Μπορεί οι εκλογές της 25ης Μαΐου να αφορούν την ανάδειξη των εκπροσώπων των Ελλήνων πολιτών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ωστόσο είναι προφανές ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός και η ρητορική των κομμάτων διαμορφώνονται με βάση την εσωτερική πολιτική ατζέντα. Η αντιπαράθεση, όπως ήταν αναμενόμενο, επικεντρώνεται στο πεδίο της οικονομίας με τη μεν συγκυβέρνηση να επιχειρεί την υπέρβαση του δίπολου μνημόνιο – αντιμνημόνιο, τη δε αξιωματική αντιπολίτευση να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να το συντηρήσει και να το επιβάλλει ως δίλημμα των εκλογών.

Για τους πολίτες και για την αγορά, το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας, η οποία αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για να ξεκινήσει η πορεία εξόδου από την κρίση. Μέχρι σήμερα, χάρη στις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, η χώρα κατάφερε να διασφαλίσει τη θέση της στο ευρώ και να αφήσει πίσω ένα μεγάλο μέρος της αβεβαιότητας, που καθήλωσε κάθε μορφή οικονομικής δραστηριότητας τα προηγούμενα χρόνια. Η επίσημα βεβαιωμένη πλέον επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και η επάνοδος της χώρας στις διεθνείς αγορές δημιούργησαν ένα ευνοϊκότερο κλίμα στην προσπάθεια αναστροφής της υφεσιακής πορείας της οικονομίας. Όμως είμαστε ακόμη στην αρχή. Η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ικανούς να αντισταθμίσουν σταδιακά τις τεράστιες απώλειες που υπέστησαν η οικονομία και η κοινωνία εξαιτίας της κρίσης, συνιστά μια τεράστια πρόκληση. Μια πρόκληση που απαιτεί πάνω από όλα ένα σταθερό περιβάλλον, με το χαμηλότερο δυνατό παράγοντα κινδύνου σε οικονομικό, πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Για να εισρεύσουν τα κεφάλαια που έχει ανάγκη η χώρα, για να βελτιωθούν οι συνθήκες χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων, για να υπάρξουν νέες επενδυτικές πρωτοβουλίες και επενδύσεις, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, είναι απαραίτητο να εδραιωθεί και να ενισχυθεί το κλίμα εμπιστοσύνης που δείχνει να καλλιεργείται το τελευταίο διάστημα.
Γι’ αυτό και είναι σημαντικό για όλα τα κόμματα να αντισταθούν στον πειρασμό της οξύτητας με στόχο την πόλωση των ψηφοφόρων. Το μνημόνιο πρέπει να πάψει να αποτελεί το άλλοθι μιας στείρας αντιπαράθεσης, που αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά ζητούμενα. Αυτό που η αγορά – και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού – περιμένει από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου είναι να μιλήσουν με συγκεκριμένες θέσεις, για το πώς θα διασφαλιστεί η ανάκαμψη της οικονομίας: με ποια φορολογική πολιτική, με ποια μέτρα και κίνητρα για την επιβίωση και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, με ποια εργαλεία και δράσεις για την ενίσχυση της ρευστότητας, με ποια στρατηγική για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.

Ας καταλάβουν ότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι τα εκλογικά ποσοστά του ενός ή του άλλου κόμματος, αλλά η προσπάθεια που έχει κάνει ο ελληνικός λαός όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στη φάση αυτή, κάθε πλήγμα στην πολιτική σταθερότητα ισοδυναμεί με «κλωτσιά στην καρδάρα» με το γάλα. Όσοι στραφούν αυτή την κατεύθυνση για να εξυπηρετήσουν προεκλογικές σκοπιμότητες, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις επιλογές τους.