Η εκδημία του Χρήστου Σαρτζετάκη ανέσυρε στην επιφάνεια τον ακέραιο δικαστικό του βίο, την τυπολατρική στάση του ως Προέδρου της Δημοκρατίας και φυσικά τα όσα συνέβησαν τον Μάρτιο του 1985 στη Βουλή στη διάρκεια των 3 ψηφοφοριών με τα λευκά και γαλάζια ψηφοδέλτια.

Προ μερικών ετών, στη διάρκεια της παρουσίασης ενός εκ των βιβλίων για τον Παναγιώτη Κανελλόπουλου που συνέγραψε ο Βασίλης Μπεκίρης, επί σειρά ετών διευθυντής του, αναδείχθηκε μία πτυχή του παρασκηνίου που προηγήθηκε της εκλογής του Σαρτζετάκη.

Σύμφωνα λοιπόν με τον συμμετέχοντα στην εκδήλωση, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου: «ο Ανδρέας είχε ενημερώσει τον Καραμανλή, ότι δεν θα στήριζε την επανεκλογή του ωστόσο θα επέλεγε πολιτικό από τη δεξιά παράταξη κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο».

Κατά τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, πέραν της αναγνώρισης της αποφασιστικής συμβολής του Χρήστου Σαρτζετάκη στην υπόθεση Λαμπράκη, ο Παπανδρέου οδηγήθηκε στην επιλογή του «και εξαιτίας της σφοδρής αντίδρασης του Καραμανλή για τον Κανελλόπουλο».

Φυσικά, η πολιτική φιλμογραφία του ζητήματος περιέχει πολλά ακόμη στιγμιότυπα. Όπως το ότι ο Κανελλόπουλος απέρριψε την πρόταση Παπανδρέου για λόγους αρχής ή ότι ο Σαρτζετάκης συμμετείχε ξανά στην προεδρική κούρσα το 1990 ως ενιαία επιλογή του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού (ΚΚΕ, ΣΥΝ κτλ) απέναντι στον Καραμανλή που επανήλθε με 153 σταυρούς στη 5η ψηφοφορία του Μαϊου του 1990.

Υ.Γ. Κι εκείνο που δεν θυμάται κανείς (ή δεν θέλει να θυμάται) είναι ότι για λόγους «ιστορικής αναγκαιότητας» και «απαίτησης των συνθηκών», το ΚΚΕ τον είχε ψηφίσει και το 1985 και το 1990 ως «Ενιαίος Συνασπισμός».