Του ΝΙΚΟΥ ΣΙΜΟΥ, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

Με χρηματοδότες πέντε επιχειρηματίες -έναν εργολάβο και τέσσερις εφοπλιστές, ένας εκ των οποίων έχει ανοικτές φορολογικές εκκρεμότητες- πορεύεται το «Ποτάμι» του κ. Σταύρου Θεοδωράκη. Τα ονόματα των χρηματοδοτών (σ.σ.: για χρηματοδότες του νέου κόμματος μίλησε ανοικτά και ο κ. Νίκος Δήμου) κρατούνται ως επτασφράγιστο μυστικό, παρά το γεγονός ότι σε πολιτικούς κύκλους είναι ήδη γνωστό ότι πρόκειται για ομάδα που συνθέτουν εκπρόσωποι του παλαιού και του νέου επιχειρηματικού κατεστημένου.

Οι γνωρίζοντες τα ονόματα των χρηματοδοτών έχουν κάθε λόγο να μιλούν για παρωδία αναγέννησης του πολιτικού σκηνικού, καθώς πίσω από τη σκοπιμότητα του νέου πολιτικού εγχειρήματος κρύβονται συγκεκριμένοι στόχοι «αναπαλαιωτικού σκοπού» και ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων.

ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ

Ειδικότερα, η απόπειρα συγκρότησης ενός νέου φορέα συνιστά μία πολιτική σκυταλοδρομία, καθώς το «Ποτάμι» έπεται, αφ’ ενός, της Κίνησης των «58» και, αφ’ ετέρου, της μετεξέλιξής της σε «Ελιά». Δεδομένου ότι αυτός ο στόχος φαίνεται να μην επιτυγχάνεται, θεωρήθηκε σκόπιμο να συγκροτηθεί ένας νέος φορέας, ο οποίος θα προκαλεί στο ευρύ κοινό λιγότερες υποψίες για το ποιοι κρύβονται πίσω από τον νέο πολιτικό σχηματισμό. Κι αυτό διότι η Κίνηση των «58», την οποία αγκάλιασε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και έσπευσε να επωφεληθεί από αυτήν και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δικαιολογημένα θεωρήθηκε μία απόπειρα των εκσυγχρονιστών να ανασυστήσουν με άλλο μανδύα το θνήσκον ΠΑΣΟΚ.

Ομως, επειδή και ο απώτατος σκοπός ήταν ορατός και δεν ήταν δυνατόν να καλυφθεί πίσω από οποιονδήποτε μανδύα, κρίθηκε σκόπιμη η συγκρότηση ενός άλλου «πολιτικού οχήματος», που θα εξυπηρετούσε και έναν άλλο στόχο: Τη διάσωση του ΠΑΣΟΚ μέσω της αποτροπής μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες!

Αυτή η προοπτική, που συνδέεται και με την επιδιωκόμενη κυβερνητική σταθερότητα, έχει δελεάσει ακόμη και τη Νέα Δημοκρατία!

Πώς θα επιτευχθεί όμως η δημιουργία συνθηκών αποτροπής πρόωρων εκλογών; Μα ήδη φαίνεται δημοσκοπικώς. Αυτό που επιδιωκόταν με την ίδρυση του «Ποταμιού» ήταν να κόψει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε στις ευρωεκλογές το ποσοστό που θα πιάσει το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα και η διαφορά που θα έχει από τη Ν.Δ. -αν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ- να μη δημιουργούν τέτοιες αλλαγές στον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να νομιμοποιείται ο κ. Τσίπρας να ζητάει εκλογές.

Πράγματι, αυτό που δείχνουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις, στις οποίες ερευνάται και η απήχηση του «Ποταμιού», είναι ότι τη μεγαλύτερη διαρροή ψηφοφόρων προς το «Ποτάμι» την έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν και κάποιες ελάχιστες «παράπλευρες απώλειες» από την πλευρά της Ν.Δ., πλην όμως τη βασική ζημιά την παθαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό είναι μάλλον φυσικό, καθώς προς το κόμμα του κ. Τσίπρα κατευθύνθηκαν ψηφοφόροι, κυρίως του ΠΑΣΟΚ και πολύ λιγότεροι της Ν.Δ., που ήθελαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους στη μνημονιακή πολιτική που εφαρμόστηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, ήταν μία ακραία επιλογή, ελλείψει άλλης. Τώρα, δε, που για ορισμένους από τους αυτομολήσαντες ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται στον ορίζοντα μία πιο «συγγενής» λύση -μια και το «Ποτάμι» θεωρείται ότι έχει καταβολές από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ-, είναι εύκολο να επιλέξουν το μόρφωμα του κ. Θεοδωράκη.

