Δεν έχει περάσει πολύς καιρός πού στη συνείδηση των πολιτών της ελληνικής κοινωνίας αιωρούνταν πλήθος ερωτηματικών για την ευθυκρισία των λειτουργών της Δικαιοσύνης.

Και αυτό γιατί οι όποιες προσπάθειές τους να πειστεί η ελληνική κοινωνία ότι η κόρη του πρώτου θεϊκού ζεύγους κατά τη μυθολογία μας, η Θέμιδα, ήταν τυφλή έπεφταν στο κενό. Και φυσικά όχι επειδή δεν ήταν τυφλή, αλλά επειδή οι πολίτες δεν θέλαμε να παραδεχτούμε ότι μπορεί και πρέπει να είναι τυφλή.

Ετσι καταφεύγοντας στα δικαστήρια για να βρούμε το δίκηο μας , είχαμε πολλές αμφιβολίες αν η κρίση των λειτουργών της θέμιδας θα ήταν τυφλή, μονόφθαμη, κοντόφθαλμη η και αλληθωρίζουσα!

Και αυτό γιατί για δεκαετίες φροντίσαμε, ποιος λίγο ποιος πολύ, να είναι διάχυτη η αίσθηση στην ελληνική κοινωνία, ότι και οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμίδων, ένοιωθαν «άβολα» όταν είχαν να αντιμετωπίσουν κυρίως επώνυμους διαδίκους.

Φαίνεται όμως, πως τον τελευταίο καιρό,κάτι αλλάζει. Μετά από τη σκανδαλώδη, σύμφωνα με τη λαϊκή αίσθηση, καθυστέρηση και την εθελοτυφλία μας, πάνω από τριάντα χρόνια, η πολιτεία και οι λειτουργοί όλων των θεσμών της,, αλλά και τα Μέσα Ενημέρωσης, ξύπνησαν από τον λήθαργο και κινούνται πλέον θεαματικά.

Οι αστυνομικοί, οι δικαστικοί αλλά και οι δημοσιογράφοι, αν και πελαγωμένοι από τη σωρεία των σκοτεινών υποθέσεων πού εκρήγνυνται κάθε μέρα, έβαλαν πρώτο στόχο τη διαλεύκανση κάθε μορφής διαφθοράς.

Και εδώ τίθενται τα ερωτήματα;

Τι συνέβη και μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα η συγκαλυμμένη υμνολογία , και η κρυμμένη με διάφορα προσχήματα συναλλαγή « κάτω από το τραπέζι», όπως και η ερωτοτροπία μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας σε τέτοιες μεθόδους, έγιναν ξαφνικά ο πρώτος κοινωνικός στόχος μας για την αυστηρή εφαρμογή του νόμου και της τάξης;

Τι άλλαξε και τώρα καταγγέλλουμε και καταριόμαστε ότι και όσα πρίν λίγο καιρό ,πολλοί από εμάς , υπερασπιζόμαστε, αλλά και υμνούσαμε;

Σίγουρα σε αυτά τα αγωνιώδη ερωτήματα για το πού πάει η χώρα μας και η κοινωνία μας , ένα μεγάλο

μέρος των απαντήσεων βρίσκονται, ηδη, ευτυχώς στα χέρια της δικαιοσύνης. Και εννοούμε τις υποθέσεις διαφθοράς

Το μεγάλο απόστημα , η διαφθορά, που για δεκαετίες θέριευε μέσα στην ελληνική κοινωνία, και η οποία κοινωνία απολάμβανε και επαιρόταν για τις παρενέργειες της διόγκωσής του , σήμερα δεν διαγνώστηκε μόνο, αλλά και πολεμιέται.

Και όσο προχωρούν οι έρευνες και βγαίνουν στο φώς «ντοκουμέντα» , για τις σκοτεινές υποθέσεις, πού οι «πρωταγωνιστές» τους πίστευαν ότι έχουν εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο, τόσο το λαϊκό αίσθημα επείγεται «να δεί αίμα στην αρένα»

Ας δείξουμε όμως ψυχραιμία και υπομονή και ας μη βιαζόμαστε.Ο δρόμος άνοιξε και η δικαιοσύνη , όπως δείχνουν τα πράγματα , ενεργεί με σοβαρότητα και πλήρη συναίσθηση των ευθυνών της.

Δεν πρέπει, όμως να ξεχνάμε ότι η δικαιοσύνη πρέπει να ενεργεί και να κινείται με τους δικούς της κανόνες και ρυθμούς.Και παρότι η διαφθορά έχει εξαντλήσει όλες τις μορφές των οικονομικών εγκλημάτων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση η τεκμηρώση όλων των αποδεικτικών στοιχείων.

Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος , κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής, να καταλήξουμε να εκδίδονται καρικατούρες δικαστικών αποφάσεων , με την πρόφαση και μόνο ότι μπορεί να διασκεδαστεί το δημόσιο αίσθημα.