Ατέλειωτες οι ώρες μετάδοσης από τα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα των συγκρούσεων στην Ουκρανία, με τον πράγματι διεφθαρμένο πρόεδρο, όπως και οι προκάτοχοι του , Γιανούκοβιτς να εμφανίζεται ως ο «ολιγάρχης» που επιζητά την επιστροφή της χώρας στην εποχή της Σοβιετίας , ενώ από την άλλη οι εθνικοσοσιαλιστές δημοκράτες φιλοευρωπαίοι πολίτες υπό την καθοδήγηση του πυγμάχου Βιτάλι Κλίτσκο και άλλων νέο-ναζί ηγετών και ομάδων όπως ο «Δεξιός τομέας», μπροστά στις οποίες η εγχώρια Χρυσή Αυγή μοιάζει με Εκκλησιαστικό Κολλέγιο , αγωνίζονται στα οδοφράγματα για ελευθερία, ευημερία και σύνδεση με την Ευρώπη άρα και τη δύση.

Αλλά τι θα γινόταν αν ο πρόεδρος της Ουκρανίας προχωρούσε στην σύνδεση με την Ε.Ε ; Είναι κάτι που με μεγάλη επιμέλεια αποφεύγεται να ειπωθεί, ενώ είναι απολύτως προβλέψιμο.

* Η Ουκρανία βρίσκεται σε κατάσταση πτώχευσης και χρεοκοπίας . αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας θα αναλάμβανε , όπως ήταν συμφωνημένο τη χρηματοδότηση της το ΔΝΤ, στη βάση Μνημονίων που θα καταρτίζονταν στο μοντέλο που γνωρίζουμε και στην Ελλάδα.

* Τα μνημόνια θα προέβλεπαν μείωση των δημοσίων δαπανών και περιορισμό των ιδιωτικών εισοδημάτων που στην προκειμένη περίπτωση όμως βρίσκονται στο 24% της επίσης φτωχής Πολωνίας. Η Ουκρανία έχει πληθυσμό 45 εκατομμυρίων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην συντριπτική του πλειοψηφία. Το μέσο εισόδημα ενός Πολωνού εργάτη βρίσκεται περίπου στο 50% του μέσου Ιταλού εργάτη ακόμη και μετά τη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει επιβληθεί στη γείτονα τα τελευταία χρόνια της ύφεσης.

* Η σύνδεση με την Ε.Ε θα είχε σαν αποτέλεσμα την σε ελάχιστο χρόνο χρεοκοπία των βιομηχανικών μονάδων που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στην Ανατολική (την φιλορωσική) Ουκρανία , μιας και δεν θα άντεχαν στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό .

* Η χρεοκοπία και το «λουκέτο» στις βιομηχανίες αυτές θα σήμαινε ταυτόχρονα την πτωχοποίηση ολόκληρων περιοχών- επαρχιών της Ουκρανίας που με τα σημερινά δεδομένα συντηρούν το ΑΕΠ της χώρας και ο παραγόμενος πλούτος σε αυτές συντηρεί και τις φτωχότερες περιοχές της Δυτικής Ουκρανίας , που δεν παράγουν πλούτο ( οι φιλοευρωπαικές-φιλογερμανικές).

* Η Ρωσίααπο την άλλη πλευρά μετά την σύνδεση θα έθετε εύλογα φραγμούς στο εμπόριο με την Ουκρανία.

* Επίσης θα αυξανόταν θεαματικά η τιμή στο φυσικό αέριο από τη Μόσχα, αφού μέχρι και σήμερα υφίσταται ειδικό καθεστώς στο κόστος του αερίου για την Ουκρανία. Η αναπροσαρμογή σε ευρωπαϊκά δεδομένα θα σήμαινε όχι μόνον βιομηχανική καταστροφή αλλά και ανθρωπιστική καταστροφή για τους Ουκρανούς.

Σε ένα περίπου χρόνο μετά τη σύνδεση τους με την Ευρώπη, οι Ουκρανοί πιο εξαθλιωμένοι από ποτέ και πιο απογοητευμένοι επίσης θα επέστρεφαν στα οδοφράγματα και στις πλατείες της βίας και της απελπισίας, στρεφόμενοι αυτή τη φορά στις φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις τους. Το ΔΝΤ, τα Μνημόνια και η Γερμανία θα φρόντιζαν για την «γκετοποίηση» τους και την απομόνωση τους από την ελεύθερη πρόσβαση και από την Ευρώπη.

Αυτά τα γνώριζαν οι ηγέτες της φιλογερμανικής- φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης και για τον λόγο αυτό όταν ο Γιανούκοβιτς τους παραχώρησε την εξουσία, στην πλέον κρίσιμη έξαρση των ταραχών , αρνήθηκαν να την αναλάβουν , με υπεκφυγές και ψευτοηρωισμούς.

Η μόνη διέξοδος για την Ουκρανία είναι η πιο χαλαρή ως προς τους όρους χρηματοδότηση από τη Μόσχα, ύψους αρχικά 15 δις δολαρίων και η ευρωπαϊκή-δυτική διαδρομή κάτι σαν «κατάρα» για την προοπτική του λαού της. Η «κατάρα» Ουκρανία είναι κάτι που πρέπει να αποφύγει προοπτικά και η Ελλάδα ή οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τηρουμένων των αναλογιών, που ακολουθούν τον «ευρωπαϊκό μονόδρομο» που πλέον και αυτές δεν ορίζουν