τους για το διαφαινόμενο αδιέξοδο στον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο, αφού χωρίς τον διάδοχο του Β. Σόιμπλε το Eurogroup δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Το θέμα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, αν λάβει κανείς υπόψη ότι την ώρα που η Ελλάδα θα έχει εκδώσει το νέο ομόλογο ή θα προ ετοιμάζεται να χτυπήσει την πόρτα των αγορών το ΔΝΤ θα εξετάζει (τον Φεβρουάριο) τον ελληνικό φάκελο, προκειμένου να κρίνει εάν έχουν γίνει τα αναγκαία βήμα τα από τους Ευρωπαίους ώστε να συμμετάσχει κανονικά στο Πρόγραμμα ή να αποχωρήσει. Ποια είναι αυτά τα βήματα; Ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.
«Πρέπει να έχουν τελειώσει όλα πολύ πριν εκπνεύσει το Πρόγραμμα», προειδοποιούν οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου να μπλέξουν τα πράγματα λόγω απροθυμίας και διστακτικότητας στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη. Με τα έως τώρα δεδομένα, τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες θεωρούν ότι δεν είναι ασφαλές να παραμένει σε εκκρεμότητα το ζήτημα του χρέους μετά τον Ιούνιο.

Ως «κλειδί» των συζητήσεων αυτών χαρακτηρίζεται η λίγο έως πολύ κοινή γραμμή ΔΝΤ ΕΚΤ, που θεωρούν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο ως έχει, παρά το ότι η Φρανκφούρτη αποφεύγει έως τώρα να προτείνει ανοιχτά τις ενδεδειγμένες παρεμβάσεις, προ κειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο μεσομακροπρόθεσμα.
Από την άλλη, όσο οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κυνηγά νε την ουρά τους και αποφεύγουν να ανοίξουν τον «καυτό» ελληνικό φάκελο όπως έκαναν και το 2014 τόσο θα στριμώχνονται τα χρονικά περιθώρια
«Δεμένοι» έως το 2025

Αναμφίβολα, οι διαβουλεύσεις και οι αποφάσεις για το χρέος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτές που θα ληφθούν για την αποκαλούμε νη «επόμενη ημέρα», δηλαδή για το πώς ακριβώς θα πορευτεί η Ελλάδα μετά τον Αύγουστο, χωρίς την κάλυψη Προγράμματος, τουλάχιστον με τη σημερινή του μορφή.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι, αν οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους δεν «δέσουν», όπως επιθυμούν, την Ελλάδα με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την επόμενη δεκαετία κατ’ ελάχιστον, θα συνεχίσουν το μαρτύριο της σταγόνας.

Σημειωτέον ότι, αν και δεν υπάρ χει ιστορικό προηγούμενο δια τήρησης πολυετών υψηλών πλεονασμάτων μετά από «βαριά» δημοσιονομική προσαρμογή, ει δικά σε χώρες με υψηλή ανεργία, οι Γερμανοί δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να συζητήσουν «χαλάρωση» των δημοσιονομικών στό χων έως το 2025.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά, 13/01/2018