Η ΑΝΑΛΗΨΗ της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ήταν επόμενο, είχε ως επακόλουθο, σχόλια και δημοσιεύματα σε ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο, αλλά και πέρα των συνόρων της.

Είχαν προηγηθεί "προβλέψεις" κι ερωτηματικά" κατα πόσον η χώρα μας και η κυβέρνηση είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην εξάσκηση της Προεδρίας".

"Μιας Ε.Ε. σε περιόδους πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Όπου, ανάμεσα στα Κράτη Μέλη, περιλαμβάνεται και η Ελλάδα που πιάνει το τιμόνι στο φινάλε μιας πενταετούς θητείας του Ευρωπαϊκού Κουνοβουλίου, της Κομισιόν και της Προεδρίας του Συμβουλίου".

* ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ επίπεδο, τα διεθνή Μέσα Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, προβάλλουν τους κινδύνους για την Ε.Ε. από την δραστηριότητα των κομμάτων που χαρακτηρίζουν τον Ευρωσκεπτικισμό. Και φυσικά, αναφέρονται και στην Ελλάδα.

* Σε πολλές αναφορές τους, τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για ένα Κοινοβούλιο που "δεν θα μοιάζει με κανένα προηγούμενο, ως προς τις κατευθύνσεις και εύκολες ή ισοροπημένες αποφάσεις κάθε φορά που οι Ευρωβουλευτές του θα καλούνται να ψηφίζουν".

* ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ σκηνικό ισχυρίζονται ότι "αλλάζει" και ότι "την περίοδο 2014 - 2019 θα χρειαστούν δυνάμεις μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίες να πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να δημιουργήσουν συμμαχίε

ς, οι οποίες, με ενότητα και συνοχή, θα αντισταθούν στο λαϊκισμό και τις εκτός πάσης πραγματικότητας προεκλογικές εξαγγελίες τους!"

* ΠΡΟΣΘΕΤΟΝΤΑΣ στα παραπάνω την οικονομική κρίση στα περισσότερα Κράτη Μέλη της Ε.Ε. που πρόσφατα "ακούμπησε" ακόμη και χώρες με πλούσιο υπόβαθρο ανάπτυξης, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο κ.α. τότε γίνεται πιο κατανοητό, γιατί τα βλέμματα στράφηκαν την εβδομάδα που πέρασε στην ανάληψη της ελληνικής Προεδρίας.

* Πολύμορφη η διάσταση των αναφορών αυτών. Και όπως πάντοτε, υπάρχουν διακρίσεις, οι οποίες δεν ξεφεύγουν της προσοχής. Όπως:

* Η αναγνώριση, με βάση τα συγκριτικά στοιχεία παρελθόντων ετών και του παρόντος, που αφορούν την Ελλάδα, ιδιαίτερα, δε, τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

* Εφημερίδες και εβδομαδιαία περιοδικά, αφού κατέγραψαν τους λόγους και τις δηλώσεις στο Ζάππειο (Μπαρόζο, Σαμαράς) και αργότερα στο Μέγαρο Μουσικής (Φαν Ρομπάι), υπογράμμισαν την αισιοδοξία και την πίστη του Έλληνα Πρωθυπουργού ότι "η χώρα μας βρίσκεται στον δρόμο της ανάκαμψης, ύστερα από σκληρή, πολυετή, λιτότητα που ο λαός μας, με θυσίες αντιμετωπίζει ελπιδοφόρα".

* ΦΥΣΙΚΑ δεν έλειψαν τα δημοσιεύματα και τα πικρόχολα σχόλια, που "τράβηξαν την προσοχή" στο εσωτερικό, κυρίως από αντιπολιτευτική λογική, τακτική και σκοπιμότητα, με αποτέλεσμα το "κυνήγι" μόνο των αρνητικών συμπερασμάτων και παραβλέποντας τη θετική πλευρά του γεγονότος, να δημιουργεί εντυπώσεις παρόμοιων περιπτώσεων στο παρελθόν.