ΜΕΧΡΙ 7%

Στο «Ποτάμι», σε μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση, δεν πιστεύουν ότι τα ποσοστά που θα πιάσουν στις ευρωεκλογές θα είναι αντίστοιχα με αυτά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Ετσι, θεωρούν ότι ένα προσιτό ποσοστό θα είναι γύρω στο 7%, που θα αποτελέσει, κατ’ αυτούς, μαγιά για να διεκδικήσουν κάτι ανάλογο στις γενικές εκλογές, όποτε γίνουν. Παρά το γεγονός ότι απώτερος στόχος, όπως προαναφέρθηκε, είναι να αποφευχθεί ένα «εκλογικό απρόοπτο», εν τούτοις στο τραπέζι των προοπτικών μπαίνουν αρκετά δεδομένα.

Εικάζεται, με άλλα λόγια, ότι μετά τις ευρωεκλογές και τα οδυνηρά αποτελέσματα για το ΠΑΣΟΚ το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη θα αρχίσει να φυλλορροεί. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι και ο κ. Βενιζέλος θα είναι ο πρώτος εσωκομματικός στόχος, αλλά και ότι είναι δυνατόν ορισμένοι από τους σημερινούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να επιλέξουν άλλους πολιτικούς σχηματισμούς για να ενταχθούν. 

ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ

Από μία άποψη, αυτό δημιουργεί στην κυβέρνηση Σαμαρά μία ανησυχία για τη διατήρηση της κυβέρνησης στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά, επισημαίνονται τα εξής: Πρώτον, ότι είτε αυτό που θα έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ είτε και τα άλλα κόμματα στα οποία κάποιοι ΠΑΣΟΚικοί βουλευτές θα έχουν καταλήξει, δεν έχουν συμφέρον -για λόγους που πλειστάκις έχουν αναλυθεί- για μία πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, που είναι βέβαιο ότι θα βγάλει αποτελέσματα που σε πολλούς θα απαρέσκουν, καθώς παραμένει ακόμη πολύ υψηλό το ποσοστό των αναποφάσιστων.

Δεύτερον, η κυβέρνηση εξασφαλίζει μάλλον τη στήριξη των βουλευτών που ελέγχονται από τον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς και ο ίδιος γνωρίζει ότι: (α) Δεν είναι εύκολη μία επάνοδος στην εξουσία, (β) Με τους βουλευτές του μπορεί να επηρεάζει κάπως τα πράγματα, (γ) Εχει αποφύγει ο κ. Σαμαράς να εκθέσει σε μεγάλη έκταση τη διακυβέρνηση Παπανδρέου, αν και θα μπορούσε.

Κυβερνητική συνεργασία

Από την πλευρά του Μαξίμου έχουν αρχίσει να αξιολογούνται όλες οι δυνατότητες ενδεχόμενων κυβερνητικών συνεργασιών, ειδικώς μάλιστα μετά τη διαφαινόμενη αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ και το γεγονός, βεβαίως, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει για αρκετό καιρό αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μέσα από το πρίσμα των αξιολογήσεων αυτών έχουν αρχίσει στο Μαξίμου να συζητούν ακόμη και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το... «Ποτάμι», εφ’ όσον αυτό κατορθώσει να επιζήσει μέχρι και τις γενικές εκλογές! Γι’ αυτό άλλωστε οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις απέναντι στο νέο μόρφωμα δεν διακρίνονται από οξύτητα, αλλά αδιαφορία, μέχρις ότου διαπιστωθεί αν έχει μέλλον, τελικώς, και αν είναι και εκμεταλλεύσιμο, στη βάση της παραπάνω συλλογιστικής.