Ήμουν νιός και γέρασα ακούγοντας δεκάδες πολιτικά πρόσωπα να βγάζουν λόγους για την ανάγκη αναθεώρησης της νομοθεσίας έτσι ώστε υπουργοί και βουλευτές να μην  είναι υπερπροστατευμένοι- σε σχέση με όλο τον υπόλοιπο κόσμο – από την Δικαιοσύνη.

   Η αλήθεια είναι πώς τα τελευταία χρόνια έγιναν ορισμένες αλλαγές κυρίως σε ότι αφορά στον τρόπο άρσης της βουλευτικής ασυλίας που πλέον γίνεται τακτικότερα απ΄ ότι στο παρελθόν. Κι αυτές οι περιπτώσεις  όμως είναι σαν σταγόνα στο ωκεανό.

Δυστυχώς οι εκάστοτε υπουργοί είναι «υπερθωρακισμένοι» νομικά με αποτέλεσμα ο πολιτικός κόσμος να φέρει το στίγμα της ντροπής του περίφημου άρθρου 86 του Συντάγματος  που ουσιαστικά εξασφαλίζει ατιμωρησία  στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Κυρίως μέσω της ευκολίας με την οποία παραγράφονται τα όποια αδικήματα τους.

Τα λόγια είναι πλέον …επεα πτερόεντα. Δεν τα πιστεύει κανένας . Χρειάζονται πράξεις και μάλιστα άμεσα. Η  αναθεώρηση του Συντάγματος από την επόμενη Βουλή είναι όχι απλώς χρήσιμη αλλά απολύτως αναγκαία για να σωθεί η όποια αξιοπιστία έχει απομείνει στην πολιτική και τους πολιτικούς.

 Οι υπουργοί πρέπει να δικάζονται από τον φυσικό τους δικαστή όπως συμβαίνει με κάθε πολίτη  αυτής της χώρας. Η Δικαιοσύνη πρέπει να ΄χει την δυνατότητα να τους στέλνει στο εδώλιο χωρίς την ενδιάμεση παρέμβαση της Βουλής όπως συμβαίνει τώρα.

  Ο τρόπος είναι απλός αρκεί να υπάρχει η βούληση απ όλους. Γιατί όσο δεν το κάνουν τόσο θα δίνουν στον κόσμο την εντύπωση ότι αποτελούν μια συντεχνία η οποία που και που «θυσιάζει» ένα μέλος της για τα μάτια του κόσμου… Και μετά συνεχίζεται η αθλιότητα της υπουργικής ατιμωρησίας σαν να μην τρέχει απολύτως τίποτα