* Η ΙΣΤΟΡΙΑ των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, είναι το παράδειγμα που μας έρχεται στο νου. Ρεπορτάζ, δημοσιεύματα, σχόλια με πικρόχολες αναφορές για την Ελλάδα και εικόνες, περίπου, καταστροφικές. Έθιγαν τον Πολιτισμό και τις καταβολές μας. Τις ικανότητές μας ως λαού. Προσβολές για τους πολίτες. Τη νεολαία μας και τις 100.000 εθελοντών μας.

* ΟΛΑ πριν από την ανάληψη και κυρίως πριν την διεξαγωγή των αγώνων.

* ΤΑ ΜΜΕ ήταν περίπου τα ίδια. Όπως τότε, έτσι και σήμερα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τη Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Προεδρίας.

* ΈΞΩ: Πόλεμος!

* ΜΕΣΑ: Σκεπτικισμός. Όχι όμως για την επιτυχία των Αγώνων, αλλά για το κόστος και το βάρος που σήκωσε ο ελληνικός λαός.

* ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ είχαν αναμφισβήτητα τεράστια επιτυχία στην διεξαγωγή τους. Και καταγράφηκε απ'όλους.

* ΗΤΑΝ μετέπειτα, τα ίδια ΜΜΕ τα οποία καθημερινά βομβάρδιζαν την διεθνή γνώμη με αναφορές προσβλητικές για τον τόπο και τους Έλληνες, που ομολογούσαν τον "θρίαμβο της Αθήνας!"

* ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ, έτσι και σήμερα. Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε. Απλώς, τα γεγονότα και τα περιστατικά, σε άλλο μέγεθος, αλλά για την ίδια πατρίδα.

* "Ο ΣΑΜΑΡΑΣ έσωσε την χώρα του και το ευρώ" έγραψε το περιοδικό Economist στην στήλη Charlemagne, μετά τις εκδηλώσεις στο Ζάππειο.

* Λίγα 24ωρα και μερικούς μήνες νωρίτερα, διαβάζαμε για "χαμένους οικονομικούς στόχους", "απειλές εξόδου από το ευρώ και την Ευρωζώνη", "επιστροφή στη δραχμή" κτλπ.

* ΔΕΝ συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα και για την Κυβέρνησή της παρόμοια περιστατικά.

* Κρίνοντας δημοσιογραφικά τα γεγονότα και συγκρίνοντάς τα, δεν μένει καμία απορία... Με αυτό που ακολουθεί και σας περιγράφουμε.

* Γι αυτό, καταλήγοντας, θέλουμε να αναφέρουμε ένα αντίστοιχο περιστατικό, με πρωταγωνιστή τον Ιταλό Σοσιαλιστή Πρωθυπουργό Ενρίκο Λέττα.

* ΕΙΠΕ στους δημοσιογράφους , στη διάρκεια συνέντευξης τύπου, μετά το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του:

* "Μήνες τώρα - είπε ο ΛΕΤΤΑ - ακούω και διαβάζω δηλώσεις της αντιπολίτευσης ότι δεν πρόκειται να φάω Πανεττόνε την Πρωτοχρονιά (σημείωση: η αντίστοιχη ελληνική βασιλόπιτα). Τόσο εγώ, όσο κι η Κυβέρνησή μου! Να'μαστε, λοιπόν, εδώ, παραμονή Πρωτοχρονιάς, να τρώμε μαζί, ενώπιον του λαού μας Πανεττόνε!" και κατέληξε ο Ιταλός Πρωθυπουργός: "'Ε, να είσαστε, λοιπόν, βέβαιοι, ότι και του χρόνου, τέτοια μέρα, πάλι μαζί και με τους πολίτες θα γιορτάζουμε, τρώγοντας το Πανεττόνε!..."